فنا حاصل مرگ است اما انسان معدوم نمی‌‌شود

به گزارش ایکنا؛ مراسم سوگواری شب شهادت امام رضا(ع)، 6 آبان با سخنرانی حجت‌‌الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان در حسینیه آیت‌‌الله علوی‌‌بروجردی برگزار شد.

انصاریان در این مراسم بیان کرد: وقتی رسول خدا(ص) به جبرئیل فرمودند که من را موعظه کن، امین وحی پنج مطلب را ارائه کردند که اولین مطلب این بود که «عش ما شئت فانک میت»؛ یعنی به هر گونه‌‌ای که می‌‌خواهی زندگی کن، اما بدان که پایان زندگی، مرگ است. مطلب مهمی که در زمینه مرگ در قرآن و روایات و دعاها داریم این است که مرگ، افتادن در کام عدم نیست. یعنی به معنای نیست شدن کامل و از هستی درآمدن کامل نیست که این نظر قرآن نیز بر خلاف نظر کافران، بی‌‌دینان و جاهلان عالم است که اهل خردورزی نیستند.

این استاد برجسته اخلاق افزود: اگر مرگ برابر با عدم باشد در این‌صورت با نظام عالم هماهنگ نخواهد بود و با عدالتی که به هستی حاکم است نیز همخوانی ندارد. مسئله عدالت در هستی، اینقدر نمایان است که گفته‌‌اند؛ «بالعدل قامت السماوات و الارض»؛ یعنی به واسطه این عدل است که آسمان و زمین ایستاده‌‌اند و از یکدیگر نمی‌‌پاشند. اینکه این جهان خلقت که میلیاردها سال برپا است و نه وزن و نه حجم آن را کسی نمی‌‌داند، باهم تصادف نمی‌‌کنند و فرو نمی‌‌ریزند، دلیلش همین عدل است. خورشید شش میلیارد سال است که وجود آمده اما به قدری دقیق است که اساتید دانشگاه می‌‌توانند به واسطه آن به صورت دقیق بگویند که زمان دقیق تحویل سال چه زمانی است.

انصاریان تصریح کرد: هنوز سال 99 نیامده اما چند ماه بعد تقویم آن را تدوین می‌‌کنند و مشخص می‌‌کنند که دقیقاً سال تحویل در چه ساعت و دقیقه و ثانیه‌‌ای است. اما اگر عدالت در کنار نبود این‌ها نیز معنا نمی‌‌داد، بنابراین همه چیز عالم بر همین مبنا تنظیم شده است اما اگر بگوییم که انسان با مرگ به وادی عدم می‌‌رود در این‌صورت عدالت را برای انسان نفی کرده‌‌ایم. فرض کنید که یک نفر بیاید و با اسلحه چندین انسان را به قتل برساند و بعد از مردنش نیز عدم در انتظار او باشد، در این‌صورت آیا این همه خون به هدر نرفته است؟ اگر چنین باشد در این‎صورت جنایت منهای جریمه و در مقابل خوبی بدون پاداش خواهیم داشت که هرگز با عدالت سازگاری ندارد. نمی‌‌توانیم بگوییم انبیا(ع) که اینقدر با برنامه زندگی کرده‌‌اند بعد از مردن به چاله عدم می‌‌افتد.

این استاد برجسته اخلاق در ادامه گفت: خداوند نیز در قرآن یکبار عبارت عدم را به کار نبرده است بلکه از عبارت فنا استفاده می‌‌کند و می‌‌فرماید: «کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبَّک ذوالجلالِ والاکرامِ»،‌ یعنی همه چیز فانی می‌‌شود به این معنا که در آن تغییراتی ایجاد می‌‌شود نه اینکه به وادی عدم برود. دانشمندان خارجی نیز اثبات کرده‌‌اند که در جهان هیچ چیزی نابود نمی‌‌شود بلکه تغییر پیدا می‌‌کند که البته در آیات و روایات نیز به این مسئله اشاره شده است.

انصاریان تصریح کرد: وقتی که کشاورز یک دانه سیب را در دست می‌‌گیرد باید آن را در دل خاک بکارد تا چند سال بعد به محصول برسد که این یک نوع تغییر است. عالم نیز دقیقاً به همین صورت است و حرکت می‌‌کند. انسان وقتی که می‌‌میرد تغییری پیدا می‌‌کند و بعد از اینکه قیامت برپا شود نیز او تغییراتی دارد تا اینکه به یک حالت ثابت ابدی می‌‌رسد.

این استاد برجسته اخلاق بیان کرد: طبق آیات قرآن، روایات و حتی نظر فلاسفه ما موجودات به صورت جفت خلق شده‌‌ایم؛ یعنی هر یک از ما دارای یک بدن و یک جان هستیم اما زمانی که از این دنیا برویم دیگر به بدن ما نیازی نیست. جفت ما را که بدن ما است دفن می‌‌کنند اما جان ما در برزخ بقا دارد و در روز قیامت مجدداً این جفت جسم و روح باید با هم باشند، چراکه در دنیا نیز با هم بوده‌‌اند، حال افرادی که نیکوکار بوده‌‌اند همانطور که در دنیا از نعمت‌‌های الهی لذت می‌‌بردند در آخرت نیز از رضوان الهی بهره‌‌مند می‌‌شوند و افرادی که بدکار بوده‌‌اند در قیامت در آتش خواهند سوخت.

وی تصریح کرد: بنابراین اگر بگوییم که مرگ انسان مساوی با عدم او است باید بگوییم که در همه جای جهان نظم و عدل وجود دارد الا در کره زمین و در مورد انسان و گویی جهان فراموش کرده که در زندگی انسان نیز عدالت را حاکم کند.