جای خالی آیین‌نامه در مسابقات قرآن افغانستان/ حرف دل را با تلاوت بزنیم

سید‌حجت‌الله حسینی، قاری ایرانی نخستین دوره مسابقات بین‌المللی قرائت قرآن آنلاین «سراج الکبیر» که به همت مجمع قرآنی شیخ عبدالکبیر حیدری افغانستان در این کشور در حال برگزاری است، در گفت‌و‌گو با ایکنا ضمن معرفی خود اظهار کرد: به لطف خدا و اهل بیت(ع) و امام رضا(ع) در سال 1368 در خانواده‌ای مذهبی در مشهد متولد شدم، در چهار سالگی با زحمات پدرم و پشتیبانی‌های خانواده‌ام از جمله پدر بزرگم که از علمای بزرگ مشهد بودند، قرآن را فراگرفتم، در ادامه با حضور در کلاس‌های اساتید مجرب قرآن در مشهد و تهران و کلاس‌های آکادمیک از تجارب آنان بهره بردم.

وی درباره نحوه دعوت خود به مسابقات قرآن افغانستان افزود: با رأی‌گیری اساتید در این رقابت شرکت کردم و برای این مسابقه انتخاب شدم، امیدوارم بتوانم برای مردم کشورم، خانواده و اساتیدم رتبه خوبی در این رویداد کسب کنم.

حسینی تصریح کرد: استاد عبدالکبیر حیدری، متولی مسابقات در جمهوری افغانستان با توجه به محدودیت‌ها و سختی‌هایی که یک دهم آن در کشور ما نیست، این رقابت‌ها را برگزار کرده است و با کمترین امکانات از بزرگ‌ترین فعالان فرهنگی این عرصه به حساب می‌آید، من قدردان ایشان هستم و وقتی فعالیت‌های شیخ عبدالکبیر حیدری را می‌بینم، لذت می‌برم و امیدوارم خداوند ایشان را برای جامعه قرآنی مسلمانان حفظ کند.

تلاوت‌های مسابقات افغانستان راضی‌کننده است

این قاری ایرانی درباره سطح مسابقات بین‌المللی قرآن افغانستان گفت: مسابقات در سطح خوبی برگزار شده است و من در ابتدا فکر نمی‌کردم سطح این رقابت‌ها این قدر بالا باشد، قاریانی را که در مسابقه به ویژه در فینال دیدم، سطح بسیار خوبی داشتند و شرکت‌کنندگان مصر، عراق، لبنان و پاکستان به ویژه «علی محمد علی الطاروطی» از مصر بسیار جدی در این رقابت ظاهر شده و سطح بالایی داشتند.

وی ادامه داد: زمانی که استاد عبدالفتاح طاروطی، رئیس هیئت داوران را دیدم به حساسیت این رقابت پی بردم و با کمک اساتیدم سعی کردم آنچه در توانم هست، به نمایش بگذارم. با وجود این که سال اول برگزاری مسابقات است، اما رقابت‌ها کیفیت مطلوبی داشته است.

حسینی همچنین توضیح داد: اگر کمی جزئی‌تر بخواهم درباره رقابت‌ها نظر بدهم، باید بگویم بهتر بود رقابت‌ها آیین‌نامه داوری داشت تا شرکت‌کنندگان بدانند داوران از آنان چه چیزی می‌خواهند و طبق درخواست کمیته داوری عمل کنند.

وی در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو علاقه خود به تلاوت قاریان مصری را یادآور شد و گفت: هر گلی یک بویی دارد، درباره تلاوت قاریان مصری نیز این گونه است و من از تلاوت‌های هر یک از آنان بهره می‌برم و به نحوی همه آنان اساتید معنوی ما به حساب می‌آیند؛ اما اگر بخواهم انتخاب کنم باید بگویم تلاوت استاد «شعبان عبدالعزیز صیاد»، «محمود علی البنا» و «محمد صدیق منشاوی» را بسیار دوست دارم و از این سه نفر تقلید می‌کنم.

تفاوت تلاوت قاریان مصری و دیگر کشورها

حسینی بیان کرد: به لطف قرآن و اهل بیت(ع) و نگاهشان به مردم این آب و خاک سطح کیفی جامعه قرآنی ایران پیشرفت چشمگیری داشته است و مقایسه قاریان ایرانی و مصری نشان می‌دهد که قاریان ایرانی چیزی کم ندارند و تلاوت‌های خوبی دارند.

وی گفت: تلاوت قراء قدیمی مصر ماندگار بوده و فرازها و تلاوت‌های آنان در ذهن‌ها به یاد مانده است و ما در ایران تلاوت‌هایی مانند اینها نداریم و باید تلاش کنیم به این مرحله برسیم و معنویت در تلاوت به اندازه‌ای برسد که به این امر به صورت حرفه‌ای نگاه شود و ما از قراء ایرانی اسم و رسمی مانند قاریان قدیمی مصر داشته باشیم و نگاه‌ها از بُعد مسابقه‌ای و تئوری و تفکیکی دیدن خارج شود و بتوانیم نوآوری کرده و حرف دل را با قرآن بزنیم.

این قاری ایرانی تصریح کرد: قراء مصری مانند «سعید مسلم» حتی مجوز قرائت در رادیو را نداشته‌اند؛ اما تلاوت‌هایی دارند که خیلی از ما با آن‌ها خاطره داریم. امیدوارم مسابقات نیز به سمتی برود که حرف دل را با قرآن بزنیم و از چارچوب‌های قواعدی خارج شده و راحت‌تر قرآن بخوانیم.

وی در پایان گفت: اکنون این نگاه (قرائت در چارچوب قواعد) روی جامعه قرآنی ما سنگینی می‌کند و تأثیرش را در تمام قاریان می‌بینیم؛ اما می‌توان آن را اصلاح کرد؛ مثلاً قاری‌ای که از نظر لحن ضعیف و صوت قوی است، باید از همان استعدادی که خدا به او داده استفاده کند.

گفت‌وگو: زهرا نوکانی