انتظار؛ اندیشه یا عمل

حجت‌الاسلام مجتبی کلباسی، رئیس مرکز تخصصی مهدویت، در گفت‌وگو با ایکنا، در پاسخ به اینکه وقوع برخی حوادث مانند شیوع بیماری‌ها از نشانه‌های ظهور قلمداد می‌شود، آیا شیوع کرونا نیز از علائم ظهور منجی است؟ گفت: علائم ظهور دو دسته هستند؛ بعضی علائم حتمی و عام که در آخرالزمان رخ می‌دهد، ولی هیچ کس فاصله زمانی آن را با ظهور نمی‌داند. بعضی علائم هم حتمی و چسبیده به ظهور است، یعنی با ظهور فاصله‌ای ندارد.

وی ادامه داد: خروج سفیانی، خروج یمانی، فرورفتن زمین در بیداء که طی آن زمین لشکر سفیانی را در نزدیکی مدینه در کام خود فرو‌برد و ندای آسمانی در ماه رمضان، علائم حتمی هستند و اگر این علائم آشکار شود، ظهور بسیار نزدیک است.

در آخرالزمان هستیم

رئیس مرکز تخصصی مهدویت در خصوص علائمی که در آخرالزمان رخ خواهد داد، گفت: قطعاً در دوره آخرالزمانیم. اگر تاریخ انسان را به قرون اولیه، میانی و آخر تقسیم کنیم، در قرون آخر قرار داریم و پیامبر اکرم(ص) پیامبر آخرالزمان هستند. در این بستر وقایعی پیشگویی شده که رخ خواهد داد و از نشانه‌های آخرالزمان است. این نشانه‌ها بسیار متنوع و متکثرند و در اخلاقیات و مسائل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ... رخ می‌دهد. از جمله شیوع بیماری‌هایی که منجر به مرگ انسان‌های بسیاری می‌شود که در اخبار از آن به نام طاعون سفید (مرگ سفید) یاد شده است و نیز وقوع جنگ‌ها و بیماری‌هایی که موجب می‌شود که پنج‌هفتم مردم دنیا از بین بروند.

حجت‌الاسلام کلباسی با اشاره به اینکه مرگ سفید در روایت‌ها آمده، اما با شیوع کرونا قابل تطبیق نیست، افزود: بیماری کرونا جزو دستاوردهای زندگی بشر و کیفیت زندگی در تغذیه، بهداشت و ... است که رخ داده، ولی کرونا همان علامتی نیست که مرگ سفید خوانده شده، چراکه کرونا موجب مرگ بیش از یک میلیون نفر در جهان شده و حتی اگر خدای نکرده تعداد فوتی‌ها بیشتر شود، آمار مرگ با آمار روایت‌شده تطابق ندارد. لذا کرونا جزو علائمی نیست که ذکر شده و البته در این بحثی نیست که موت ابیض یا مرگ سفید یکی از حوادث آخرالزمان است.

رئیس مرکز تخصصی مهدویت، ظهور منجی و موعود را به ویژه در شرایط کنونی امیدآفرین دانست و اظهار کرد: حیات و بقای انسان به امید است. اگر امید در دلی نباشد، راکد و ساکن می‌شود و امید در دل سختی‌ها انسان و جامعه را حفظ می‌کند. بارها در طول تاریخ حوادث سهمگینی رخ داده است، مثل حمله مغول یا سختی‌های جنگ جهانی اول که نیمی از جمعیت کشور با خباثت قدرت‌ها و بستن راه‌های آذوقه نابود شد.  

وی ادامه داد: در همه این حوادث، آنچه ملت‌ را سرپا نگه داشته و اجازه نداده که نابود شود، امید به آینده و ظهور حضرت بقیه‌الله الاعظم در بین مسلمانان بوده است. بدون شک اگر فکر کنیم که همه راه‌ها سیاه و مسدود است، راه به جایی نمی‌بریم، اما اگر امید داشته باشیم که منجی و عدالت‌گستری هست و خواهد آمد، امیدوار می‌شویم.  

منتظر عدل هستیم یا ظلم

حجت‌الاسلام کلباسی تصریح کرد: امید داشتن کافی نیست، بلکه باید در مسیر رسیدن به جامعه موعود تلاش کنیم. معنای انتظار همین است. ما منتظر عدل هستیم یا منتظر ظلم؟ متأسفانه در بسیاری موارد عمل افراد نشان می‌دهد که منتظر ظلم هستند نه عدل، چراکه زمینه ظلم را فراهم می‌کنند. کسی که منتظر عدل است باید عادل باشد. ممکن نیست کسی که منتظر عدل است در کسب و کار و زندگی خود ظالم باشد. وقتی انسان منتظر است و چیزی را دوست دارد، خود را شبیه آن می‌کند و این نشان می‌دهد که تناقضی بین گفته‌ها و عمل‌ها وجود دارد و برای رفع آن باید بحث انتظار حقیقی و سازنده و امکان حکومت موعود و نظام الهی صورت بگیرد.

وی تأکید کرد: در این راه با هر قدمی که برمی‌داریم به ظهور نزدیک می‌شویم، نه صرفاً با هر خیالی یا مسائل نظری. روایت شده کسی که در انتظار ظهور بمیرد، مانند کسی است که در رکاب پیامبر(ص) به شهادت رسیده است. انتظار یک اندیشه نیست، بلکه عمل است و انسان در بستر عمل خود را به محبوبش و آنچه به آن امید دارد نزدیک می‌کند.