به گزارش خبرنگار ایکنا؛ عبدالمجید فرایی، شاعر آئینیسرا به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم و عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع) چند غزل سروده و به آن حضرت تقدیم کرده است.
«کتاب غم» یکی از این سرودههاست؛
«نهیب میزندم دل، کتاب غم بنویسم
قلم، مدد برسان، اضطراب غم بنویسم
دلم، به کرب و بلا میبرد، بدون جواز
ببینم و بنشینم، رباب غم بنویسم
علیاصغر ششماههگو: چه کرده مگر
ز تیر و حرمله، از التهاب غم بنویسم
دلم به حال پدرمیشود، کباب کباب
قلم، چگونه من ازانقلاب غم بنویسم
قلم، ترا بخدا، مشکن و حمایت کن
من از تلاطم درد و شتاب غم بنویسم
ز حال رفته قلم، دل شده خراب خراب
من خراب چگونه، کتاب غم بنویسم»
«عیاراهل بیت»، سروده دیگری است که در ادامه از نظر میگذرد؛
«ای خدایا، زیستن خواهم، کناراهلبیت
مرگ من باشد، به عشق و بر مدار اهلبیت
زیستن خواهم «محمد» باشد از من شادمان
مرگ جویم، خاک باشم، در گذار اهلبیت
هر دم و هر بازدم، باشم رفیق راهشان
هر نفس باشم الهی، بیقرار اهلبیت
کاشکی افکار من، باشد هماره پاک و صاف
جان من باشد هماره، در حصار اهلبیت
کاش باشم، همنوای عترت و آل رسول
روز شب باشم محرم، اشکبار اهلبیت
ای «فرایی» خودشناسی خواستی، اقدام کن
خویش را سنگ محک زن، با عیار اهلبیت»
عبدالمجید فرایی، رباعی عاشورایی نیز سروده که در ادامه میآید؛
«مهرحسین(ع) از کودکی، در جان ما آغشتهاند
در تار و پود جان ما، عشق ولایت رشتهاند
رگهای ما جاری شده، با تربتش خون خدا
در ذره ذره جان ما، بذر حسینی کشتهاند»
انتهای پیام