قرآن‌باوری، اخلاص و همدلی؛ شروطی برای ارتقای فعالیت‌های قرآنی

به گزارش خبرنگار ایکنا، عباس سلیمی، پیشکسوت قرآنی، طی دومین نشست مشترک اعضای هیئت مدیره و بازرسی اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل‌های قرآن و عترت با مدیران عامل اتحادیه‌های استان‌ها که امروز پنجم آبان‌ برگزار شد، گفت: دوستان نظاره‌گر زحمات شما به ویژه اتحاد کنونی هستند و امیدوارم خداوند بر توفیق شما بیفزاید. البته همواره بیش از پیش از شما انتظار می‌رود و از دوست عزیزم جناب آقای حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی و جناب آقای قالیباف می‌خواهم که با همکاری بیشتر دولت و مجلس، به مؤسسات و فعالان قرآنی و اتحادیه‌ها بیشتر توجه کنند. امام صادق(ع) می‌فرماید: «دنیا یک بازار است که در جریان داد و ستد و معاملات آن گروهی سود می‌برند و برخی زیان و آسیب می‌بینند». خوشا به سعادت شما که باشکوه‌ترین راه را در این دنیا انتخاب کردید که آن راه قرآن و ولایت است.

این خادم‌القرآن ادامه داد: آیه 58 سوره مبارکه یونس نشان می‌دهد که قرآن بالاترین ثروت و بزرگترین نعمت است و اگر شادمانی از سوی امت اسلامی است، باید به دلیل نزول قرآن، این کتاب زندگی و انسان‌سازی باشد. همان‌طور که اگر به تفاسیر دو واژه «فضل» و «رحمت» مراجعه شود، می‌بینیم که قرآن، ولایت پیامبر اکرم(ص) و آل‌الله ذیل آن تعریف شده است. اصطلاحی نه چندان درست بین ما رایج است که می‌گوییم پیامبر اسلام، در حالی که پیامبر اسلام، فقط به امت اسلام محدود می‌شود، اما ایشان به دلیل «كَافَّةً لِلنَّاسِ»، پیامبر همه ادیان و بشریت است. پیامبر اکرم(ص) فرمود‌‌ند: «اگر به کسی نعمت قرآن عطا شود و او پیش خود گمان کند که به دیگری در این جهان، نعمتی بالاتر از قرآن عطا شده است، آنچه خداوند ناچیز و بی‌ارزش شمرده، بزرگ تلقی کرده است و آنچه خداوند بزرگ تلقی کرده، کوچک فرض کرده است». خوشا به حال شما که نعمت قرآن را دارید و شکر نعمت، نعمتت افزون کند «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ».

عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم تصریح کرد: آموزش قرآن نیز توفیقی است که در کنار ترویج قرآن به شما عنایت شده است. حضرت نبوی به امیرالمؤمنان می‌فرماید: «علی جان قرآن را بیاموز و به دیگران آموزش بده، زیرا در آموزش هر حرفی از این آموزه قرآنی، برای تو 10 پاداش و حسنه منظور کرده است» و در بیان عجیبی، پیامبر(ص) می‌فرماید: «اگر عمر تو در راه خدمت به قرآن و آموزش آن و تعلیم قرآن به دیگران به پایان برسد، تو شهید از دنیا می‌روی». سپس پیامبر می‌فرماید: «علی جان، قرآن را بیاموز و به دیگران تعلیم بده، زمانی که عمرت به پایان برسد، فرشتگان عرش الهی بر گرد مزار تو طواف و زیارت می‌کنند، همان‌طور که مردم در حج خانه خدا را طواف می‌کنند».

این پیشکسوت قرآنی افزود: با به‌کارگیری سه شرط می‌توان این نعمت را حفظ کرد و ارتقا بخشید؛ اولین شرط باور قرآنی و عمل به قرآن است؛ اینکه به عنوان شاگردان مکتب قرآن آن را باور و نیز به بایدها و نبایدهای آن اعتقاد و قید عملی به دستورات خدا داشته باشیم و الگوی عملی برای مردم باشیم. پیامبر(ص) فرمودند: «اگر کسی قرآن بخواند، اما به آن عمل نکند، در روز قیامت کور و نابینا وارد صحرای محشر می‌شود» یا در جای دیگر گفته‌اند: «کسی که اهل قرآن باشد، اما به دلیل ارتکاب معاصی و عملکرد ناصحیح زندگی، وارد آتش دوزخ می‌شود، فردی است که در طول زندگی دنیوی خود آیات قرآن را به تمسخر و استهزا گرفته است». لذا باید الگوی عملی قرآن بود.

این قاری بین‌المللی با اشاره به حدیث «کُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ‌ بِأَعْمَالِکُمْ‌ وَ لَا تَکُونُوا دُعَاةً بِأَلْسِنَتِکُمْ» یعنی با رفتار خود مردم را به دین دعوت کنید، اظهار کرد: نزد یکی از علمای بزرگ بودیم و ایشان فرمودند: «مردم را با سکوت خود به دین خود دعوت کنید». سؤال کردم: «چگونه مردم را با سکوت به دین خود دعوت کنیم؟» فرمودند: «هیچ نیازی به کلاس و سخنرانی نیست. شما باید به گونه‌ای زندگی و در جامعه عمل کنید که مردم بیایند و از دیگران بپرسند. مردم دین این آقا یا خانم چیست؟ و هنگامی که گفتند اسلام و پیروان پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع)، خود مردم براساس فطرت پاک خود می‌گویند این زندگی درست است». بنابراین بر «کونوا دعاةآلصامتین» تأکید شد، اینگونه بیاد کردند. آن بزرگ به ما گفت: «با سکوت خود مردم را به دین و مکتب قرآن دعوت کنید».

سلیمی گفت: دومین شرط اساسی که برای عمل به قرآن و جامعه قرآنی لازم است، اخلاص و کار کردن برای خداست. پیامبر(ص) می‌فرماید که در روز قیامت دستور می‌رسد که افرادی را گروه گروه وارد آتش کنید. خداوند به مالک می‌گوید که به آتش بگو آنها را بسوزان، اما پاهای آنها را نسوزان، زیرا اینها با این پاها به مساجد می‌رفتند و صورت آنها را نسوزاند، زیرا آنها افرادی بودند که برای نماز وضو می‌گرفتند و دستان آنها را نسوزاند. اینها اهل مناجات و نماز بودند و زبان آنها را نیز آتش نسوزاند، چون اینها بسیار قرآن تلاوت می‌کردند. خازن آتش به آنها می‌گوید که ای آدم‌های بدبخت چه ‌کار کرده‌اید که این حال و روزتان است؟ آنها می‌گویند ما برای غیرخدا کار می‌کردیم. حالا که آمده‌ایم اینجا به ما گفته‌اند که ثواب پاداشتان را از افرادی بگیرید که منتظر به‌ به گفتن آنها بودید. سومین شرط اساسی برای توفیق اهالی قرآن به منظور ادای حق آن، اخلاص و انجام کار برای رضای خداست.

وی بیان کرد: چهارمین شرط، وحدت و اتحاد و همدلی است. شما علی‌رغم تمام فراز و نشیب‌ها در این مسیر به خوبی گام برداشتید و حرکتی رو به جلو داشتید. بنابراین می‌توان با قرآن‌باوری، الگوی عملی قرآن بودن، اخلاص، کار برای رضای خدا و همدلی برای ترویج فرهنگ قرآن در جامعه، نهادینه کردن رفتارهای قرآنی و حاکمیت سبک زندگی قرآنی قدم برداشت. شما می‌دانید که دشمنان برای مقابله با اسلام و مکتب، شمشیر را از رو بسته‌اند و بر ماست که با پیروی از ولایت و ولایتمداری به عنوان شاگردان قرآن در خط مقدم انقلاب اسلامی باشیم و برای ترویج فرهنگ قرآنی از هیچ کوششی دریغ نکنیم و در این راه برای رضای خدا گام برداریم.