به گزارش خبرنگار ایکنا، حجتالاسلام سیدجمال موسوی عصر امروز دوشنبه ۲۴ آبانماه در نشست علمی «جریانشناسی احزاب سیاسی افغانستان» با همکاری گروه تاریخ تمدن اسلامی و انجمن علمی تاریخپژوهان المصطفی در مجمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی برگزار شد، با تببین واژه «جریان سیاسی»، اظهار کرد: جریان، حرکت و تشکّلی است که علاوه بر مبانی فکری، از رفتار و رویکرد اجتماعی مشخصی برخوردار است.
استاد جامعةالمصطفی العالمیه با بیان اینکه اندیشه فردی را نمیتوان جریان نامید، تأکید کرد: جریان فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، از مهمترین قالبهای جریانشناسی به شمار میرود.
وی در تعریف جریان سیاسی، ویژگیهای فکری- سیاسی واحد و مبانی ایدئولوژیک مشترک را یکی از الزامات هر جریان سیاسی توصیف کرد و یادآورشد: با توجه به ویژگیهای افغانستان، آشنایی با احزاب و گروههای سیاسی به عنوان بخش و بدنه اصلی جریان سیاسی، بسیار ضروری است. البته تفاوتهایی میان حزب و جریان سیاسی وجود دارد و در خصوص افغانستان باید گفت که ریشه جریانهای سیاسی افغانستان را میتوان در دوران مشروطه اول و دوم ردیابی و بررسی کرد.
استاد حوزهعلمیه در بخش دیگری از سخنان خود، به شاخصترین جریانهای سیاسی جدید حاکم بر افغانستان و نحوه شکلگیری و قدرتیابی آنها اشاره و مباحثی درباره ویژگیهای بارز هر یک از جریانهای سیاسی مطرح کرد.
حجتالاسلام موسوی، فقر، بیچارگی، تضاد و فاصله اجتماعی را از آوردههای الگوگیری از قواعد حکمرانی غربی در سرزمینهای اسلامی دانست و تصریح کرد: ارتقای آگاهی جامعه در همه سطوح و پرهیز از قومیتگرایی، راه حل همه مشکلات افغانستان است که خود به پیش زمینههایی نیاز دارد؛ همه افغانستانیها اعم از نخبگان، اقوام، جوانان، فعالان سیاسی و فرهنگی، سرمایه داران باید از یک نگاه کلان برخوردار باشند.
در ابتدای جلسه، سیدآصف کاظمی، دبیر علمی این نشست نیز جریانهای اسلامگرا را بزرگترین جریان سیاسی حاکم بر افغانستان دانست و اظهارکرد: در جریانهای سیاسی این کشور، گروههای مختلفی وجود دارد که میتوان به جریانهای اسلامگرای فعال شیعی و سنی، اعم از سکولار، چپی یا مارکسیستی اشاره کرد.
وی تفسیری از ویژگیهای بارز جریانهای سیاسی حاکم بر افغانستان ارائه کرد و گفت: جریانهای کمونیستی، سکولار و لیبرالیستی و اسلامگرا، سه جریان فعال در افغانستان هستند.
انتهای پیام