جسم‌ قائل‌شدن برای خدا از سوی وهابیت، آبروریزی فکری است
کد خبر: 3968458
تاریخ انتشار : ۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۲۳:۴۶
آیت‌الله عابدی:

جسم‌ قائل‌شدن برای خدا از سوی وهابیت، آبروریزی فکری است

استاد سطح خارج حوزه گفت: وهابیت آبروریزی را به جایی رسانده‌اند که کتاب نوشته‌اند به نام «اثبات حد لله»؛ یعنی ثابت کنیم خدا محدود است و نتیجه آن پیدایش داعش است و امام علی(ع) همه هم و غم خود را برای مقابله با این کفریات گذاشت.

ارسال/به گزارش ایکنا، آیت‌الله احمد عابدی، استاد خارج سطح حوزه، 11 اردیبهشت در سخنانی به مناسبت شب قدر، گفت: مهمتر از شب قدر، شهادت امام علی(ع) است؛ احتمال هست که تمامی جملات دعای سحر که اسم خدا را آورده «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ بَهاَّئِکَ بِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِیُّ اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِبَهاَّئِکَ کُلِّهِ ...» و افضل التفضیل آن را بیان می‌کند امام علی(ع) باشد، زیرا او مهمترین آیه خداوند است و نعمتی هم بالاتر از ولایت امام(ع) نیست.

وی افزود: اگر امام علی(ع) نبود، معاویه همه را کافر می‌کرد و کاری می‌کرد که نام خدا هم هیچ جایی باقی نماند؛ امام سمبل توحید و معاویه سمبل شرک و کفر است؛ وهابیت آبروریزی را به جایی رسانده‌اند که کتاب نوشته‌اند به نام «اثبات حد لله»؛ یعنی ثابت کنیم خدا محدود است و نتیجه آن پیدایش داعش است. امام علی(ع) همه هم و غم خود را برای مقابله با این کفریات گذاشت.

عابدی با بیان اینکه شب قدر شب نزول قرآن و احیاء در آن ثواب زیادی دارد، اظهار کرد: شیخ عباس قمی گفته روز قدر هم همین ویژگی را دارد، ولی احتمال دارد شب قدر را معنای کنایی بگیریم؛ ممکن است کسی بگوید شبی که مکاشفه رخ دهد، برای من شب قدر ست؛ شبی کسی توفیق بیابد به زن و فرزند و والدین خدمت کند، شب قدر باشد یا کسی امام زمان را در خواب ببیند، شب قدر برای او هست.

عابدی تصریح کرد: یک معنای کنایی هم این است که شب بودن را کنایه از عالم ماده بگیریم؛ یعنی از ابتدای خلقت تا انتهای خلقت مثلاً اگر 16 میلیارد سال باشد، همه‌اش شب است و وقتی قیامت رخ داد، روز خواهد شد.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: قرآن همواره از قیامت با تعبیر یوم استفاده کرده و نه شب؛ زیرا در قیامت همه را می‌بینیم و می‌شناسیم و می‌دانیم چه کاره هستند؛ سر ظهر مکه با آن نور خورشید و آفتاب، قرآن در شب نازل شد و ما در این نور آن طرف دیوار را نمی‌بینیم، ولی قیامت روز است یعنی همه چیز دیده می‌شود؛ بنابراین عالم ماده، عالم شب است، پس همیشه شب قدر است و اگر برخی شب‌ها را گرامی می‌داریم، یعنی آن را سمبل عمر دنیا قرار می‌دهیم وگرنه باید قدر هر لحظه عمر را بدانیم.

انتهای پیام
captcha