هلاکت ظالمان وعده خداوند در قرآن است

به گزارش خبرنگار افتخاری ایکنا؛ آیت‌الله‌العظمی سیدمحمد‌تقی مدرسی از مراجع تقلید شیعیان در کربلای معلی، 16 اردیبهشت‌ماه در نهمین جلسه تفسیر و تدبر سوره ابراهیم در ماه مبارک رمضان که از برنامه «زلال سخن» شبکه سوم سیما پخش شد، با اشاره به آیات 13، 14 و 15 این سوره مبارکه به سخنانی درباره هلاکت ظالمان در مقابل پیامبران و پیروزی حق، پرداخت.

وی بیان کرد: بین قدرت و حق تقسیم وظیفه شده است، به این معنا که قدرت باید حق را اجرا کند و تابع آن باشد. اگر زورگویان و قدرتمندان بخواهند از قدرت و زور خود برای پیاده کردن باطل و جنگ با حق استفاده کنند، نظام خلقت راه آن‌ها را می‌بندد و نمی‌گذارد. آسمان‌ها، زمین‌ها و تمام عالم هستی بر محور حق ترتیب داده شده است.

مرجع تقلید شیعیان در کربلای معلی گفت: حق به معنای آن چیزی است که در لوح محفوظ نوشته شده است؛ همچنین حق به معنای تقدیرات الهی، به معنای نظامات حاکم بر عالم هستی است، عالم هستی از یک اتم کوچک گرفته تا یک کهکشان بزرگ همه جزو نظامات حاکم عالم و بر محور حق هستند و انسان نمی‌تواند با زور و امکاناتی که دارد، این نظامات را تغییر دهد.

آیت‌الله مدرسی ادامه داد: در آیه 71 سوره مبارکه مؤمنون آمده است «وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ ...؛ و اگر حق از هوس‌هاى آنها پيروى می‌کرد قطعا آسمان‌ها و زمين و هر كه در آنهاست تباه مى‌‏شد»؛ بنابراین اگر بنا بود حق تابع زور و هوای نفس مردم باشد، آسمان و زمین هم نمی‌ماند و همه چیز فاسد می‌شود؛ اما نظام خلقت بر حق جریان دارد و در مسائل بشر هم همین مسئله حاکم است.

وی اظهار کرد: روزی بعد از خلافت ظاهری آقا امیرالمؤمنین(ع) تمام سرلشکرها و رؤسای عشیره‌ها و قبیله‌ها و ایل‌های عرب جهت بیعت داشتند به خدمت حضرت می‌آمدند. ابن‌ عباس که خیلی با امام صمیمی و رفیق بود، آمد دید که حضرت در یک خیمه نشسته و کفش خود را وصله می‌زنند، ابن ‌عباس به حضرت گفت آقا جمعیت زیادی برای بیعت نزد شما می‌آیند و حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) فرمودند که ابن‌عباس این لنگه کفش چقدر ارزش دارد؟ ابن عباس گفت ارزشی ندارد؛ حضرت فرمودند یک چیزی درباره ارزش آن بگو و ابن عباس گفت حالا به اندازه یک درهم شاید ارزش داشته باشد. حضرت فرمودند خدا شاهد و گواه است که این امارت و حکومت بر شما از این کفش پیش من کم ارزش‌تر است، مگر به شرطی که بتوانم حقی را اقامه و باطلی را دفع کنم.

معظم له بیان کرد: یه آقایی رئیس یا رئیس جمهور است و کشورش بزرگ‌ترین کشوردنیا است، خوب باشد، خوب باشد؛ حالا یک روز این فرد می‌گوید برای درمان بیماری کرونا یک مقدار مواد ضدعفونی به شخص مبتلا ترزیق کنید و این فرد خوب می‌شود، حتی پزشکان همان کشور از این حرف آقای رئیس فریادشان بلند شد که این چه حرفی است که می‌زنی! تو رئیس هستی برای خودت رئیس هستی، اما باید آنچه کارشناسان می‌گویند عمل کنی.

وی ادامه داد: من به عنوان اینکه فقیه هستم و تخصص کافی در مسائل فقهی دارم، نباید در مسائل پزشکی دخالت کنم چراکه کارشناس این حوزه نیستم و تخصص کافی درباره مسائل پزشکی ندارم. هر کسی باید دنبال حق باشد، به همین جهت بود که انبیا(ع) بعد از آنکه حقایق را بیان کردند و سلطان مبین و حجت‌های واضحی ارائه کردند، مردم در مقابل سخن حق آن‌ها کم آوردند.

مرجع تقلید شیعیان در کربلای معلی گفت: در آیه 13 سوره ابراهیم خداوند می‌فرماید «وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ...» کفار آمدند و در مقابل پیغمبران صف‌آرایی کردند؛ «لِرُسُلِهِمْ» پیامبرانی که برای آن‌ها فرستاده شده بودند برای اصلاح و هدایت و نجات دادن آن‌ها از هلاکت آمده بودند اینها آمدند و گفتند «لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنَا»، شما را از سرزمین خود بیرون می‌کنیم.

