معرفی سه تن از معلمان قرآن سپاه سیدالشهدا(ع)
گروه معارف ــ سلام و درود بر شهدای قرآنی، معلمان، قاریان، حافظان و یاران امام حسین(ع) در دشت نینوا و مدافعان حریم قرآن کریم و خاندان رسول(ص) به‌ویژه سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) و سلام و درود بر ۱۴ تن از شهدای کربلا که حافظ، قاری و معلم قرآن بودند.
سلام و درود بر شهدای قرآنی و معلمان، قاریان، حافظان و یاران امام حسین(ع) در دشت نینوا و مدافعان حریم قرآن کریم و خاندان رسول(ص) به‌ویژه سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) و سلام و درود بر ۱۴ تن از شهدای کربلا که حافظ، قاری و معلم قرآن مجید بودند.
سیدرضی، زیباترین، پرمغزترین و در عین‌حال روان‌ترین مرثیه‌ها را در شهادت امام حسین(ع) و شهدای کربلا گفته است، در یکی از قصیده‌ها در نگاهی زیبایی‌شناسانه به شهدای کربلا، آنان را به چراغ تابان و ماه و ستاره مانند کرده و می‌گوید: «وَ وُجُوهاً کَالمَصابیحِ، فَمِنْ/ قَمَرٍ غابَ، وَنَجْمٍ قَدْ هَوَى؛ چهره‌هایی چون چراغ تابان بودند که برخی مانند ماه غروب کردند و برخی چون ستاره فرورفتند».
سلام بر سرور و سالار شهیدان که جسم و جان و تربیت و اخلاقیات حسین(ع) از نبی گرامی(ص) است و حفظ نسل، دین، شریعت و سنت رسول مهربانی(ص) از حسین(ع) است؛ «حسین منی و أنا من حسین».
توصیف فداکاری امام حسین(ع) و خاندان وی را نمی‌توان آن طور که باید گفت، نوشت و مطرح کرد؛ به‌ویژه اصحاب و یاران آقا اباعبدالله(ع) که فرمودند: إنِّی لَا أَعْلَمُ أَصْحَابًا أَوْفَی وَلَا خَیرًا مِنْ أَصْحَابِی؛ من اصحابی باوفاتر و بهتر از اصحاب خود نمی‌شناسم.
عبدالرحمن بن عبد ربه انصاری
طبق نقل رجالی شیخ طوسی(ره) از قبیله خزرج انصار مدینه و ساکن کوفه بود. وی از اصحاب و راویان حدیث پیامبر(ص) است و از شاگردان و اصحاب امیرالمؤمنین(ع) هم محسوب می‌شد. روزی علی(ع) از مردم سؤال کرد، هر کس حدیث غدیر را از حضرت رسول(ص) شنیده شهادت بدهد، این افراد سخن مولا(ع) را اجابت کردند: «عبدالرحمن بن عبد ربه انصاری، ابوایوب انصاری، ابوعمرة بن محصن، ابوزینب، سهل بن حنیف، خزیمة بن ثابت، عبدالله بن ثابت و ...».
اینان گفتند: ما شهادت می‌دهیم که ما از رسول خدا(ص) شنیدیم که می‌فرمود: آگاه باشید خدای با عزت و شکوه و جلال ولی‌نعمت من است و من ولیّ و سرپرست مؤمنان هستم و هرکس من مولای او هستم پس علی(ع) هم مولای اوست. خداوندا دوست بدار هر کس که سرپرستی او را بپذیرد و دشمن بدار هر آنکه او را دشمن دارد. دوست دارم کسی که او را دوست داشته باشد و دشمن دارم کسی را که با او دشمن است و یاری می‌کنم کسی که او را مدد رساند.
حنظلة بن اسعد
وی اهل کوفه و فضایل بی‌شماری داشته از جمله:
- از رجال سرشناس شیعه
- سخنوری فصیح
- شجاع
- معلم و قاری قرآن
- دارای مرتبه و درجه‌ای بود که امام حسین(ع) به خاطر لیاقت‌های او، وی را برای احتجاج پیش عمر بن سعد فرستاد
- خود را سپری برای امام حسین(ع) قرار داد و تمام آن تیرها و نیزه‌ها و شمشیرها را به جان خرید.
موعظه حنظله زیباست: بانگ برآورد؛ ای قوم! من بر شما از روزی همانند روز عذاب اقوام و احزاب پیشین بیمناکم، مثل سرگذشت قوم نوح و عاد و ثمود و کسانی که بعد از ایشان بودند بر حذر می‌دارم. خداوند بر بندگانش ظلم نمی‌کند ای قوم من بر شما از روزی بیمناکم که یکدیگر را صدا می‌زنید و کمک می‌طلبید ولی صدایتان به جائی نمی‌رسد، همان روزی که روی می‌گردانید و می‌گریزید اما هیچ پناهگاهی در برابر عذاب خداوند ندارید و هر کس را خداوند به خاطر اعمالش گمراه سازد، هدایت‌کننده‌ای برای او نیست. ای قوم! حسین(ع) را می‌کشید و بدانید که عذاب الهی شما را فرا می‌گیرد و هر کس بر خدا دروغ بندد ناامید شده و شکست می‌خورد.
آنگاه امام حسین(ع) موعظه او را که شنید، فرمودند: ای حنظلة بن اسعد رحمت خدا بر تو باد، کوفیان وقتی مستوجب عذاب شدند که دعوت تو را رد کردند و ناسزا بر تو و دوستانت گفتند، الان که برادران صالحت را به شهادت رسانیده‌اند به طریق اولی مستحق و مستوجب عذاب هستند.
حنظلة بن اسعد عرض کرد: درست فرمودی فدایت شوم تو داناتر هستی، آیا اجازه میدان می‌دهی؟ امام اجازه دادند آنگاه حنظله قاری قرآن و تسلیم امر حسین(ع) عرض کرد: السلام علیک یا اباعبدالله، صلی الله علیک و علی اهل بیتک و حجج الله بیننا و بینک فی جنته فقال(ع): آمین آمین ... سپس حنظله جهاد کرد و به شهادت رسید.
نام این معلم و قاری قرآن حنظلة بن اسعد در زیارت ناحیه مقدسه و زیارت رجبیّه وارد شده است.
یزید بن حصین
وی در اصل از اعراب قحطانی یمنی است و ساکن کوفه شد و مشرقی است یعنی تیره‌ای از قبیله همدان. گوشه‌ای از فضائل این شهید والامقام بدین شرح است:
- مردی بزرگوار، سخی و شریف
- معلم و مربی و قاری قرآن
- زاهد و عابد و عابدی از عبّاد کوفه
- پهلوان و در جنگ‌ها دارای جایگاهی بزرگ بود
- از نیکان و خوبان شیعه و از بیعت‌کنندگان با سفیر امام حسین(ع) حضرت مسلم‌بن‌عقیل بود، پس از شهادت مسلم(ع) خدمت امام حسین(ع) رسید و در رکاب حضرت(ع) بود تا اینکه در روز عاشورا قبل از ظهر به شهادت رسید.
- مذاکره‌ای با ابن سعد داشت که عمر بن سعد آب را بر روی سپاه امام حسین(ع) بسته بود اما مذاکره او اثر نداشت و برگشت. امام حسین(ع) به او فرمودند: شیطان بر آنان چیره گشته و حزب شیطان زیان‌کاران‌اند.
- نام این شهید قرآنی نیز که حامل و عامل قرآن کریم بود در زیارت ناحیه مقدسه و زیارت رجبیه آمده است.
ادامه دارد
«حبیب‌الله صابری‌نسب»
انتهای پیام
