بیان مسئله ظهور در فرازهای پایانی دعای افتتاح
کد خبر: 4053437
تاریخ انتشار : ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۱۰:۵۹
جان‌بزرگی مطرح کرد:

بیان مسئله ظهور در فرازهای پایانی دعای افتتاح

استاد روان‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه گفت: فرازهای آخر دعای افتتاح به حضرت مهدی (عج) بازمی‌گردد. با ظهور حضرت هدایت به بالاترین سطح خود می‌رسد، عدالت به جامعه بازمی‌گردد؛ بنابراین در پایان دعا از خدا می‌خواهیم امکان اجرای حکومت حضرت مهدی (عج) را به‌عنوان خلیفه روی زمین بدهند.

مناجات با خدا

به گزارش ایکنا از قزوین، مسعود جان‌بزرگی، استاد روان‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، در وبینار تحلیل روان‌شناختی دعای افتتاح که شب گذشته هشتم اردیبهشت به همت «دپارتمان درمان معنوی خداسو» در مرکز خدمات مشاوره و روان‌شناسی «طلیعه سلامت» برگزار شد، اظهار کرد: فرازهای آخر دعای افتتاح به حضرت مهدی (عج) بازمی‌گردد، حال کارکرد ظهور چیست و قرار است چه اتفاقی با ظهور بیفتد. با ظهور حضرت هدایت به بالاترین سطح خود می‌رسد، آنانی که در این دنیا عزتشان را ازدست دادند عزت دریافت می‌کنند، عدالت به جامعه بازمی‌گردد و چهره افراد دورو معلوم می‌شود، بنابراین در پایان دعا از خدا می‌خواهیم امکان اجرای حکومت حضرت مهدی (عج) را به‌عنوان خلیفه روی زمین بدهند.

ماندگاری در دنیای ذهنی

وی ادامه داد: درباره دنیای ذهنی و دنیای عینی صحبت و جلسات قبل ویژگی‌های آن‌ را مطرح کردیم. در دنیای ذهنی هر آنچه اتفاق بیفتد از بین نمی‌رود، حال این سوال مطرح می‌شود که چطور درد کسی که شکست عشقی خورده از بین می‌رود؟ تنها تفاوت آخرت و دنیای ذهنی این است که در آخرت کاری نمی‌توانیم کنیم اما در دنیا می‌توانیم به وسیله جبران، وضعیت را تغییر دهیم و خداوند در این زمینه به ما کمک می‌کند وخودش به ما گفته اگر با من باشید و اگر اجازه دهید در دنیای ذهنی کار انجام می‌دهم و بدی‌های شما را به خوبی تبدیل می‌کنم، شرط این است که روی خود را به سمت خدا بازگردانیم. خداوند شرایطی را برای ما مسلمانان فراهم کرده که هنگام آلودگی بتوانیم بازگردیم، حج، نماز و ماه رمضان باعث می‌شود شرایط را برای خود مهیا کنیم و نظام خود را به دست ناظمش بسپاریم.

این استاد روان‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: مالک اصلی باطن ما خداوند متعال است، برای همین شرایطی را فراهم می‌کند تا به سعادتی که برای ما فراهم کرده دست یابیم. در ماه مبارک دنیای ذهنی ما را به میهمانی خدا دعوت می‌کند و جایگاه خدا در قلب ماست و خدا در سیستم روحانی از ما پذیرایی می‌کند، ما در این ماه از خوردن و کارهای ناپسند پرهیز می‌کنیم برای اینکه میهمان روح خود هستیم، خداوند در سال، یک ماه را برای تقویت روح ما گذاشته است چون ذهن ما مشغول به دنیاست و دائما آن را درگیر می‌کنیم.

وی یادآور شد: در ماه رمضان دهان خود را می‌بندیم تا دهان معنوی به سمت ولی نعمت ما باز شود و خوراک آن اخلاق معنوی، گذشت، و با خدا بودن است، بنابراین اصل ما جنبه روحانی و معنوی ماست؛ انسان اصلش جنبه معنوی است که به جسم عارض شده و خداوند ما را به خاطر این خلق کرده است. خدا ما را برای خودش می‌خواهد چراکه روح خودش در درون ماست و باید حواسمان به آن باشد؛ اینگونه نباشد که بعد ازماه رمضان اخلاق ما به اخلاق پیش از ماه رمضان بازگردد.

