رضا توکلی، بازیگر سینما و تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه ساخت سریالهایی نظیر «گاندو» باید بخشی از اولویتهای تلویزیون باشد، اظهار کرد: تولید مجموعههایی نظیر گاندو یکی از ضرورتهایی است که رسانه ملی باید به آن بپردازد زیرا فیلمها و سریالهای پلیسی و اکشن یکی از گونههای اصلی در دنیاست؛ محصولاتی که به سهولت در اختیار مخاطبان قرار دارد، حتی در رسانه ملی هم سریالهای خارجی به وفور برای مخاطبان پخش میشود. اگر به ماهیت این قبیل آثار بپردازیم، درصد اندکی از آنها جنبه سرگرمی و بیشتر کارکرد تبلیغاتی دارند.
وی افزود: سریالهایی نظیر گاندو به لحاظ کیفی برای تولیدات تلویزیونی یک کلاس درس هم محسوب میشود تا شاهد آن باشیم که فیلمسازان ایرانی قادرند در صورت فراهم بودن امکانات از قبیل متن و گروه خوب تولیدات مطلوبی را عرضه کنند. البته قطعاً نمیتوان به لحاظ جلوههای ویژه و امکانات با تولیدات هالیوودی رقابت کرد، اما آثاری مانند گاندو در منطقه میتواند جزء آثار مطلوب باشد.
قدرتنمایی نیروهای امنیتی
بازیگر سریال «سفر سبز» تأکید کرد: تأثیر سریالهایی نظیر گاندو بر تماشاگران درخور توجه است، زیرا بیانگر آن است که توانایی نیروهای داخلی تا چه حد است و در گاندو از اغراقهای عجیب و غریب هم پرهیز شده است. به همین جهت برای تماشاگران باورپذیر و شایان توجه است.
این بازیگر ادامه داد: نکته بعد به رویدادنگاری در سینما و تلویزیون مربوط میشود. متأسفانه در سالهای گذشته سینما و تلویزیون چندان به موضوعات روز توجه نداشته و فقط آثار ملودرام را محور قرار دادهاند. این عامل باعث شده تا مخاطبان به ویژه جوانان آماده پذیرش برخی تحریفها و دروغپردازیهای سریالهای خارجی باشند، برای مثال در فصل اول سریال «Deep state» به راحتی چند مأمور آمریکایی و انگلیسی در شهرهای مختلف که یکی از آنها تهران است دست به عملیات میزنند و واکنش نیروهای امنیتی بسیاری از کشورها در این قبال خنثی است. این موضوع به هیچوجه صادق نیست، زیرا حداقل در ایران چنین اتفاقی صورت نمیگیرد و این واقعیت باید برای جوانان بازگو شود و آثار نمایشی یکی از ابزارهای بیان واقعیات است.
وی درباره کیفیت تولید و مباحث فنی این سریال اظهار کرد: شاید صحیح نباشد از اثری که در آن حضور دارم تعریف کنم. این اثر بیش از هرچیز فیلمنامه موفقی دارد که در آن تعلیق فراوانی صورت گرفته و همین ویژگی سبب شده است این داستان برای مخاطب قابل پیشبینی نباشد. همچنین شخصیتپردازی در گاندو به دور از کلیشههای رایج است. در این سریال شاهدیم که فرزند یکی از نیروهای نظام، فریب خورده و بازیچه بیگانگان شده است. این سبک از پرداختن به موضوعات تاکنون باب نبوده است و همین واقعنگری احترام مخاطبان را برمیانگیزد.
فیلمنامهای تماشاگرپسند
توکلی ادامه داد: مجموعههایی که موضوع آنها امنیتی ـ انقلابی است عمدتاً شعاریاند، چون روش تبلیغی آنها صحیح نیست، هرچند در همه جای دنیا وقتی فیلم و سریالی درباره ابراز قدرت نظام ساخته میشود آن اثر در جهت اهداف نظام است، اما اینکه چگونه به آن باید به آنها بپردازیم امری در خور توجه و حساس است. گاندو بدون اینکه شعار بدهد به بیان موضوعات میپردازد و شخصیتها باورپذیرند. به ویژه درباره نقشهای مثبت ما عادت کردهایم با چهرههای کاملاً سفید در آثار ایرانی مواجه باشیم، اما شخصیتهای مثبت گاندو گاهی خاکستری ترسیم شدهاند.
وی درباره تیم بازیگری گاندو گفت: تیم بازیگران این سریال یکی از محاسن این فیلم است، زیرا در نقشهای نخست از چهرههای جوان استفاده شده است و در کنار بازیگران جوان از حضور بازیگران قدیمی هم استفاده شده و همین امر توازن را در سریال ایجاد کرده است، درباره شخصیتهای جوان سریال یک نکته زیرکانه وجود دارد زیرا نقشها به گونهای انتخاب شدهاند که شخصیت برای تماشاگر پیش زمینه فکری ایجاد نمیکند، پس آن چیزی که میبیند را میپذیرد.
توکلی درباره کارگردانی این مجموعه گفت: جواد افشار یکی از فیلمسازان پرکار تلویزیون است، رشد او در کارش پلکانی است و هر سریالی که میسازد پیشزمینه تولید اثر بهتری در آینده است. برای مثال اگر «کیمیا»، «آنام» و «گاندو» را باهم مقایسه کنید به خوبی این پختگی را درمییابید، و البته تنوع ژانر در آثار او بیانگر تواناییاش در فیلمسازی است.
این بازیگر اضافه کرد: تعدد لوکیشن در این سریال کاملاً متناسب است، زیرا تصاویر محدود به خانهها یا اماکن سرپوشیده نیست. البته جلوههای ویژه به کمک این اثر آمده تا جذابیت بصری آن بیشتر شود.
وی در پایان اظهار کرد: گاندو مطمئناً نقاط ضعفی هم دارد، زیرا شاهکارهای سینمایی عاری از اشکال نیستند، اما مهم این است که نقاط مثبت بیشتر از نقاط ضعف آن باشد. در پایان باز هم باید تأکید کرد که قطعاً نیازمند ژانر جنایی و پلیسی هستیم و گاندو میتواند گام اولیهای در این زمینه باشد.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام