آموزش‌های دوره پیش‌دبستانی پایه تربیت قرآنی است
استاد پیشکسوت قرآن در چهارمحال‌وبختیاری گفت: آموزش‌های دوره پیش‌دبستانی یکی از مراحل حساس تربیتی است که پایه و اساس تربیت و به‌ویژه تربیت قرآنی محسوب می‌شود و مربیان و متولیان امر تعلیم و تربیت باید مورد توجه قرار دهند.
محمد میرزاپور، استاد پیشکسوت قرآن در چهارمحال‌وبختیاری در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری، در ادامه مبحث بایسته‌های آموزش قرآن در راستای شکل‌گیری انس، با پرداختن به ملزومات آموزش قرآن در دوره پیش‌دبستانی، اظهار کرد: تعلیم و تربیت کودکان به‌عنوان اصلی‌ترین سرمایه کشور، زیربنای فرهنگ و اعتبار خانواده‌ها، در پیشرفت جامعه نقش مهمی دارد.
وی ادامه داد: بر این اساس، آموزش‌های دوره پیش‌دبستانی یکی از مراحل حساس تربیتی انسان است که پایه و اساس تربیت و به‌ویژه تربیت قرآنی محسوب می‌شود که مربیان و متولیان امر تعلیم و تربیت باید مورد توجه قرار دهند.
میرزاپور با طرح این پرسش که آیا انس با قرآن کریم می‌تواند در دوره یکساله پیش‌دبستانی شکل گیرد، گفت: قطعا بله، درواقع شروع آموزش در این دوره یکساله فرصت خوبی است و آمادگی کودک را برای علاقمندی به فراگیری در دوره‌های بعدی افزایش می‌دهد.
پیش‌دبستانی و زمینه‌سازی انس با قرآن
این معلم پیشکسوت قرآن تصریح کرد: در سیره پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) آموزش قرآن به کودکان به چشم می‌خورد از جمله آموزش قرآن به امام حسن مجتبی(ع) توسط پدر بزرگوارشان، امام علی(ع) که در خطبه ۳۱ نهج‌البلاغه خطاب به فرزندشان می‌فرمایند: فرزندم در آغاز تربیت تو بر آن شدم تا قرآن را به تو بیاموزم. لذا بر اساس دستورات دینی و مبانی روانشناسی، زمینه‌سازی انس با قرآن در دوران پیش‌دبستانی امکان‌پذیر است و با توانایی‌های ذهنی و روانی کودک همخوانی دارد.
میرزاپور با تاکید بر اینکه آموزش کودک در دوره پیش‌دبستانی باید منطبق بر ظرفیت و توانایی‌های او باشد، افزود: اگرچه کودک در این سن آمادگی یادگیری را دارد اما باید فعالیت‌هایی طراحی شوند که کودکان را به قرآن علاقمند کند. تمرکز کودک بر مطالب کوتاه است لذا جلسات و سخنان مربی نباید طولانی باشد.
این فرهنگی بازنشسته گفت: آموزش قرآن برای کودکان باید لذتبخش و زمینه‌ساز انس و الفت با قرآن کریم باشد و برای تحقق این امر، باید برای هر میزان از پیشرفت، کودک را تشویق کرد و آموزش به‌گونه‌ای پیش برود که فقط موفقیت‌های کودکان دیده شود و شکست معنایی نداشته باشد. برای این کار سعه صدر مربی بسیار اهمیت دارد، همانطور که یکی از نعمات الهی برای پیامبران سعه صدر بود، مربیان قرآن نیز باید مزین به این اخلاق حسنه باشند.
میرزاپور تاکید کرد: هر آموزشی در دوره پیش‌دبستانی باید مطابق با رغبت و علاقه کودکان باشد و از هر گونه اجبار و الزام چه در خانه چه در کلاس پرهیز کرد. پرهیز از رقابت‌های ناسالم، تشویق‌های نامناسب، توجه به زمان و مکان آموزش قرآن که باید در جهت علاقمند ساختن آنان به یادگیری باشد و باعث دلسردی آنان نشود، از دیگر ملزومات آموزش قرآن در دوره پیش‌دبستانی است.
لزوم نشاط و جذابیت آموزش قرآن به کودکان
این معلم پیشکسوت قرآن بیان کرد: فعالیت‌های قرآنی کودکان در دوره پیش‌دبستانی برای اینکه منجر به انس و الفت با قرآن شود باید در قالبی نشاط‌آور و جذاب ارائه شوند. در روایات داریم که پیامبر(ص) فرمودند هر کسی که کودکی دارد باید کودکانه با او رفتار کند، لذا تمام فعالیت‌ها و عناصر مربوط به آموزش قرآن به کودکان باید کودکانه باشد.
