محمد محمودیکیا، عضو هیئت علمی پژوهشکده امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی، با انتشار یادداشتی در ایکنا به بررسی آثار و تبعات ژئوپلیتیکی ارسال محموله سوخت از سوی ایران به لبنان پرداخته که متن آن به شرح ذیل است:
ارسال موفقیتآمیز محمولههای سوخت توسط نفتکشهای ایرانی به مقصد لبنان فارغ از ابعاد انسانی و تأثیر این اقدام بر فعالیت مجدد حیات اجتماعی و به طور خاص مراکز درمانی، مراکز نگاه داری سالمندان و نیز کودکان بی سرپرست این کشور، آثار و تبعات ژئوپلیتیکی حائز اهمیت فراوانی دارد.
طبعا این اقدام اولا منجر به شکست تحریمهای بینالمللی دو ساله علیه این کشور تلقی شده و همزمان با تشکیل دولت جدید در لبنان و خروج این کشور از بنبست سیاسی به دنبال حوادث خونبار و گاها دهشتانگیزی همچون انفجار مخازن نیترات آمونیاک بندر بیروت، میتواند عامل موثری در توازن قدرت بین نیروهای دخیل در عرصه سیاست و حکومت در این منطقه راهبردی از جهان تلقی شود.
بر این اساس ورود مشروع ایران به حل یکی از چالشهای اصلی این روزهای لبنان که ابزار فشار و اهرمی برای تخریب وجهه ملی مقاومت اسلامی حزبالله محسوب میشد، کفه ترازو را به نفع جریان مقاومت در این کشور سنگینتر مینماید. هشدار قاطع دبیرکل حزبالله لبنان در خصوص امنیت و سلامت کشتیهای حامل سوخت از لحظه حرکت از ایران تا هنگام وصول به لبنان، نیز شاهدی بر دست برتر مقاومت در تعیین مختصات میدان نبرد در عرصههای غیرنظامی، همچون شکستن تحریمهای اقتصادی تلقی میشود.
در واقع، عبور امن و به دور از هرگونه تهدید کشتیهای حامل سوخت نشان از قدرت سیاسی و دیپلماتیک محور مقاومت در عرصه بینالمللی دارد؛ چراکه این تحلیل همواره از سوی برخی از کارشناسان حوزه بینالملل مطرح میشد که امکان عدم صدور جواز ورود کشتیهای ایرانی از کانال سوئز توسط دولت مصر وجود دارد؛ اتفاقی که برخی اخبار از تحرکات سعودی - اسرائیلی در تایید این گمانهزنی رسانهای مخابره میشد. با اینحال، انتقال موفقیتآمیز سوخت به مقصد لبنان، خط بطلانی بر این گمانهزنی وارد آورد و یا به طریقه دیگر، قدرت محور مقاومت حاوی این پیام راهبردی برای همه طرفهای دخیل در این پرونده بود که دوره سیادت غرب و قدرت کنش آزادانه و مطلق آنها حداقل در منطقه غرب آسیا دیگر به پایان خود رسیده و مقاومت به عنوان قدرت نوظهور و اصیل در این منطقه، ابتکار عمل را در دست دارد.
از دیگر پیامدهای منطقهای این اقدام، انعکاس پربسامد این واقعیت به جهان بود که جهان در حال یک گذار در ساخت هندسه قدرت است و دوره یکجانبه گرایی و هژمونی غرب در عرصه نظام بینالمللی، دیگر به سر آمده و جهان معاصر بر اساس منطق چندجانبه گرایی مبتنی بر ظهور بازیگران قدرتمند منطقهای و نیز کنشگری سازمانهای منطقهای در حال سامان است.
در مجموع، پیامد اصلی این رویداد، شکست ابهت پوشالی آمریکا در منطقه و نمایش قدرت قاعدهساز مقاومت در منطقه غرب آسیا است.
انتهای پیام