چکناواریان: جای بحث اگر اثر بهتری هست ارائه شود/ جعفرزاده: «ای ایران» مناسب نیست

به گزارش ایکنا؛ در پی ارسال نامه سرگشاده علی رهبری، رهبر ارکستر و آهنگساز شناخته شده به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر کپی‌برداری سرود ملی ایران از سرود ملی کره جنوبی و پیشنهاد تغییر سرود ملی بر این شدیم تا نظرات دیگر موسیقیدان‌ها را پیرامون این موضوع جویا شویم.

لوریس چکناواریان؛ رهبر ارکستر و آهنگساز در واکنش به این نامه گفت: من احترام زیادی برای آقای رهبری قائل هستم اما این نوع بحث‌ها، بحث‌های خوبی نیستند و حرفه‌ای نیست؛ برای مثال همه‌ ما وقتی می‌خواهیم در کنار هم عکس بگیریم بالاخره گوشمان، چشممان و....با هم شباهت‌هایی دارد.

این استاد موسیقیدان افزود: هیچ چیزی در  این دنیا نیست که کامل باشد و شباهتی با دیگری نداشته باشد اگر از این طریق نگاه کنیم همه با هم شبیه هستیم. من این دیدگاه را ندارم و نباید در رابطه با این مسائل صحبت شود. اگر کسی موسیقی بهتری دارد ارائه کند تا همه ببینیم.

مانی جعفرزاده، آهنگساز در واکنش به این نامه گفت: هفت سال پیش مفصل پیرامون این موضوع صحبت کردم و خبرگزاری‌ها به آن پرداختند. بعد از گذشت مدت بسیار دلیل بازگشت به این بحث را متوجه نمی‌شوم. احساس می‌کنم که همکاران و اساتید هر از گاهی بازمی‌گردند به یک سری موضوعاتی که به نظر می‌رسد که بیشتر غرائض شخصی در آن هست تا موضوعات کلان فرهنگی. در همان زمان هم گفتم که به باور من شباهت این دو سرود انکارناپذیر است ولیکن اصلاً سخن پیرامون این موضوع و کش‌دادن و دامنه‌دار کردن آن از هر سیاست و تدبیری به دور است. به علت اینکه ما داریم درباره سرود ملی مملکتمان صحبت می‌کنیم و حالا شما می‌خواهید اثبات کنید که این سرود از سرود ملی کره جنوبی کپی شده است بسیار خوب؛ اما این را در نظر داشته باشید که هر دو این سرودها به لحاظ بافت ملودیک تا چه اندازه به یکی از آثار هندل (آهنگساز آلمانی دوره باروک) به نام Serse Hwv40 شباهت دارند.

جعفرزاده ادامه داد: در نتیجه از این نوع موضوعات کم نداریم و پیشتر هم درباره آن صحبت شده است و فکر می‌کنم بیشتر از این نباید درباره‌ آن صحبت کرد. به هرحال سرودهای ملی در جهان شباهت‌های زیادی با هم دارند و این دو سرود همزمان به یک اثر کلاسیک شباهت زیادی دارند و هر برداشت دیگری می‌توان از این ماجرا کرد. من هفت سال پیش هم همین حرف‌ها را زدم. هرچند که قاطعانه گفتم که از این شباهت خوشحال نیستم.

وی پیرامون انتخاب قطعه «ای ایران» به عنوان سرود ملی افزود: حتماً نظر غلطی است چون سرود ملی باید قطعه‌ای کوتاه باشد که «ای ایران» کوتاه نیست، معمولاً ماژور باشد که «ای ایران» از آنجا که در مایه‌ دشتی است کمابیش طرحی از مینور ارائه می‌دهد و باز اینکه سرود ملی باید به شکلی ساخته شود که هر ارکستری در هرجای جهان بتواند آن را اجرا کند. به سیاق معمول سرودهای ملی برای ارکسترهای نظامی نوشته می‌شوند که در مناسبت‌های متفاوت از سیاسی و ورزشی گرفته تا مجامع اداری بین‌المللی قابل اجرا باشند و اثری که برای ارکستر «گلها» نوشته شده در کم‌ترین حالت نیاز به تنظیم برای ارکستر نظامی دارد.