مرحوم «هوشنگ یاری» ارزنده‌ترین تجربه‌ها را در کوتاه‌ترین زمان انتقال می‌داد

هوشنگ یاری، قاری بین‌المللی و پیشکسوت قرآنی اهل کرمانشاه، روز گذشته، ۱۸ آبان‌ماه در ۵۲ سالگی بر اثر ابتلا به کرونا دعوت حق را لبیک گفت. محمد رشیدی، نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا، درباره این مدرس قرآن بیان کرد: در آغاز آموزش تلاوتم در دهه 60 با استاد یاری آشنا شدم و ارادت ویژه‌ای به این معلم دلسوز قرآن پیدا کردم و به معنی واقعی کلمه برادر و استادم بود. 

این قاری و حافظ قرآن بیان کرد:‌ آشنایی بنده با استاد یاری در جلسه بسیار پربار قرائت قرآن استاد ستایشی بود. جلسه شب‌های ماه رمضان با حضور تعداد زیادی، که حدود 140 نفر می‌شدند، برگزار می‌شد. نزدیک بیست قاری ممتاز استان در آن جلسه حضور پیدا می‌کردند و جلسه تا ساعت دو بامداد به طول می‌انجامید. نوجوان بودیم و ایشان شش سال از من بزرگ‌تر بود. از همان شب‌های اولی که در جلسه حضور پیدا کردم به‌ واسطه اخلاق خوبی که داشت، جذب ایشان شدم. ما را هدایت و راهنمایی می‌کرد که این سبک و این نغمه را بخوان، نکات تجویدی را می‌گفت، در تجوید سرآمد بود و بالاترین نمرات تجوید مسابقات اوقاف همیشه برای ایشان بود.

رشیدی ادامه داد: سال 79 که جلسه قرآن خودم آغاز شد، ایشان همیشه به ویژه شب‌های ماه رمضان و در مناسبت‌های دیگر سال، بدون هیچ عذری تشریف می‌آورد. شب‌های خوبی در کنار ایشان داشتیم که خاطراتش فراموش‌نشدنی است. از صبح دیروز که خبر رحلت‌شان را شنیدم بسیار متأثر شدم. استاد یاری یک سرمایه قرآنی برای استان کرمانشاه بود که از دست رفت.

این حافظ و قاری قرآن درباره دیگر ویژگی و سجایای اخلاقی مرحوم یاری افزود: بسیار متواضع بود و هیچ وقت برای خود شأن استادی قائل نبود. در تمامی محافل قرآنی، بدون توجه به اسم و رسم جلسه، تلاوت می‌کرد و در کارهایش فرد منظمی بود و پیگیری جدی در تمامی امورات داشت.

تلاوت روزانه‌ قرآن

رشیدی گفت:‌ طی سال‌ها آشنایی شاهد بودم که تلاوت قرآن و تمرین هر روزه‌اش ترک نمی‌شد. یک بار که با ایشان صحبت می‌کردم، پرسیدم که شما حدود چهل سال است که قرآن را تلاوت می‌کنید، آیا شده مقطعی، دو یا سه‌ماهه، قرآن را تلاوت نکنید؟ استاد یاری جواب داد که هر روز بین دو تا سه ساعت تمرین تلاوت می‌کنم و بعضی مواقع‌ تا چهار ساعت ادامه می‌دهم. می‌گفت که تلاوت قرآن، جزء زندگی من است و در اوج تواضع، تجربیاتش را در اختیار نسل جوان قرار می‌داد.

این نماینده مجلس تصریح کرد: بسیار خوش‌اخلاق بود، با شوخی و خنده صحبت را شروع می‌کرد، حرف‌های جدی را نیز با خنده بیان می‌کرد و سعی داشت، همیشه با مزاح، اطرافیانش را خوشحال کند. با وجود اینکه عناوین مختلفی در مسابقات گوناگون دریافت کرده بود و جایگاه ویژه‌ای میان قراء ممتاز داشت، در وجودش هیچ‌گونه عجب و غروری نبود. سال‌های سال به هنگام حج تمتع در اماکن مقدس مکه و مدینه تلاوت داشت و افتخارات متنوعی برای استان کرمانشاه آورد و شاید زمان زیادی طول بکشد تا بتوانیم یک قاری در حد استاد یاری به لحاظ کیفی و اخلاقی پیدا کنیم.

