تفسیر مهدوی مقام معظم رهبری از یک آیه

به گزارش خبرنگار ایکنا، جلسه هم‌اندیشی پویش آغاز پیاده‌روی اربعین از مسجد سهله، خانه امام زمان(عج) عصر یکشنبه دوم مردادماه با حضور جمعی از فعالان رویداد پیاده‌روی اربعین در بنیاد فرهنگی خاتم‌الاوصیاء برگزار شد.

در ابتدای این نشست که به مناسبت نزدیکی ایام عزاداری محرم با ذکر مصیبت آغاز شد، حاضرین در جلسه به توضیح درباره اهمیت مسجد سهله و ظرفیت‌های آن برای آغاز پیاده‌روی اربعین پرداختند و برنامه‌های خود را برای ارتقای غنای فرهنگی برنامه‌ پیاده‌روی و افزایش معرفت مهدوی حاضران در این رویداد عظیم تشریح کردند.

در ادامه نشست حجت‌الاسلام و المسلمین محمد شجاعی، با موضوع ارتباط اربعین و عاشورا و مهدویت سخنرانی کرد که خلاصه آن را در ادامه می‌خوانید:

مسئله مهدویت یک قسمت از یک پازل و بخشی از نقشه الهی است که در زیارتنامه‌ها و دعاها بیان شده است. حقیقت این است همه انبیا از روز اول و خصوصا خاتم الانبیا(ص) و 13 معصوم دیگر برای امام زمان(عج) بسیج شدند و این داستان حقیقی تاریخ است که همه آمدند تا این آقا بیایند. به همین خاطر وقتی ایشان ظهور می‌کنند، بیان می‌کنند: «یا مَعْشَرَ الخلائِقِ أَلا وَ مَنْ أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی آدَمَ وَ شیْثَ فَها أَنَا ذا آدَم وَ شَیْث، أَلا وَ مَن أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی نُوحٍ وَ وَلَدِه سام فَها أَنَا ذا نُوحٌ وَ سامٌ، أَلا وَ مَنْ أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی إِبراهیمَ وَ إِسماعیلَ فَها أَنَا ذا إِبراهِیمُ وَ إِسماعیلُ، أَلا وَ مَنْ أَرادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلی مُوسی وَ یُوشَع فَها أَنَا ذا مُوسی وَ یُوشَع ...»، یعنی هر کس می‌خواهد هر کدام از انبیا را ببیند مرا ببیند.

تفسیر مهدوی مقام معظم رهبری از یک آیه

پس همه انبیا مأمور بودند پیروان خود را به ایشان پیوند بدهند و بگویند قرار است در آینده تاریخ، کسی بیاید و همه ما داریم برای او مقدمه‌سازی می‌کنیم. اساسا انبیا محدود به زمان خودشان نبودند و پیروان خود را هم به نحو محدود تربیت نکردند. کار اصلی انبیا و 13 معصوم آماده کردن شرایط زمین برای حجت الهی بود. به همین جهت قرآن می‌فرماید: «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» یعنی ما در زبور گفتیم بندگان صالح وارث زمین می‌شوند، بعد می‌فرماید: «إِنَّ فِي هَذَا لَبَلَاغًا لِقَوْمٍ عَابِدِينَ» یعنی در این نکته که همه انبیا وراثت زمین را به بندگان صالح مژده دادند، پیامی برای عبادت‌کنندگان است. در میان مفسران هیچ یک زیباتر از مقام معظم رهبری این آیه را تفسیر نکرده است. ایشان می‌گوید حقیقت عبادت و دینداری دو کلمه است: دیدن آینده و ساختن آینده. ایشان تصریح دارد هر کس این دو مفهوم را از دین نفهمد، اساسا دین را نفهمیده است.

دین مناسک و شریعت نیست و تمام اینها ابزارهایی هستند که در دین گنجانده شدند و تمام آن‌ها برای این است زمانی برسد که دین خدا در زمین حاکم شود. اساسا در قیامت آدم‌ها به اندازه‌ای که در ساخت آینده نقش دارند، به خدا قرب دارند و سعه وجودی پیدا می‌کنند، نه به میزان اعمالی که انجام می‌دهند. در واقع اعمالش بستگی به این دارد این کارها چقدر در ساخت آینده نقش دارد. یک زمان یک نفر کار محدودی انجام می‌دهد ولی تأثیر زیادی در آینده‌سازی دارد و در مقابل یک نفر کار زیادی انجام می‌دهد که تأثیرش در آینده‌سازی کم است.