جان‌بزرگی اشاره کرد: لذت‌های دنیا بیش از چند ثانیه طول نمی‌کشد اما یک کار اشتباه، یک عمر سیستم درونی، ذهنی و معنوی ما را درگیر می‌کند و ارزش آن را ندارد. یادمان باشد اغلب انسان‌ها با قسمت طبیعی ذهن خود درگیر هستند و کسی که در قسمت روحانی بیشتر سرمایه‌گذاری کند بیشتر دست می‌اندازند؛ گاهی نزدیکان نمی‌توانند تغییرات ما را تحمل کنند بنابراین باید استواری و ماندگاری به خرج دهیم تا ملائکه به قلب ما دعوت شوند البته خدا نیز در قلب بنده است. کسانی که می‌گویند رب ما «الله» است و به وحدانیت خدا شهادت می‌دهند خدا قلب آنان را محل نزول ملائکه می‌کند.

«نیت»، اصل عمل است

وی خاطرنشان کرد: ما می‌توانیم وقتی که از خواب بیدار می‌شویم اتصال دنیا طبیعی و ظاهری و نیت را جدی بگیریم، چون «نیت» عمل ماست و امام صادق (ع) می‌گویند «نیت» اصل عمل است. برای نیت ارزش‌های پایه را عمل کنیم چون هر کاری که در دنیای ظاهری انجام می‌دهیم در دنیا باطنی انعکاس دارد پس اجازه دهیم باطن ما با خلوص ما را مدیریت کند.

این استاد روان‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه مطرح کرد: یک روز خوب را از صبح می‌توان برنامه‌ریزی کرد در ابتدای صبح بگوییم چه آرزویی داریم و آخر شب از خودم بپرسیم کدام کار را خوب انجام دادی. از خدا یاد بگیریم خدا معلم ماست بگوییم کدام کار را خوب انجام دادیم و اگر در کاری کاستی داشتیم آن‌ها را بیاموزیم. سرزنش، احساس گناه می‌آورد و اگر این احساس وارد سیستم ذهنی و باطنی ما شود از خود متنفر می‌شویم.

وی گفت: بزرگ‌ترین اشتباهی که در زندگی می‌کنیم چیست؟ با توجه به اطلاعاتی که در این چند شب رد و بدل کردیم یک نکته را می‌گویم؛ ما در زندگی در جای دیگر دنبال چیز دیگری می‌گردیم. قوانین حاکم بر دنیای ذهنی و عینی متفاوت و این 2 دنیا با هم در ارتباط هستند پس هر کاری که در دنیای عینی انجام می‌دهیم در دنیای ذهنی منعکس می‌شود و البته عکس این اتفاق نیز می‌افتد، بنابراین باید در زمین بازی معنوی خیر بکاریم.

جان‌بزرگی تصریح کرد: واقعیت این است در دنیای عینی می‌خواهیم نتایج دنیای معنوی را بگیریم. در دنیای ظاهر چیزی ماندگار نیست. اگر دل کسی را بشکنیم نمی‌توانیم آن را پاک و اثر عمل خود را کنترل کنیم. پر زدن یک پروانه می‌تواند در دنیای ذهنی طوفان بر پا کند و جبران آن بسیار دشوار شود.

وی بیان کرد: بهتر است دیگران را ببخشیم، وقتی نبخشیم اثر عمل او در ذهن ماست و ذهن ما رها نمی‌شود، ماه رمضان آدابی دارد که باید آن را رعایت کنیم، در دنیای طبیعی بازی لذت‌بخش است اما وقتی وارد دنیای ذهنی می‌شود لذت خود را از دست می‌دهد چون باطن آن را می‌بینیم. دل و باطن متعلق به خودمان است حال بیینیم چه چیز وارد آن می‌کنیم.