میرزاپور استفاده از قالب‌های کودکانه و جذاب آموزش قرآن را یادآور شد و گفت: شعرهای کودکانه، نقاشی، داستان، بازی‌های شاد و متنوع، آموزش گروهی تکرار دسته‌جمعی، نمایش، تئاتر، گفت‌وگو، سرودهای کودکانه مرتبط با مضامین قرآنی و ... از قالب‌هایی هستند که در افزایش جذابیت آموزش قرآن و تبیین پیام‌ها و مفاهیم قرآن و نیز ایجاد انس با مفاهیم برای کودکان دوره پیش‌دبستانی تاثیر دارند.
وی بیان کرد: مفاهیم قرآنی ارائه شده به کودکان دوره پیش‌دبستانی باید از حیث الفاظ و واژگان، کوتاه، ملموس، ساده، قابل فهم و کاربردی باشند، ضمن اینکه محتوای مفاهیم و پیام‌های مورد آموزش بیانگر لطف و رحمت و مهربانی خدا باشند و همین امر سبب می‌شود که کودک علاقمند به این مفاهیم شود.
میرزاپور با بیان اینکه آموزش قرآن در پیش‌دبستانی در راستای آموزش دبستان قرار دارد، ادامه داد: نباید تعارض و تناقضی در آموزش در این دو دوره وجود داشته باشد بلکه همه آموزش‌ها تکمیل‌کننده هستند و سیر و توالی منطقی باید رعایت شود. برنامه‌های آموزشی باید انعطاف‌پذیر و فعالیت‌محور باشند، آموزش قرآن از طریق نمایش، نقاشی، کاردستی، قصه، گزارش عملی و ... منجر به پرورش خلاقیت کودکان می‌شود.
تبیین جنبه‌های رحمت الهی برای کودکان
استاد پیشکسوت قرآن در استان بیان کرد: باید از بیان عذاب‌های الهی ذکر شده در قرآن برای تربیت کودکان اجتناب کرد، اگر می‌خواهیم آموزش قرآن به کودکان منجر به ایجاد انس و علاقه شود، باید به تبیین جنبه‌های رحمت و مهربانی خداوند نسبت به بندگان بپردازیم، محسوس‌ترین نعمت‌های الهی را که کودک قادر به درک آن‌هاست بازگو کنیم، داستان‌هایی از انبیا و ائمه معصومین(ع) که بر رحمت الهی مبتنی باشد بیان کنیم که تمامی این مطالب باید با درک و اطلاعات روز کودک همخوانی داشته باشد.
میرزاپور با بیان اینکه بیان الطاف و رحمت الهی سبب گرایش کودک به قرآن و دین می‌شود، ادامه داد: اگر لطف و بخشندگی خدا برای کودک پیش‌دبستانی به‌خوبی تبیین شود، وقتی در سال بعدی با معلم اول دبستان و درس قرآن روبرو شد با علاقمندی و رغبت به سمت فراگیری قرآن سوق می‌یابد. لذا رفتار مربی و شیوه و محتوای آموزشی در دوره پیش‌دبستانی بسیار مهم است و نباید سبب دلزدگی کودک شود.
وی با تاکید بر این نکته که کودک در دوره پیش‌دبستانی برای ساعاتی از دریافت مهر مادری دور است، افزود: در عین حال کودک در این دوره هنوز فضای رسمی و قوانین و مقررات به‌مراتب جدی‌تر کلاس درس را تجربه نکرده است و معلم قرآن باید بتواند یک فضای بینابین خانه و کلاس درس را برای کودک ایجاد کند و پرداختن به آیات رحمت و بشارت الهی در این خصوص کارساز است.
میرزاپور با یادآوری سه رسالت مربی قرآن پیش‌دبستانی، گفت: مربی باید بتواند در کودکانی که هیچ پیش‌زمینه‌ای از قرآن ندارند، نگرش مثبت ایجاد کند، برای کودکانی که در خانواده مذهبی رشد یافته و علاقه به قرآن در آنان شکل گرفته، نگرش مثبت را تقویت کند و در کودکانی که نگرش خوبی در قبال قرآن ندارند، این نگرش منفی را از بین ببرد و یک ساختار زیبا و دوست‌داشتنی از قرآن را در ذهن کودک جایگزین دیدگاه منفی کند.
انتهای پیام