نحوه تدریس

وی با اشاره به نحوه تدریس قرآن مرحوم یاری، گفت: به تجوید، صوت و لحن و قرائات چهارده‌گانه در درجه اعلی مسلط بود. هنگام آموزش از قرآن‌آموز می‌خواست که یک تلاوت سه‌دقیقه‌ای انجام دهد، بعد از تلاوت قرآن‌آموز، می‌گفت: شروعی که تو داشتی با شروعی که من می‌گویم، متفاوت است و اینکه من می‌گویم را با این پرده صوتی و با این لحن بخوان و بعد وقتی قرآن‌آموز تلاوت می‌کرد، متوجه می‌شدیم که تلاوت قرآن‌آموز متحول می‌شد. در کوتاه‌ترین زمان بزرگترین تجربه‌ها را در تلاوت انتقال می‌داد.

این نماینده به ذکر خاطره‌ای از مرحوم یاری پرداخت و بیان کرد: سال 90 در ایام حج، به‌ عنوان معاون فرهنگی مجموعه‌ای در هتلی مشغول خدمت بودم، هر روز به بعثه می‌رفتم و رابط بعثه با آن مجموعه خدمتگزار به زائران بودم. یک بار که به بعثه رفته بودم، شخصی به من گفت که همشهری شما آقای یاری اینجاست، شماره اتاق را گرفتم و نزد ایشان رفتم. وقتی من را دید، اصلاً باور نمی‌کرد، من را در آغوش کشید و می‌گفت امروز زنده‌ام کردی، می‌گفت: هر تصوری در ذهنم بود، غیر از اینکه در مدینه تو را در اتاقم ببینم. وقتی در اتاق نشستیم به من گفت: برایم تلاوت کن، من هم خواندم، گفت: حالا این را که خواندی به شکلی که می‌گویم، بخوان، همان لحظه حس کردم که تلاوت من امروز با بیست سال گذشته متفاوت است، تجربه را سریع انتقال می‌داد و مسلط بود. تمام زیر و بم‌ها و نکات بسیار ریز و تجربه‌ها را به قاریان منتقل می‌کرد. بسیاری از قراء کرمانشاه از ایشان تجوید، مخارج حروف، ادای حروف، قواعد و احکام تجوید را یاد گرفتند و من نیز از ایشان کسب فیض کردم.

دغدغه‌های قرآنی استاد

رشیدی با اشاره به دغدغه‌های قرآنی مرحوم یاری گفت: همیشه می‌گفت که دوست دارم جوانان ما طوری قرآن بخوانند که حس کنند همیشه به قرآن نیاز دارند. به شاگردانش نیز همیشه می‌گفت هر وقت فکر کردید که دیگر نیاز به یادگیری ندارید، همان لحظه تمام شده‌اید. می‌گفت که دغدغه‌ام این است که شاگردانم به نقطه‌ای برسند که همیشه احساس نیاز کنند، حتی اگر رتبه اول بین‌المللی را نیز کسب کردند باز هم احساس نیاز به یادگیری داشته باشند و نگویند که به نهایت و اوج کار رسیده‌ایم. استاد یاری نیز همواره در پی رشد شاگردانش بود.

وی اظهار کرد: یکی از بهترین داوران استان بود، در ضمن داوری، انتقال تجربه نیز می‌کرد، مسابقات که برگزار می‌شد، بعضی از شرکت‌کنندگان با ایشان در مورد نمرات داوری بحث می‌کردند و استاد یاری به دقت ایراداتشان را برایشان بازگو می‌کرد. به سبک‌های مختلف قرائت مسلط بود، یکی از بهترین تقلیدکنندگان از عبدالباسط در ایران بود. برای مدتی به سبک استاد غلوش یا اساتید دیگر نیز می‌خواند، تلاوت ترکیبی فوق‌العاده زیبایی از ایشان وجود دارد که واقعاً با تسلط کامل به الحان قرائت شده است.

رشیدی در پایان گفت: معمولاً بعضی از تلاوت‌ها خوب از کار درمی‌آید و بعضی دیگر نیز نه و در اوقات مختلف تلاوت‌ها متفاوت است، من از آقای یاری تلاوتی سراغ ندارم که قابل قبول نباشد و این خیلی مهم است، هیچ وقت تلاوت ضعیف انجام نمی‌داد، همه تلاوت‌هایش با رعایت کامل نکات تجویدی و موارد دیگر بود. گرامیداشت یاد ایشان و اساتید دیگری که از دست می‌دهیم، تعظیم در برابر شعائر الهی است. آن‌ها صدای قرآن بودند.