استاد رضا عبدالهی، شاعر و پژوهشگر ادبی در هجدهمین برنامه چشمه حکمت ایکنا که به مناسبت ماه مبارک رمضان تهیه شده، به خوانش چند شعر در باب اهمیت شبهای قدر پرداخت.
شب قدر را به عربی لیلهالقدر گویند؛ شبی که در قرآن به نام سوره قدر از آن نام برده شده است.
مسلمانان اعتقاد دارند قرآن در چنین شبی از سوی پروردگار به حضرت محمد صلالله علیه و اله و سلّم نازل شد. مسلمانان باور دارند که در این شبها دعاها و گریهها و زاریها استجابت و گناهان بخشوده میشود.
در این شب فرشتگان به فرمان خدا برای هر کاری که مقرر شده فرود میآیند.
«آن شبِ قدری که گویند اهلخلوت امشب است/ یارب این تأثیرِ دولت در کدامین کوکب است؟
تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد/ هر دلی از حلقهای در ذکر یارب یارب است»
شعرا هم به تاسی از این شب ارزشمند اینگونه داد سخن میدهند؛
« چه شبهایی که پرپر شد چه روزانی که شب کردم
نه عبرت را فراخواندم نه غفلت را ادب کردم
برات من شبی آمد که در آیینه لرزیدم
شب قدرم همان شب شد که در زلف تو تب کردم»
دیگر شاعری به خاکزدگان هشدار میدهد که:
«خود را به خواب می زنی ای بنده تا به کی
هی توبه پشت توبه، سرافکنده تا به کی»
و باز تاکید میکند چهرهات را در حوض نور شستوشو بده و دست رد به سینه خواب بزن:
« از حوض نور، کی به رُخَت آب میزنی
کی دست رد به سینه این خواب میزنی»
سراینده این غزل میگوید ای بنده خدا را اطاعت و بندگی کن و از لجاجت و یکدندگی دست بردار و راه راست و درشت را پیش گیر؛ مبادا از جاده اصلی خارج گردی.
«ای بنده جزء برای خدا بندگی نکن
کج می روی! لجاجت و یکدندگی نکن»
شاعر دلسوخته با حسرت فریاد میزند رفتار و کردار ما از احیای سال پیش هیچگونه تغییر نکرده و هرگز توبه بر زبان دل ما جاری نشده است.
«ای دل بسوز تا شب احیا نیامده/ تقدیر ما هنوز به دنیا نیامده
فرقی نکردهایم ز احیای سال پیش/ توبه چرا سراغ دل ما نیامده»
انتهای پیام