تأثیر ارتباط با خداوند بر رهایی از مشکلات روانی

به گزارش ایکنا؛ دومین جلسه سخنرانی شیخ حسین انصاریان به مناسبت ایام شهادت حضرت فاطمه(س)، روز جمعه، 12 بهمن‌ماه، در حسینیه بنی‌الزهرا برگزار شد. وی در آغاز اظهار کرد: بحثمان در خصوص خودشناسی بود. انسان باید آگاه شود که از کجا آمده است، به کجا آمده است و به چه منظور آمده است و به کجا خواهد رفت. هیچ مکتب و مدرسه‌ای در شرق و غرب جواب کاملی به این سوالات نداده است؛ لذا میلیاردها نفر در حوزه زندگی سرگردان هستند و در گذشته هم سرگردان بودند و در آینده سرگردان خواهند بود. مردم بر اساس شدت سرگردانی و حیرت و جهل به خود به انواع معاصی و گناهان پناه می‌برند تا لحظاتی خوش باشند و از این افکار جدا شوند و تحت تأثیر این سوالاتی که از آنها آگاهی ندارند قرار نگیرند. شما از هر گنهکاری سوال کنید که چرا گناه می‌کنی، می‌گوید: می‌خواهم خوش باشم. چرا می‌خواهد خوش باشد؟ چون باطنش آرامش و امنیت ندارد. چون خودش را نمی‌شناسد به شدت تحت این فشار درونی قرار می‌گیرد که اصلا برای چه به دنیا آمده است؟ از طرفی تصور می‌کند بعد از مرگ ما معدوم خواهیم شد. این فشار شدید روانی به خاطر این است که خودش را نمی‌شناسد و شئون خود را هم نمی‌شناسد.
وی افزود: عدم امنیت وادارش می‌کند یا خودکشی کند یا از این فشار دیوانه شود و دچار بیماری روانی شود یا اینکه گوشه‌گیر شود. شما از زمان آدم تا الآن هیچ مومن واقعی‌ را سراغ ندارید که خودکشی کرده باشد. چرا؟ پروردگار در قرآن می‌فرماید مومن در همین دنیا نسبت به خودش در امنیت کامل به سر می‌برد: «الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ؛ كسانى كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده‏‌اند آنان راست ايمنى و ايشان راه‏يافتگانند» (انعام/82). این خبر خداست. خبر پروردگار است. عجیب است که امام صادق(ع9 می‌فرمایند: مومن گرفتار جنون نمی‌شود. این امر به خاطر همین آرامش است. مومن می‌داند از کجا آمده و یقین دارد: «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ؛ ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى‏‌گرديم» (بقره/156). مومن می‌داند به یک تجارت‌خانه آمده است. قرآن کریم می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد آيا شما را بر تجارتى راه نمايم كه شما را از عذابى دردناك مى‌رهاند به خدا و فرستاده او بگرويد و در راه خدا با مال و جانتان جهاد كنيد اين [گذشت و فداكارى] اگر بدانيد براى شما بهتر است» (صف/ آیات 10 و11). این شناخت چه آرامشی به شما می‌دهد؟
استاد اخلاق در ادامه یادآور شد: وابستگی به پروردگار آرامش عجیبی به انسان می‌دهد: «الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛ همان كسانى كه ايمان آورده‏‌اند و دل‌هايشان به ياد خدا آرام مى‏ گيرد آگاه باش كه با ياد خدا دلها آرامش مى‏‌يابد» (رعد/28). چقدر خوب است شما همین کتاب‌های فارسی که در احوالات اصحاب ناب پیامبر(ص) نوشته‌اند را بخوانید. اباذر در ایام تبعید به شام و ربذه و مرگ به خاطر تشنگی شدید و گرسنگی شدید یکبار اعلام نارضایتی از این شکل زندگی نکرد و در یک توکل عظیم به سر می‌برد؛ چون می‌دانست حرکتش از سوی خدا بوده، اینجا هم تجارت‌خانه است و با پیوند با پیامبر(ص) تجارت سودمندی کرده است و با دست پر به دنیای دیگر می‌رود؛ لذا نه نگران وضع زندگی بود و نه نگران مرگ بود: «قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ؛ بگو جز آنچه خدا براى ما مقرر داشته هرگز به ما نمى ‏رسد او سرپرست ماست و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند» (توبه/51). اهل خدا می‌دانند مملوک هستند و هیچ چرخی در عالم به اراده آنها نمی‌چرخد بلکه به اراده خداوند می‌چرخد.
وی در ادامه به بیان فضیلت تهجد و شب‌زنده‌داری پرداخت و تصریح کرد: کسی که نماز شب بخواند چه به دست می‌آورد؟ خود این عمل یک تجارت است، اما سودش چیست؟ خداوند می‌فرماید کسی از پاداش آن خبر ندارد و من خودم پاداش آن را می‌دهم. نماز شب قنوت دارد و یک سلسله دعاها باید در آن قنوت خوانده شود. از جمله این دعاها، دعا برای مغفرت و آمرزش مومنین است. در روایت آمده است اگر کسی در روز قیامت اهل دوزخ باشد، وقتی او را به سوی دوزخ می‌برند هر مرد و زن مومنی ناله می‌زند و می‌گوید خدایا این مومن را به جهنم نبر چون به گردن همه ما حق دارد؛ چون از تو درخواست می‌کرده همه مومنین و مومنات را بیامرز و تو دعایش را در حق ما مستجاب کردی. این جزای یک تجارت مسنحب است. اهل ایمان باور دارند این دنیا تجارت‌خانه است، چون با نبوت و وحی ارتباط دارند و جهلشان به واسطه این ارتباط بر طرف شده است.
انتهای پیام