ظهور مهدی، انفجار نور است در استغراق ظلمت

به گزارش ایکنا از اصفهان، استاد علامه محمدرضا حکیمی، نویسنده کتاب الحیاه، در کتاب «بعثت، غدير، عاشورا، مهدی» درباره حضرت مهدی(عج) می‌نویسند: نيمه شعبان، روز ميلاد امام زمان است. ماه شعبان، هشتمين ماه از سال هجري قمري است. سال هجري، تاريخي است كه مبدا آن، هجرت پيامبر اكرم(ص) از مكه به مدينه می‌باشد. سال هجري دوگونه است؛ سال هجري شمسي(خورشيدی)، و سال هجري قمری.

باري، در روز پنجشنبه پانزدهم ماه شعبان، در سال ۲۵۶ هجري قمری، حضرت حجت‌بن‌الحسن امام زمان(عج) تولد يافت. امام دوازدهم، حضرت حجت به اين نام‌ها نيز خوانده مي‌شود: مهدی، مهدی موعود، قائم موعود، منتقم، امام منتظر، امام غايب، صاحب‌الامر، صاحب‌الزمان، ولي‌عصر.

چون او و ظهور او وعده داده شده است و خدا و پيامبران و اوليا و پيامبر اكرم(ص)، وعده داده‌اند كه او می‌آيد و جهان را پر از عدل و داد می‌كند، «موعود» ناميده شده است.

چون براي نشر دين حق و برپا داشتن عدالت قيام می‌كند و به پا می‌خيزد، «قائم» ناميده شده است.

چون انتقام انبيا و مردان خدا را از جباران می‌گيرد، و هم انتقام بشريت را و انتقام خون‌های پاك مردان حق و انسان‌های بزرگ و شهدای راه حق و عدالت را، «منتقم» ناميده شده است.

چون مسلمانان در انتظار اويند، بلكه بشريت ـ‌ در شعر و معقول و وجدان اجتماعی خويش‌ ـ چنان معلم و نجات دهنده‌ای را می‌طلبد و انتظار می‌كشد، «منتظر» ناميده شده است. و چون از ديدگاه عموم پنهان است، «امام غائب»، و چون او صاحب امر خدا است، «صاحب‌الامر»، و چون صاحب زمان است به ولايت خدايی، «صاحب الزمان»، و چون ولی خدا در اين عصرها و روزگاران اوست، «ولی‌عصر» ناميده شده است.

بايد بدانيم كه در زمان غيبت حضرت حجت، مسلمان نبايد در انجام دادن تكليف‌هاي خود كوتاهی كند. همه دستورات دين، در اين زمان نيز به حال خود باقی است، واجب واجب است و حرام حرام، به‌ويژه تكاليف و وظيفه‌های اجتماعی. مثلا اگر در جامعه‌ای فساد رايج شد، و ظلم پا گرفت، مسلمان نمی‌تواند بگويد بگذار باشد امام زمان می‌آيد و درست و اصلاح می‌فرمايد. آنچه امام زمان درست می‌كند و اصلاح می‌فرمايد، تكليف دينی خود آن امام است كه از لحظه و روز ظهور او شروع می‌شود. تا پيش از آن لحظه و آن روز، هر مسلمانی به همه تكاليف خود مكلف است، همين‌طور كه بايد نماز بخواند و روزه بگيرد، بايد امر به معروف و نهي از منكر نيز بكند، با ظلم و ظالم بستيزد، به داد مظلوم برسد، برای از بين بردن ستم و برپا داشتن عدل و داد، بكوشد و...

این است مهدی (ع) و این است حتمیت او، تولد و بقا او، تاثیر او ظهور او، و شورش و انقلاب او، اصلاح و تصفیه او، و تاسیس حکومت او... که خواهد شد.

هدی، انفجار نور است در استغراق ظلمت

بعثت، فرود آمدن نور است در طبیعت. غدیر، تداوم حکومت نور است در زمین. عاشورا، ذبح عظیم است برای نجات دادن حکومت نور. و مهدی، انفجار نور است در استغراق ظلمت. هر چه جهان ظلمانی‌تر گردد، و تاریک‌تر شود، طلب روشنایی لازم‌تر و محسوس‌تر خواهد شد. هنگامی که آفاق را ظلمت فرا گیرد، نورشناسان نور طلب به پا می‌خیزند، و به بیداری جامعه و آماده‌سازی یاران مهدی دست می‌یازند، تا همه در جستجوی خاور انوار برآیند، و تا به طلب طلعت رشیده و غره حمیده بشتابند، و تا دست نیاز به درگاه خدای بی‌نیاز بردارند، وآن ذخیره الهی، و منجی نهایی را بطلبند.