بنابراین همه انبیا و از جمله پیامبر اکرم(ص) خودشان را مقدمه این آقا معرفی می‌کردند. اساسا اوج دینداری در اسلام کجاست؟ پیامبر(ص) می‌فرماید: «أَفْضَلُ اَلْعِبَادَةِ اِنْتِظَارُ اَلْفَرَجِ» یعنی آن حضرت اوج عبادت را در زمان انتظار فرج می‌دانسته است و انتظار فرج یعنی آینده‌سازی. اساسا پیامبر(ص) در هیچ مقوله‌ای مثل مهدویت سخن نگفته است، یعنی اگر روایات پیامبر(ص) را ببینید به هیچ چیز مثل مهدویت تصریح نشده است. منابع اهل سنت به این مسئله گواهی می‌دهد. حتی وهابی‌ها هم به این مطلب اعتراف دارند و بسیاری از پایان‌نامه‌های دانشگاهی‌شان در همین رابطه است و نمی‌توانند این موضوع را انکار کنند.

پس بزرگ‌ترین چیزی که پیامبر(ص) از اول بر روی آن برنامه‌ریزی کرد، مسئله مهدویت بود. قرآن هم دین پیامبر(ص) را بدون امام زمان(عج) تعریف نمی‌کند و می‌فرماید: «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» یعنی خداوند پیامبرش را با هدایت فرستاد تا بر همه ادیان غلبه کند. وقتی این آیه نزد امام صادق(ع) خوانده می‌شود، حضرت می‌فرمایند هنوز وقتش نرسیده است و این آیه در زمان مهدی(عج) تحقق پیدا می‌کند.

برنامه‌ریزی تمام ائمه(ع) برای ظهور

پیامبر(ص) مقدمه برای امام زمان(عج) است، امیرالمؤمنین(ع) مقدمه برای امام زمان(عج) است، حضرت زهرا(س) مقدمه برای امام زمان(عج) است، عاشورا مقدمه برای امام زمان(عج) است. سایر فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی معصومین(ع) همه برنامه‌ریزی و زمینه‌سازی برای آمدن این آقا بوده و همه می‌دانستند چکار می‌کنند. پس اینطور نیست که امام حسین(ع) تصادفی کلماتی درباره امام زمان(عج) گفته باشند. خیر، تمام برنامه‌ریزی امام حسین(ع) برای برخورد با یزید بر این اساس است که انرژی در تاریخ ایجاد کند تا زمینه‌ساز برای آمادگی ظهور باشد. سایر ائمه(ع) هم بر همین اساس برنامه‌ریزی کردند. تمام ائمه می‌دانستد چکار می‌کنند و هر تصمیمی گرفتند در همین راستا بوده است؛ یعنی مأموریت زمانی خودشان را مهدوی انجام می‌دادند و تمدن‌سازی از اول مد نظرشان بوده است.

اینطور نبوده است که ائمه(ع) تاریخ را رها کنند و بگویند ما فقط وظیفه خودمان را عمل کنیم. اساسا همه ائمه(ع) به تعبیر مقام معظم رهبری یک انسان 250 ساله بودند که همه در یک جهت برنامه‌ریزی داشتند. لذا همه‌شان در مورد این آقا صحبت کردند، دعا دارند و زیارتنامه تنظیم کردند. وقتی شما زیارت عاشورا را نگاه می‌کنید، مهدوی طراحی شده است. وقتی با امام حسین(ع) حرف می‌زنی، اگر مهدوی نباشی، نمی‌فهمی امام حسین(ع) کیست.

در این دعا خطاب به حضرت می‌گوییم: «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ» یعنی انتقام یک روزی است که نصیب هر کسی نمی‌شود. خداوند در این زیارت به ما می‌آموزد وقتی می‌خواهید با امام حسین(ع) حرف بزنید از ایشان بخواهید انتقام آن حضرت روزی شما بشود. جلوتر انتقام دومی مطرح می‌شود و آن انتقام خود انسان است: «وَ أَنْ يرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ هُدًي ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالحَقّ مِنکُم». متأسفانه ما این مفاهیم را در زیارت عاشورا باز نمی‌کنیم و چون باز نمی‌کنیم، حتی مداحان مشهور هم این عبارت را غلط می‌خوانند. اینها دو انتقام با امام زمان(عج) است که خداوند در این زیارت طراحی کرده است.