ماجرای شهیدی که سال چهارم پزشکی را برای دفاع از وطن رها کرد
گروه جهاد و حماسه ــ شهید محمد اثنی عشری، یکی از شهدای هشت سال دفاع مقدس است که در جزیره مجنون به شهادت می‌رسد. او دانشجوی سال چهارم رشته پزشکی بود اما دفاع از وطن را در اولویت می‌بیند و همراه با نیروهای بسیج به جبهه می‌رود.
به گزارش ایکنا، به نقل روابط عمومی مراکز فرهنگی هنری منطقه 8 و فرهنگسرای گلستان، یکصد و سی و پنجمین نشست مراسم تجلیل از خانواده‌های معزز شهدا، «در کوی نیکنامان» با حضور خانواده شهیدان عباس زارعی قلیچی و محمد اثنی عشری در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.
در ابتدای این برنامه، حجت‌الاسلام و المسلمین وحیدی با موضوع توحید صحبت کرد. او گفت: خداپرستی و آرامش مسئله‌ای است که با همدیگر معنا پیدا می‌کند. اگر دیدید که چیزی آرامش شما را بر هم می‌زند بدانید که خداپرست واقعی نیستید چرا که خداپرستان واقعی با هر اتفاق و مشکلی آرامش شان بر هم نمی‌خورد. حتما افرادی را دیده‌اید که با کوچکترین اتفاقات کاملاً بر هم می‌ریزند. این افراد باید نگاهی دوباره به مسئله خداپرستی در خود داشته باشند.
وی دین را آرامش بخش انسان دانست و گفت: یکی از مهم‌ترین رسالت‌های دین، آرامش بخشیدن به انسان است و بسیاری از مفاهیم آن بر همین موضوع تکیه دارد. اگر دین به انسان آرامش ندهد و عبادت‌هایمان ما را آرام نکند، به چه درد می‌خورد. نماز و روزهای که نتواند به انسان آرامش بدهد، به چه کار بنده می‌آید؟ بنابراین یکی از مهم‌ترین خاصیت‌های دین، آرامش بخشیدن به انسان‌ها است. اگر دقت کنید می‌بینید که یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های انسان‌ها در طول تاریخ مسئله رزق و روزی است. دین اسلام راجع به این مسئله به انسان آرامش می‌دهد و در کتاب آسمانی خود، قرآن می‌گوید: «هیچ موجودی دراین عالم نیست مگر آن که من خداوند بر خود واجب کردم تا روزی او را برسانم». اگر به این آیه دقت کنید می‌بینید که خداوند بر خود واجب کرده است تا رزق و روزی تمام آفریدگان خود را برساند و این کار را وظیفه خود دانسته است. البته این موضوع بدین معنا نیست که نباید سعی و تلاش کنیم.
وحیدی مصائب زندگی و مشکلات آن را مقدمه‌ای برای اعطای روزی‌های بزرگ به انسان‌ها دانست و گفت: گاهی اوقات، خداوند می‌خواهد رزق بزرگی را به ما بدهد اما ظرفیت و زمینه آن در ما ایجاد نشده است. به همین دلیل، خداوند با استفاده از یک بلا این ظرفیت را در ما ایجاد می‌کند. یکی از این بلایا، دیدن داغ عزیزان و به ویژه داغ جوان است. اگر کسی داغ فرزند خود را دید، مطمئنا خداوند می‌خواهد نعمت بزرگی را به او عطا کند. بلایای دیگر، به زندان افتادن بی‌گناه و بیماری است. هر چه قدر بیماری سنگین‌تر باشد خداوند یک روزی بزرگتر را برای انسان فراهم کرده است. از همین منظر فکر می‌کنم که مشکلات اقتصادی این روزهای کشور، زمینه‌ساز نعمتی بزرگ برای مردم است. حال ببینید که خداوند چه نعمتی را به حضرت زینب سلام‌الله علیها اعطا کرده است که این چنین مشکلات و سختی‌ها را برایشان ایجاد کرد.
در ادامه مراسم تجلیل از خانواده شهدا پدر شهید اثنی عشری در مورد فرزند شهید خود صحبت کرد و گفت: من 4 فرزند دارم و محمد فرزند بزرگم بود که در سال 66 در جزیره مجنون به شهادت رسید. خاطرم هست که روزی که ایشان به جبهه رفت، باخبر نشدم، چرا که برای شرکت در مراسم ترحیم یکی از بستگان به اراک رفته بودم. در حقیقت دیدار آخر با او نداشتم. رفت و برگشت او تنها 4 روز به طول انجامید و 4 روز بعد از رفتنش به جبهه، خبر شهادتش را به ما دادند.
وی به بیان ویژگی‌های اخلاقی آن شهید بزرگوار پرداخت و گفت: پسرم دانشجوی سال چهارم رشته پزشکی و ارتوپد بود که با معدل 19.5 در دانشگاه اصفهان پذیرفته شد. زمانی که درسم تمام می‌شد و کلاس‌هایش به اتمام می‌رسید، برای بنایی و کارگری به کمک من می‌آمد. برای من که یک بنا هستم، بسیار سخت است که بچه‌ای که با کارگری بزرگ کردم، این‌گونه از دست بدهم. رفتنش را ندیدم اما امیدوارم در روز قیامت دستم را بگیرد.
