خاطره‌ای از تلاوت «احمد نعینع» در سالن اجلاس سران + تلاوت
گروه شبکه اجتماعی: یکی از فعالان قرآنی خاطره‌ای شنیدنی از تلاوت احمد نعینع در سالن اجلاس سران منتشر کرد.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) محمد سلیمی، فعال قرآنی خاطره‌ای شنیدنی از تلاوت احمد نعینع، قاری برجسته مصری در سالن اجلاس سران را در کانال تلگرامی خود منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانید.
بدون هیچ شک و تردیدی باشکوهترین و پرهیجان‌ترین تلاوتی که جناب استاد دکتر احمد نعینع در کشورمان ایران انجام دادند، تلاوتی است که در سالن اجلاس سران و از آیاتی از سوره‌های غافر و ضحی و انشراح و کوثر قرائت کردند.
خاطرم هست که در آن سال به‌عنوان یکی از اعضای ستاد مسابقات با عزیزان وقت اوقاف همکاری می‌کردم. آن شب قرار شد تا در حین تلاوت، مسئولیت آبرسانی به استاد با من باشد. استاد نعینع امر کرده بود زود به زود برایش آب ببرم، خودم هم خنده‌ام گرفته بود که ایشان در اثناء این تلاوت سه پارچ آب نوشید.
جمعیت بسیار متراکم بود، به نحوی که مردم لابلای صندلی‌ها روی موکت سالن و فضای خالی جلوی سالن نشسته بودند.
شبی سراسر روحانیت و به قول مصری‌ها مملو از تجلیات الهی، استاد نعینع بلافاصله پس از فرازهای زیبای تلاوت رو به چهره استاد سلیمی می‌کرد و با تشویق‌های شورانگیز و معناگرایانه ایشان، انرژی مثبت می‌گرفت و تلاوت را ادامه می‌داد.
پس از تلاوت، علت نگاهش را جویا شدم، ایشان گفت که استاد مرحوم مصطفی اسماعیل نیز چنین بود. پس از فرازهای تکنیکی به بزرگ مجلس می‌نگریست تا ببیند او رضایت دارد و خوشش آمده یا نه.
متاسفانه فایل کامل این تلاوت را پیدا نکردم و نسخه رادیو قرآن نیز، ادیت شده و عبارت‌های جالب توجه استاد سلیمی حذف شده است. یکی از این عبارتها آنجا بود که استاد نعینع از جناب استاد سلیمی پرسید: تا کی فرصت دارم بخوانم؟ و استاد سلیمی که شکوه تلاوت و لذت مردم حاضر در سالن را لمس می‌کرد پاسخ داد: حتّی‌الصّباح و خنده حضار و رضایت مردم را در پی‌داشت زیرا به واقع من تصور نمی‌کنم که کسی در آن جمع بوده و خواستار اتمام تلاوت باشد. یقینا اگر استاد نعینع تا صبح هم می‌خواند، حرارت جلسه باقی می‌ماند.
هیچگاه شکوه آن تلاوت را از خاطر نمی‌برم، حتی اکنون که بیش از ۱۰ سال از آن شب رویایی می‌گذرد، باز هم اگر از شبکه قرآن سیما یا رادیو قرآن پخش شود، ذوق زده شده و لذت می‌برم، علی الخصوص اوقاتی که در جوار پدرم در خودرو، این تلاوت را با همه حواس خود درک و لمس می‌کنیم و خاطره آن شب زنده‌تر می‌شود.
بدون هیچ شک و تردیدی باشکوهترین و پرهیجان‌ترین تلاوتی که جناب استاد دکتر احمد نعینع در کشورمان ایران انجام دادند، تلاوتی است که در سالن اجلاس سران و از آیاتی از سوره‌های غافر و ضحی و انشراح و کوثر قرائت کردند.
خاطرم هست که در آن سال به‌عنوان یکی از اعضای ستاد مسابقات با عزیزان وقت اوقاف همکاری می‌کردم. آن شب قرار شد تا در حین تلاوت، مسئولیت آبرسانی به استاد با من باشد. استاد نعینع امر کرده بود زود به زود برایش آب ببرم، خودم هم خنده‌ام گرفته بود که ایشان در اثناء این تلاوت سه پارچ آب نوشید.
جمعیت بسیار متراکم بود، به نحوی که مردم لابلای صندلی‌ها روی موکت سالن و فضای خالی جلوی سالن نشسته بودند.
شبی سراسر روحانیت و به قول مصری‌ها مملو از تجلیات الهی، استاد نعینع بلافاصله پس از فرازهای زیبای تلاوت رو به چهره استاد سلیمی می‌کرد و با تشویق‌های شورانگیز و معناگرایانه ایشان، انرژی مثبت می‌گرفت و تلاوت را ادامه می‌داد.
پس از تلاوت، علت نگاهش را جویا شدم، ایشان گفت که استاد مرحوم مصطفی اسماعیل نیز چنین بود. پس از فرازهای تکنیکی به بزرگ مجلس می‌نگریست تا ببیند او رضایت دارد و خوشش آمده یا نه.
متاسفانه فایل کامل این تلاوت را پیدا نکردم و نسخه رادیو قرآن نیز، ادیت شده و عبارت‌های جالب توجه استاد سلیمی حذف شده است. یکی از این عبارتها آنجا بود که استاد نعینع از جناب استاد سلیمی پرسید: تا کی فرصت دارم بخوانم؟ و استاد سلیمی که شکوه تلاوت و لذت مردم حاضر در سالن را لمس می‌کرد پاسخ داد: حتّی‌الصّباح و خنده حضار و رضایت مردم را در پی‌داشت زیرا به واقع من تصور نمی‌کنم که کسی در آن جمع بوده و خواستار اتمام تلاوت باشد. یقینا اگر استاد نعینع تا صبح هم می‌خواند، حرارت جلسه باقی می‌ماند.
هیچگاه شکوه آن تلاوت را از خاطر نمی‌برم، حتی اکنون که بیش از ۱۰ سال از آن شب رویایی می‌گذرد، باز هم اگر از شبکه قرآن سیما یا رادیو قرآن پخش شود، ذوق زده شده و لذت می‌برم، علی الخصوص اوقاتی که در جوار پدرم در خودرو، این تلاوت را با همه حواس خود درک و لمس می‌کنیم و خاطره آن شب زنده‌تر می‌شود.
تلاوت آیات 7 تا 17 سوره مبارکه مؤمنون و سوره‌های مبارکه ضحی، انشراح و کوثر