وی افزود: آیا این زمین مال کافران است که بگویند پیغمبران را از آن بیرون می‌کنیم؟ اصلا صاحب و مالک این زمین کیست؟ قرآن در آیه 128 اعراف می‌فرماید «إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یورِثُهَا مَنْ یشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ» زمین ملک خداست، آن را به هر کس از بندگان خود خواهد به میراث دهد. زمین مال خداست؛ حال تو آمده‌ای و مالک زمین شده‌ای که این زمین، این کشور مال من است؛ تو هم یک بنده خدا بیش نیستی و پیامبران هم بنده خدا هستند و کسی حق ندارد، کسی را از زمین خدا و سرزمینش بیرون کند. خداوند به پیغمبران فرمود بنشینید سر جایتان این کشور شماست، کشور آن‌ها نیست و در ادامه آیه می‌فرماید «فَأَوْحَى إِلَیهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِینَ»، ما آن‌ها را هلاک می‌کنیم و شما را به جای آن‌ها قرار می‌دهیم ولی شرطی دارد.

آیت‌الله مدرسی بیان کرد: برای یاری خدا نسبت به پیامبران در اینجا سه شرط بیان شده است. اولین شرط اینکه شما از من کمک بخواهید، دومین شرط این است که شما مقام مرا در نظر بگیرید، یعنی شما به حق عمل کنید، و سوم اینکه آخرت را در نظر بگیرید. البته پیامبران این‌جور بودند و این شرایط تذکر به ماست که ما پیرو پیامبران هستیم، باید این‌گونه باشیم. اگر بخواهیم خدای سبحان و تعالی در لحظات حساس به ما کمک کند این سه شرط لازم است؛ پس باید دعا کنید و از او کمک بخواهید. قرآن در آیه 77 سوره فرقان می‌فرماید «قُلْ مَا یعْبَأُ بِكُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ» بگو اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمى‌كند.

وی اضافه کرد: اگر دعا نکنید، خدا به شما توجه نمی‌کند؛ پس اول دعا کنید. دوم اگر بخواهید در هر کاری پیروز شوید، باید بعد از پیروزی دنبال اجرای حق باشید. بعد از پیروزی می‌خواهید چکار کنید؟ باید حق را بعد از پیروزی اجرا کنید، نه اینکه بعد از اینکه پیروز یا موفق شدید، تمام شود و کار نکنید، بلکه باید بروید دنبال حق و خدا را در نظر بگیرید. سوم اینکه باید آخرت را در نظر بگیرید و خود را برای فردای قبر و قیامت آماده کنید.

معظم له افزود: خداوند در آیه 14 سوره مبارکه ابراهیم می‌فرماید «وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِهِمْ ذَلِكَ...»، آن‌ها را به هلاکت می‌اندازیم و شما را بر می‌انگیزیم. در زمان حضرت موسی(ع) بنی‌اسرائیل در همان کشور مصر بودند، ولی خدا فرعونیان مصر را از بین برد ولی بنی‌اسرائیل را نجات داد و آن‌ها از دریا عبور کردند و بعد از نابودی فرعونیان دوباره به کشورشان برگشتند و کشور را گرفتند. امروز هم خیلی از افراد مصلح در برخی از کشورها هستند که با نظام و حاکمیت آن کشور مخالفت می‌کنند، و حاکمین آن‌ها را از آن کشور تبعید یا اخراج می‌کنند. اما بعد از مدتی آن نظام به هلاکت می‌رسد و این افراد دوباره به کشورشان بر می‌گردند و حتی حکومت هم می‌کنند و این سنت الهی است.

وی گفت: در ادامه این آیه خداوند می‌فرماید «لِمَنْ خَافَ مَقَامِی وَخَافَ وَعِیدِ»، بدانید برای کسب یاری خدا دو شرط لازم است. اول اینکه مقام خدا را در نظر بگیرید، به این معنا که همیشه و در همه حال خدا را در نظر داشته باشید و او را فراموش نکنید، و بدانید که این پیروزی‌ها و امکاناتی که در دست شما است، از خداست و او به شما عطا کرده است، پس باید دائماً خدا را در نظر داشته باشید و دوم اینکه خدایی نکرده یک موقع شما مغرور و طغیان‌گر نشوید.

مرجع تقلید شیعیان در کربلای معلی بیان کرد: و خداوند در پایان آیه می‌فرماید «وَخَافَ وَعِیدِ»، وعید به معنای روزی که باید در برابر خدا قرار بگیرد، است که باید از این روز بترسید. در آیه بعد می‌فرماید «وَاسْتَفْتَحُوا» که این آن شخص سوم است که عرض کردم، یعنی انبیا آمدند و به خدا عرض کردند ما حرف‌مان را زدیم، کارمان را کردیم، صبر کردیم و اذیت‌مان هم کردند و چیزی نگفتیم، حالا خودت هستی که ما را موفق بگردانی «وَاسْتَفْتَحُوا».

وی اظهار کرد: برخی در این کلمه «وَاسْتَفْتَحُوا» تفسیری دیگر کردند که هر دو طرف (پیامبران و اُمم) به آخر خط رسیدند و از خدا می‌خواهند که آن‌ها را کمک کرده و بر آن‌ها حکومت کند. در آخر هم می‌فرماید «وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ»، آنهایی که مستکبر، جبار بودند و در برابر حق عناد ورزیدند و صف آرایی کردند، آن‌ها به نتیجه نرسیدند و از بین رفتند.

امیرمحسن سلطان‌احمدی