به گزارش خبرنگار ایکنا، مراسم اختتامیه بیستوپنجمین دوره جشنواره قرآن و عترت وزارت بهداشت صبح امروز، دوم دی، در دانشگاه علوم پزشکی ایران برگزار شد. در بخشی از این مراسم سعید نمکی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، گفت: افتخار جمهوری اسلامی ایران این است که در بین کشورهای شرق مدیترانه از واکسیناسیون کودکان، تهیه دارو، مراقبت از بانوان باردار و سالمندان غافل نبودهایم و نگذاشتهایم که بیمار مبتلا به کرونا پشت در بیمارستانی سرگردان شود و با قدرت به سمت تهیه واکسن کرونا حرکت میکنیم. امروز صبح اولین سؤالی که از همکارانم داشتم پیگیری دغدغه همیشگی مقام معظم رهبری، تهیه واکسن کرونا، بود. مردم این سرزمین نباید از سرزمینهای برخوردار و دارای منابع فراوان، حتی در اوج تحریمهای ظالمانه، قدمی عقبتر باشند.
نمکی با پرداختن به اینکه خاطرات زیادی از جلسات قرآن در دوره کودکی دارد، تصریح کرد: بیشترین سؤالی که من در آن دوره داشتم این بود که چرا از قرآن به عنوان یک کتاب آسمانی، برداشتهای متفاوتی صورت میگیرد. ابنملجم قرآن خواند و بر ستون قرآن و اسلام ضربه وارد کرد. در شب عاشورا از خیمههای امام حسین(ع) و یارانش صدای تلاوت قرآنی میآمد و از خیمههای ظالم هم همینطور. حاج قاسم سلیمانی به عشق قرآن شب و روز را سپری کرد و عدهای که حاج قاسم با آنها به عنوان تروریست میجنگید با خواندن قرآن سَر میبریدند.
وزیر بهداشت با اشاره به اینکه تفاوت برداشت از یک کتاب مقدس آسمانی از کجا نشئت میگیرد؟ گفت: در زمان صدر اسلام پیامبر(ص) از اینکه مردم قرآن را کم میفهمند غصهدار بود و خداوند این آیه را «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» نازل فرمود. آنچه باعث تفاوت در برداشت از قرآن شده، معرفت انسان از قرآن است. دلیل اصلی مهجور ماندن قرآن نبود معرفت و آگاهی از آن است. چرا یک نفر برداشت رحمانی از قرآن دارد و یکی دیگر خشونتآمیزترین رفتار را در برابر مظلومان اعمال میکند؟
نمکی بیان کرد: خوارج قرآن بر سر نیزه کردند. حضرت امیر(ع) وقتی دلتنگ میشد و در مسجد خطبه میخواند یک عده در مسجد برای اینکه صدای امام علی(ع) به بقیه نرسد، بلندبلند قرآن تلاوت میکردند. در سالهای 300 تا 550 تقابل بین اشعری و معتزله وجود داشت. نگاه به قرآن و برداشت از آن دوران بسیار پرفراز و نشیبی دارد. در دوره تمدن اسلامی دوره هارونالرشید و مأمون را دارید که بیتالحکمه بغداد دایر شد و حنین ابن اسحاق مأمور ترجمه کتب لاتین در زمان سیاه اروپا شد و به میزان وزن خود برای هر کتاب طلا دریافت میکرد و در دوره متوکل عباسی همان آدم [دستاوردهای سابق را] از بین برد.
وی افزود: از قرن هفتم به بعد هر کسی که صدای خوبی داشت و قرآن تلاوت میکرد، به او حافظ میگفتند و حافظ شیرازی هم از این باب حافظ خوانده شد. حافظ میگوید: «صبحخیزی و سلامتطلبی چون حافظ/ هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم/ گر دیوان غزل صدرنشینان نه عجب/ سالها بندگی صاحب دیوان کردم». آنهایی که حافظ را خوب نمیشناسند او را اشعری میدانند، چون گفته است: «جام می و خون دل هر یک به کسی دادند/ در دایره قسمت اوضاع چنین باشد». عده دیگری میگویند حافظ معتزلیمسلک است، زیرا در شعر خود گفته: «چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد/ من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک». عده دیگری میگویند حافظ دارای «اَلعبدُ یُدَبِّرَ وَ اللهُ یُقَدِّرَ» است، چرا که در شعر خود گفته: «بر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنم/ اگر موافق تدبیر من شود تقدیر».
نمکی تصریح کرد: هر کسی حافظ را از منظری دیده، اما حافظ ملغمهای از همه این اندیشههاست، زیرا بیشتر از بقیه قرآن را فهمید. قرآن مجموعهای از عظمتها و روشها و رویههای زندگی کردن و کتاب دنیا و آخرت است. شما کتابی را سراغ ندارید که از یک سو به عاقبت آنگونه فکر کند و از یک سو بگوید «هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ». این همان کتاب خردگرایی است و آیاتی برای قوم یتفکرون، قوم یعقلون و کتاب اعتدال است. اگر دو قسم مادی میخورد، در کنار آن دو قسم معنوی میخورد. آنجا که میگوید قسم به تین، زیتون، طور سینا و شهر مکه، شهر امن و امان؛ این ظرافت واژگان قرآن است.
وزیر بهداشت اظهار کرد: زیبایی صوت به دلیل زیبایی متن موسیقایی قرآن است. شما متنی را به سنگینی و وزن موسیقایی آن سراغ ندارید. وقتی قرآن نازل شد، افراد بسیاری به آن شک کردند. در آن زمان بر دیوار کعبه شعرهای بلند میآویختند. همه آن شعرها را از خجالت برداشتند و گفتند که این زیبایی و این وزن کار پیامبر(ص) نیست. کدام شعر عرب به این زیبایی «أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ؛ وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ و ...» است و این عظمت والای این کتاب آسمانی است.
نمکی در پایان بیان کرد: این کتاب وزین و ارزشمند در بین ما مهجور مانده است. امیدوارم خدا به عظمت قرآن به ما درک و معرفت قرآنشناسی عطا کند. ما این کتاب را نه برای خواندن در جلسات، بلکه به عنوان قدمهای زندگی انتخاب کنیم و باید اندیشمندان این مملکت وجه رحمانی قرآن را برای جوانها نشان دهند. همواره به همکارانم گفتهام که من سلول یا ماهیت فیزیولوژیکی را در قرآن برای جوان امروز بیان کنم و فردا با تحول علم چیز دیگری بگویم، استفاده هنرمندانهای از قرآن نیست. فضای معنوی و اجتماعی و فلسفهای آن فراتر از روزمرگیهاست و از همکارانم تقاضا میکنم که به این موضوع بپردازند.
انتهای پیام