روایت مهدی زارع از زندگی و مهارت قرآنی زنده‌یاد فتحی‌پور

به گزارش ایکنا، در پی فوت علیرضا فتحی‌پور، از فعالان قرآنی و مدیر گروه علوم قرآنی رادیو قرآن، مهدی زارع، استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی، طی ارسال یادداشتی برای خبرگزاری ایکنا، خاطراتی از نحوه همکاری خود با مرحوم فتحی‌پور را بیان کرد. در این یادداشت آمده است:

آشنایی من با مرحوم مهندس علیرضا فتحی‌پور به سال 97 برمی‌گردد. در آن سال من به عنوان کارشناس زمین‌شناسی به برنامه راز آفرینش در رادیو قرآن دعوت شدم و مهندسی فتحی‌پور نیز مجری و کارشناس این برنامه بودند. در این برنامه آیاتی از قرآن را انتخاب می‌کردیم و مرحوم فتحی‌پور ترجمه و تفسیرهای موجود را ارائه می‌کردند و من اگر از نظر علم زمین‌شناسی نکته‌ای به نظرم می‌رسید مطرح می‌کردم.

در بیشتر این برنامه‌ها کاظم کوه‌کمر نیز به عنوان کارشناس نجوم حاضر بود و ما به صورت سه نفره این برنامه را پیش می‌بردیم؛ البته بدون تسلط و اطلاعات گسترده‌ای که مهندس فتحی‌پور داشتند انجام چنین کاری ممکن نبود.

بعد از چند جلسه صمیمیت ما با مهندس فتحی‌پور به درجه‌ای رسید که مشورت و گفت‌و‌گو می‌کردیم و با هم رفت‌وآمد پیدا کردیم و ایده‌های مشترکی را با هم طرح می‌کردیم که برخی از آن ایده‌ها را در برنامه‌های بعدی راز آفرینش عملیاتی کردیم.

در چند برنامه داستان‌های قرآنی که در خصوص اقوام و سرزمین‌هایی که با سوانح بزرگ از بین رفته بودند را انتخاب و تلاش کردیم مستندات علمی باستان‌شناختی آنها را بررسی کنیم و دریابیم از نظر علم مدرن چگونه به این رخدادها پرداخته شده و چه مطالعاتی بر آنها صورت گرفته است. بعد از چند جلسه نیز متوجه شدیم شنوندگان رادیو قرآن به این مباحث علاقه‌مند شده‌اند و از میزان پرسش‌ها مشخص بود که برای مخاطبان رادیو قرآن نیز موضوع جذاب است، به همین دلیل این ایده را دنبال کردیم.

بعد از چند برنامه که به صورت مشترک اجرا کردیم متوجه شدیم برخی از داستان‌هایی که در قرآن به آن اشاره شده است، مثل داستان کشتی حضرت نوح(ع)، ظرفیت بیشتری برای پرداختن دارد، مخصوصاً اینکه در تورات نیز به صورت تفصیلی به آن پرداخته شده بود و سعی کردیم از مستندات توراتی نیز در برنامه مطالبی ارائه دهیم. حتی دو جلسه به داستان حضرت نوح(ع) و آیات قرآنی در این خصوص پرداختیم و به طور مفصل پهلو گرفتن کشتی نوح(ع) و تمام مستندات علمی که به نوعی در خصوص این داستان بود و اینکه کشتی حضرت نوع در کدام محل جغرافیایی پهلو گرفته بود را مطرح کردیم. طرح این مباحث موجب شد بنده نیز علاقه‌مند شوم و مستنداتی در حدود چهار تا پنج هزار صفحه از کارهای باستان‌شناسی مدرنی که در منطقه خاورمیانه، شرق مدیترانه و شبه جزیره عربی انجام شده و به محل‌هایی که در کتاب‌های مقدس مثل قرآن و تورات به آنها اشاره شده بود را جمع‌آوری کنم.  