وی به بی توجهی مسئولین در سال‌های گذشته نسبت به خانواده‌های شهدا اشاره کرد و گفت: در این سال‌ها هیچ یک از مسئولان به ما رسیدگی نکردند و توجهی به خانواده شهدا نداشتند. ما یک خانه بسیار کوچک داریم که اگر خراب هم شود، بخش زیادی از آن می‌رود و عملاً هیچ چیز از آن باقی نمی‌ماند.
انتهای پیام
در ابتدای این برنامه، حجت‌الاسلام و المسلمین وحیدی با موضوع توحید صحبت کرد. او گفت: خداپرستی و آرامش مسئله‌ای است که با همدیگر معنا پیدا می‌کند. اگر دیدید که چیزی آرامش شما را بر هم می‌زند بدانید که خداپرست واقعی نیستید چرا که خداپرستان واقعی با هر اتفاق و مشکلی آرامش شان بر هم نمی‌خورد. حتما افرادی را دیده‌اید که با کوچکترین اتفاقات کاملاً بر هم می‌ریزند. این افراد باید نگاهی دوباره به مسئله خداپرستی در خود داشته باشند.
وی دین را آرامش بخش انسان دانست و گفت: یکی از مهم‌ترین رسالت‌های دین، آرامش بخشیدن به انسان است و بسیاری از مفاهیم آن بر همین موضوع تکیه دارد. اگر دین به انسان آرامش ندهد و عبادت‌هایمان ما را آرام نکند، به چه درد می‌خورد. نماز و روزهای که نتواند به انسان آرامش بدهد، به چه کار بنده می‌آید؟ بنابراین یکی از مهم‌ترین خاصیت‌های دین، آرامش بخشیدن به انسان‌ها است. اگر دقت کنید می‌بینید که یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های انسان‌ها در طول تاریخ مسئله رزق و روزی است. دین اسلام راجع به این مسئله به انسان آرامش می‌دهد و در کتاب آسمانی خود، قرآن می‌گوید: «هیچ موجودی دراین عالم نیست مگر آن که من خداوند بر خود واجب کردم تا روزی او را برسانم». اگر به این آیه دقت کنید می‌بینید که خداوند بر خود واجب کرده است تا رزق و روزی تمام آفریدگان خود را برساند و این کار را وظیفه خود دانسته است. البته این موضوع بدین معنا نیست که نباید سعی و تلاش کنیم.
وحیدی مصائب زندگی و مشکلات آن را مقدمه‌ای برای اعطای روزی‌های بزرگ به انسان‌ها دانست و گفت: گاهی اوقات، خداوند می‌خواهد رزق بزرگی را به ما بدهد اما ظرفیت و زمینه آن در ما ایجاد نشده است. به همین دلیل، خداوند با استفاده از یک بلا این ظرفیت را در ما ایجاد می‌کند. یکی از این بلایا، دیدن داغ عزیزان و به ویژه داغ جوان است. اگر کسی داغ فرزند خود را دید، مطمئنا خداوند می‌خواهد نعمت بزرگی را به او عطا کند. بلایای دیگر، به زندان افتادن بی‌گناه و بیماری است. هر چه قدر بیماری سنگین‌تر باشد خداوند یک روزی بزرگتر را برای انسان فراهم کرده است. از همین منظر فکر می‌کنم که مشکلات اقتصادی این روزهای کشور، زمینه‌ساز نعمتی بزرگ برای مردم است. حال ببینید که خداوند چه نعمتی را به حضرت زینب سلام‌الله علیها اعطا کرده است که این چنین مشکلات و سختی‌ها را برایشان ایجاد کرد.
در ادامه مراسم تجلیل از خانواده شهدا پدر شهید اثنی عشری در مورد فرزند شهید خود صحبت کرد و گفت: من 4 فرزند دارم و محمد فرزند بزرگم بود که در سال 66 در جزیره مجنون به شهادت رسید. خاطرم هست که روزی که ایشان به جبهه رفت، باخبر نشدم، چرا که برای شرکت در مراسم ترحیم یکی از بستگان به اراک رفته بودم. در حقیقت دیدار آخر با او نداشتم. رفت و برگشت او تنها 4 روز به طول انجامید و 4 روز بعد از رفتنش به جبهه، خبر شهادتش را به ما دادند.
وی به بیان ویژگی‌های اخلاقی آن شهید بزرگوار پرداخت و گفت: پسرم دانشجوی سال چهارم رشته پزشکی و ارتوپد بود که با معدل 19.5 در دانشگاه اصفهان پذیرفته شد. زمانی که درسم تمام می‌شد و کلاس‌هایش به اتمام می‌رسید، برای بنایی و کارگری به کمک من می‌آمد. برای من که یک بنا هستم، بسیار سخت است که بچه‌ای که با کارگری بزرگ کردم، این‌گونه از دست بدهم. رفتنش را ندیدم اما امیدوارم در روز قیامت دستم را بگیرد.
وی به بی توجهی مسئولین در سال‌های گذشته نسبت به خانواده‌های شهدا اشاره کرد و گفت: در این سال‌ها هیچ یک از مسئولان به ما رسیدگی نکردند و توجهی به خانواده شهدا نداشتند. ما یک خانه بسیار کوچک داریم که اگر خراب هم شود، بخش زیادی از آن می‌رود و عملاً هیچ چیز از آن باقی نمی‌ماند.
انتهای پیام