این استاد روان‌شناسی گفت: صبح‌ها برای خودمان و عزیزترین افراد زندگی خود نیت کنیم تا سعه‌صدر اتفاق بیفتد. در مشکلات «ای کاش» نگوییم بگوییم اگر دوباره اتفاق بیفتد ناشی از چیست و بعداً چطور باید رفتار کنم.

وی اظهار کرد: امام سجاد (ع) در دعای وداع در ابتدا خداوند را معرفی می‌کنند و می‌گویند اگر به خدا اعتماد کنیم حال دل ما با خدا خوب خواهد بود. همچنین امام می‌گویند «اَللَّهُمَّ يَا مَنْ لاَ يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِ وَ يَا مَنْ لاَ يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ وَ يَا مَنْ لاَ يُكَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ مِنَّتُكَ ابْتِدَاءٌ وَ عَفْوُكَ تَفَضُّلٌ وَ عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ وَ قَضَاؤُكَ خِيَرَةٌ إِنْ أَعْطَيْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَكَ بِمَنٍّ وَ إِنْ مَنَعْتَ لَمْ يَكُنْ مَنْعُكَ تَعَدِّياً تَشْكُرُ مَنْ شَكَرَكَ وَ أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُكْرَكَ؛ اى خداوندى كه در برابر نعمتهايى كه بندگانت را ارزانى مى‌دارى به پاداشت رغبتى نيست. اى خداوندى كه از بخشيدن پشيمان نمى‏‌شوى. اى خداوندى كه پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلكه بيش از آن مى‏‌دهى. نعمتت بى‏‌هيچ سابقه است و عفو تو بر مقتضاى فضل و احسان توست و عقوبتت بر آيين عدالت است و هر چه تقدير كنى خير ما در آن است. اگر عطا كنى، عطاى خويش به منت نياميزى و اگر منع كنى، منع كردنت نه از روى ستم باشد. پاداش نيك دهى كسى را كه سپاست گويد، با آنكه تو خود او را سپاس گفتن الهام كرده‌‏اى».

تشکر از خدایی که منت نمی‌گذارد

جان‌بزرگی افزود: امام سجاد (ع) به ما می‌آموزند که ببینیم چه خدایی داریم، همان خدایی که از عطا کردن پشیمان نمی‌شود و بنده خود را همیشه بیشتر از عملش پاداش می‌دهد، خدایی که نعمت‌هایی را به ما می‌دهد که استحقاق آن را نداریم. خدایی که اگر عطا کند منت نمی‌گذارد و اگر عطا نکند در حق ما ظلم نکرده است.

وی تصریح کرد: امام سجاد (ع) در پایان دعا اشاره دارند و می‌گویند قرآن و روح را در این ماه فرستادی، روزه‌داری را لطف و به ما تکلیف کردی به خاطر سلامت این کار را انجام دهیم.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: رمضان ماه حرف زدن با خداست، خداحافظ ای بزرگ‌ترین ماه خدا، خداحافظ ای ماهی که عید دوستان خدا هستی. خداحافظ ای ارزشمندترین اوقات و بهترین ماه، بهترین روزها و ساعات؛ خداحافظ ای دوست که وقتی هستی جایگاهت بزرگ و وقتی نیستی فقدانت ما را ناراحت می‌کند.

جان‌بزرگی مطرح کرد: حال خوب را با مانیتور کردن نگه داریم و با نیت خیر از خواب بیدار شویم تا خیر اتفاق بیفنتد؛ خوب فکر کنیم تا خیر رقم بخورد. دنیای باطنی ما مظلوم است و شاید ساعت‌ها وقت خود را پای فضای مجازی و غیبت بگذرانیم، حیف است که وقت خود را صرف این‌ها می‌کنیم البته فراموش نکنید که برای خوش گذرانی وقت بگذارید و نصیب خود را از دنیا یادتان نرود و از لذت‌های حلال استفاده کنید تا انرژی بگیرید و عمل بیشتری برای آخرت داشته باشید. نفس مسیر حرکت است و هر آنچه هست خوب یا بد در باطن انسان‌هاست.

انتهای پیام
captcha