این آرزویی است که از قدرم روزگاران، در آن باره، سخن‌ها گفته‌اند، و پیامبران و حکیمان آن را وعده داده‌اند. و پیامبر اکرم، آنهمه در آن باره، با صراحت، نوید داده است... آری، انعکاس این آرزو، در آفاق و اعصار پیچیده است، و بانگ درای این کاروان، در معبر بشریت، طنین افکنده است.

و روزی، امواج این واقعه بزرگ، در جام خورشید خواهد ریخت. و نسیم‌ها از کران تا کران دشت‌ها و آبادی‌ها بر فضای چنان دولتی خواهد وزید. و درختان در چنان روزگاری جوانه خواهد زد و گل‌ها در عصمت آن ایام خواهد شکفت و جویبارها و نهرها ورودها، در آن ایام برکت خیز، جاری خواهد گشت... .

بانگ اشهد ان لا اله الا الله واشهد ان محمد رسول الله در سحرگاهان و نیمروزها و غروب‌ها، از فراز مذنه‌ها، و از درون آبادی‌ها، در همه جای جهان، به گوش مردم آن روزگار خواهد رسید. گلبانگ حی علی خیر العمل، و حی علی خیر العمل، در همه سوی، در پنج هنگام، طنین انداز خواهد گشت.

با شعار ان الله یأمر بالعدل والاحسان؛ عدل و احسان، همه جا را خواهد گرفت، و جامعه اعلون پدید خواهد آمد. و مشعل جاوید، همچون خورشید، بر فراز پهنه‌های زیست انسانی، فروغ خواهد پاشید.

حماسه جاوید مرز بانان تجسم خواهد یافت. و خون متبلور خورشید، در راه تفسیر آفتاب، به آبادی‌ها و زندگی‌ها رنگ خواهد زد.

آن روز دیوار مساجد کوتاه خواهد گشت. عدل و مساوات همه‌گیر خواهد شد. نابسامانی‌ها از میان خواهد رفت. ستم‌ها و جهل‌ها از جان رخت خواهد بست. دل‌ها منور، عقل‌ها کامل، دانش‌ها واقعی، و جان‌ها سرشار خواهد شد. زندگی‌ها پاک و امتیازهای پست مادی نابود خواهد گردید.

آن روز، عصمت جاودان زنده خواهد شد، و عینیت ایمان قوام خواهد بافت. آن روز، قطرات نور، از جام لحظه‌ها، در قالب وجود انسان خواهد ریخت، و انسان فطری، با تزکیه و تعلیم، پرورش و آموزش، به سوی جاودانگی‌ها راه خواهد یافت. آن روز، فضای زمان زایل، به نمونه‌ای از دهر ثابت بدل خواهد گشت.

آن روز، همه جا وهمه چیز نور خواهد بود و نور، و روشنایی خواهد بود و روشنایی، ذات همه چیز نورانی خواهد شد، و روح نور، در همه جا و همه چیز، حلول خواهد کرد... . و آن روز، همه جا و همه چیز، نور خواهد بود و نور، و روشنایی خواهد بود و روشنایی...

بارخدایا! توفیق همه را، برای ایجاد یک زندگی سعادتمند اخلاقی، و یک محیط نورانی انسانی درخواست می‌کنیم و هم از درگاه تو می‌خواهیم که خروج قائم آل محمد (صلی الله علیه وآله) را نزدیک گردانی، و او را از نهان جهان درآوری تو دوران غیبت او را به پایان بری، تا بر کهن‌ترین معبد توحید تکیه زند، و بانگ دلربای خویش را به گوش توده‌های ستمدیده و سرگردان بشری برساند، و به رسم ستم و ستمگری پایان دهد، و بنای عدل و داد، و دانایی و شایستگی را، پی نهد...

منبع: کتاب «بعثت، غدير، عاشورا، مهدي»، و کتاب «خورشید مغرب» نوشته استاد محمدرضا حکیمی