این مستندات را نزد چند نفر از تاریخ‌شناسان و مورخان متخصص از جمله دکتر ناصر تکمیل همایون که استاد برجسته تاریخ هستند ارائه دادم و در مورد دریافت منابع بیشتر راهنمایی گرفتم و منابع دیگری را نیز یافتم و وقتی کار گسترده‌تر شد، مهندس فتحی‌پور گفتند حال که کار به این گستردگی پیش رفته، مطرح کردن این جزئیات مفصل باستان‌شناسی مناسب یک برنامه در شبکه قرآن نیست و بهتر است مباحث کلی در رادیو قرآن مطرح شود و مباحث جزئی‌تر به صورت پادکست ارائه شود.

اما ششم مهرماه 98 خبر رسید که ایشان دچار بیماری شده‌اند؛ همان شب تلفنی با وی صحبت کردم؛ روحیه خیلی خوبی داشت اما چون پیگیر مسئله بیماریشان بودند، کار مشترک ما دیگر دنبال نشد. البته این نکته را اضافه کنم که شش ماه اول سال 98، مهندس فتحی‌پور از دردهایی در ناحیه شکم و دستگاه گوارش ابراز ناراحتی می‌کردند و حداقل شش ماه قبل از اینکه مشخص شود بیماری ایشان سرطان است به دکتر مراجعه کرده بودند، ولی شش ماه طول کشید که بیماری ایشان تشخیص داده شود و طی این مدت بیماری سایر اندام‌های داخلی ایشان را نیز درگیر کرده بود.

با این حال ایشان با نهایت شجاعت و به خاطر دیدگاه خاصی که به زندگی و مرگ داشتند به استقبال درمان‌ رفتند. در بهمن‌ماه سال 98 خانم قنبری گفتند که مهندس بعد از چند دوره شیمی درمانی حالشان بهتر است و آمادگی دارند چند برنامه راز آفرینش را ضبط کنیم که سه برنامه را ضبط کردیم اما بعد از آن درمان‌ها توانی برای ادامه کار برایشان باقی نگذاشت.

آشنایی من با ایشان مربوط به دو سال آخر زندگیشان بود. دانش و توانایی در برداشت‌های علمی همزمان با تسلط بسیار زیاد بر قرآن و تاریخ به خصوص تاریخ اسلام، صمیمیت و روحیه عجیب و دوست داشتنی ایشان موجب شد علی رغم مدت زمان کوتاهی که همدیگر را شناختیم و با هم کار کردیم، خیلی سریع به دوستان صمیمی تبدیل شویم.  

این صمیمیت به حدی بود که وقتی اوایل سال 98 بر روی مفهوم «نفس» به خصوص نفس در کتاب‌های مقدس به ویژه قرآن کنجکاوی پیدا کرده بودم، به ایشان زنگ زدم و جمع‌بندی مطالعات خودم را به مهندس فتحی‌پور ارائه دادم؛ ایشان هم نظرشان را با من در میان گذاشتند. یعنی علی‌رغم بیماری، صمیمانه در دسترس بودند و بحث‌های علمی که با هم داشتیم را دوست داشتند.

من نیز مانند دیگر دوستان مهندس فتحی‌پور از درگذشت ایشان ناراحت شدم؛ اگرچه قابل پیش‌بینی بود اما تحمل اینکه انسان‌هایی به این نیکی نیز از نظر فایده‌ای که برای جامعه و اطرافیان خود دارند و هم از نظر اینکه از این درجه از سلامت نفس برخوردارند در بین ما نیستند برای ما که همچنان چند صباحی در این دنیا ظاهراً هستیم بسیار سخت است. فوت ایشان را به خانواده و دوستانشان تسلیت می‌گویم و امیدوارم کارهای مشترکی که با ایشان داشتیم را به خاطر ادای دین به ایشان و زحماتی که ایشان کشیده‌اند به نوعی دنبال کنیم و یکسری از کارهای مشترک نیمه کاره مانده را به اتمام برسانیم.

همچنین پیشنهاد می‌کنم فعالیت‌ها و تولیدات مرحوم فتحی‌پور از طریق خبرگزاری ایکنا در صفحه ویژه‌ای برای چهلمین روز درگذشت ایشان بارگذاری شود تا در دسترس علاقه‌مندان قرار گیرد و نوعی بزرگداشت فرهنگی برای شخصیتی که جایگاه علمی و خدمات ارزشمند قرآنی دارد، انجام شود؛ البته تأثیر مردان نیکی مثل ایشان همچنان در زندگی ما جاری است.