اغواگری؛ کارويژه اصلی و حداکثری شیطان
با مطالعه آیه «82» سوره «ص» می‌توان فهمید که وظیفه و کارویژه اصلی شیطان، اغواگری است و در عین حال این حداکثر کاری است که می‌تواند انجام دهد اما او سوگند یاد کرده که همین کار را تا آخرین لحظه عمرش انجام می‌دهد.
به گزارش ایکنا، رهبر معظم انقلاب در بخشی از بیانات‌شان در دیدار اخیر اعضای مجلس خبرگان رهبری با استناد به آیه 82 سوره ص فرمودند: «به همین دلیل که چون حضور مردم بسیار مهم است و حضور مردم هم وابسته به این چیزها است، شما می‌بینید که شیاطین کوچک و بزرگ در صدد اغوای مردمند؛ [همان جور] که رئیسشان گفت «لَاُغوِیَنَّهُم اَجمَعین» دائم مشغول اغواء [هستند]؛ به وسیله این رسانه‌هایی که امروز دیگر خیلی آسان کرده رساندن هر حرفی را، هر دروغی را و تزیین کردن و توجیه کردن هر حرف غلطی را، دائم به اعماق ذهنیّات جامعه چیزهایی را می‌رسانند. اغواء می‌کنند دیگر؛ لَاُغوِیَنَّهُم اَجمَعین؛ برای اینکه بتوانند مردم را از آن ایمان، از آن اعتماد، از آن امید، از آن اعتماد به نفْس، از این چیزهایی که گفتیم منصرف کنند و آنها را مأیوس کنند، اعتماد به نفْس آنها را سلب کنند، اعتماد به مسئولین را از آنها سلب کنند، اتّحاد ملّی را تضعیف کنند؛ دائم در حال یک چنین کارهایی هستند؛ و این کاری است که دشمن می‌کند.»
متن آیه: «قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ»
ترجمه آیه: «شیطان گفت: به عزّت و جلال تو قسم که خلق را تمام گمراه خواهم کرد.»
آیت‌الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه پیرامون این آیه آورده است که «در روايتى كه در تفسير برهان از امام صادق (ع) نقل شده آمده است كه ابلیس بين نفخه اول و دوم می‌ميرد. اينجا بود كه ابليس مكنون خاطر خود را آشكار ساخت و هدف نهائيش را از تقاضاى عمر جاويدان نشان داد و گفت: به عزتت سوگند كه همه آنها را گمراه خواهم كرد؛ قال فبعزتك لاغوينهم اجمعين.
سوگند به عزت براى تكيه بر قدرت و اظهار توانایى است و اين تأكيدهاى پى در پى قسم از يك‌سو و نون تأكيد ثقليه از سوى ديگر و كلمه اجمعين از سوى سوم نشان مى‌دهد كه او نهايت پافشارى را در تصميم خويش داشته و دارد و تا آخرين نفس بر سر گفتار خود ايستاده است...شيطان از روز اول خلقتى پاک داشت، مانند همه موجودات ديگر، انحراف و انحطاط و بدبختى و شيطنت با اراده و خواست خودش به سراغش آمد، بنابراين خداوند ابلیس را از روز اول شيطان نيافريد، او خودش خواست شيطان باشد ولى در عين حال شيطنت او نه تنها زيانى به بندگان حق‌طلب نمى‌رساند بلكه نردبان ترقى آنها است. منتها اين سؤال باقى مى‌ماند كه چرا درخواست او را درباره ادامه حياتش پذيرفت و چرا فورا نابودش نكرد؟! پاسخ اين سؤال همان است كه در بالا گفته شد و به تعبير ديگر؛ عالم دنيا ميدان آزمايش و امتحان است، آزمايشی كه وسيله پرورش و تكامل انسان‌ها است و مى‌دانيم آزمايش جز در برابر دشمنان سرسخت و طوفان‌ها و بحران‌ها امكان‌پذير نيست. البته اگر شيطان هم نبود هواى نفس و وسوسه‌هاى نفسانى انسان را در بوته آزمايش قرار مى‌داد، اما با وجود شيطان اين تنور آزمايش داغ‌تر شد، چرا كه شيطان عاملى است از برون و هواى نفس عاملى است از درون.»
رهبر معظم انقلاب نیز در سخنرانی مورخ 18 شهریور 1394 با استناد به این آیه فرمودند: «ابلیس بنا به تصریح قرآن، تنها کاری که می‌تواند بکند این است که انسان‌ها را اغوا می‌کند؛ بیشتر از اغوا، کاری نمی‌تواند بکند؛ انسان‌ها را اغوا می‌کند، فریب می‌دهد، وسوسه می‌کند؛ امّا آمریکا، هم اغواء می‌کند، هم کشتار می‌کند، هم تحریم می‌کند، هم فریب می‌دهد، هم ریاکاری می‌کند؛ پرچم حقوق بشر را بلند می‌کند، ادّعای طرف‌داری از حقوق بشر می‌کند [امّا] هر چند روز یک بار در خیابانهای شهرهای آمریکا یک بی‌گناهی، یک بی‌سلاحی به دست پلیس آمریکا به خاک‌وخون می‌غلتد؛ غیر از بقیّه جنایات و فجایعشان.»
ایشان همچنین در سخنرانی مورخ 30 اردیبهشت 1398 با تبیین دو جریان اصلی تاریخ فرمودند: « دو جریان در طول تاریخ وجود داشته: جریان بیّنات و جریان اغوا؛ جریان هدایت و جریان ضلالت، اضلال. «لَقَد اَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّنٰت» یک جریان است در طول تاریخ، «لَاُغوِیَنَّهُم اَجمَعین» هم که حرف شیطان است، یک جریان دیگر است.»
لذا از این آیه می‌توان اینگونه برداشت که خطر وسوسه‌هاى ابليس جدّى است زیرا او سوگند ياد كرده كه همه را به نحوى گمراه كند و گاهى يك گناه، مقدّمه گناهان بزرگ‌ترى مى‌شود همانطور که گناه سجده نكردن ابلیس بر آدم، مقدّمه‌اى براى گناه اغفال مردم مى‌شود.
انتهای پیام
