به گزارش خبرنگار ایکنا، نشست تخصصی آیین آواز، یادمان مرحوم استاد سلیم مؤذنزاده اردبیلی، عصر امروز، ۲۹ شهریور به همت سازمان فرهنگی ـ هنری شهرداری تهران در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
شهروز حبیبی از شاگردان مرحوم سلیم مؤذنزاده در این مراسم گفت: آثار استاد سلیم مؤذنزاده موجب برکت و افتخار در جهان اسلام است و صدای ایشان اعجاز الهی بود. اخلاصی که ایشان داشتند، تأثیر آثارشان را چند برابر میکرد. صداوسیما تنها به دو سه اثر از استاد مؤذنزاده اکتفا میکند در صورتی که ایشان بالای 500 اثر تولید کردند که بسیار ارزشمند است.
وی تصریح کرد: قطعه زینب زینب که معروف شده است نسبت به دیگر آثار ایشان اثر متوسطی محسوب میشود که شهرت پیدا کرده، در صورتی که آثار بسیاری از نظر درجه هنری بالاتری وجود دارد که به آن توجه نشده است. از همین روی استاد مؤذنزاده هنوز برای جهانیان ناشناخته است و آثار ایشان مظلوم واقع شده است.
حبیبی اظهار کرد: ایشان به تلفیق شعر و موسیقی توجه بسیاری داشتند و بر دانستن و شناخت ردیف موسیقی ایرانی تأکید فراوانی داشتند و همیشه میگفتند که مداحان باید با ردیف موسیقی ایرانی آشنایی کامل داشته باشند. امروز اگر صدایی از هیئتها بشنویم، نمیدانیم که این اثر برای مولودی خوانده میشود یا برای عزاداری؛ درصورتی که اگر شناخت درستی نسبت به دستگاهها داشته باشیم، این دو با هم تفاوت میکند.
شاگرد مرحوم مؤذنزاده با اشاره به کپیبرداری از موسیقیهای دیگر در آثار مداحی، گفت: امروزه اکثر آثار تولیدی مذهبی کاوری از قطعات موسیقی است که اکثراً هم متوجه این کپیبرداری میشوند اما برداشت و اقتباس میتواند به گونهای باشد که حتی صاحب اثر نیز متوجه آن نشود مانند اثر زینب زینب برداشتی از قطعه ایران ایران با صدای آقای رضا رویگری است، درصورتی که وقتی این موضوع را با خود آقای رویگری هم مطرح کردند، متوجه این موضوع نشدند.
قرنها مانند این صدا را نخواهیم شنید
ودود مؤذنزاده اردبیلی، فرزند مرحوم سلیم مؤذنزاده در ویدیویی که از پیش ضبط شده بود و در این مراسم پخش شد، بیان کرد: مرحوم سلیم مؤذنزاده دارای صدای زیبا و مستثنایی بود و شاید بتوان گفت که قرنها مانند این صدا را دیگر نخواهیم شنید.
وی افزود: ایشان هم بمترین و اوجترین صداها را را با صلابت و به راحتی میخواندند که هرکسی توانایی و امکان آن را ندارد. همچنین توانایی مودلاسیون و تغییر به دستگاهها و مقامهای عربی و ترکی داشتند. در اجراهای ایشان شاهد جملات ملودیک بسیار زیبا و ظریفی هستیم و این موضوعات نیاز به تحلیل و بررسی دقیق دارد.
فرزند استاد سلیم مؤذنزاده با بیان اینکه مرحوم مؤذنزاده اگر دو ساعت هم میخواندند تغییری در صدایشان ایجاد نمیشد، ادامه داد: وقتی آثار ایشان را گوش میدهیم میبینیم که حتی در اوج ترین صداها نیز کلمات را بسیار دقیق میخواندند. وقتی ایشان دستگاهی از موسیقی ایرانی را اجرا میکردند، تمام گوشهها را میخواندند که این امر، نشان از تسلط ایشان به موسیقی ایرانی دارد.
بیش از نیم قرن آوازخوانی برای اهل بیت(ع)
داوود علیزاده از مداحان پیشکسوت در این مراسم بیان کرد: پدربزرگ مرحوم مؤذنزاده از بزرگان اردبیل بودند که تک تک فرزندان ایشان دارای ویژگیهای منحصر به فردی بودند. مرحوم سلیم مؤذنزاده شخصیت بسیار بینظیری بود که واژه استادی برای ایشان کم است.
وی افزود: ایشان مبتکر سبک خاصی بود که مخلوطی از آواهای آیینی و سنتی را ایجاد کرد که تا قبل از این ما شاهد نبودیم. آوازخوانها و مداحان تا پیش از ایشان بیشتر با زبان آذری میخواندند اما مرحوم سلیم مؤذنزاده فارسی و عربی را نیز وارد آواز کرد.
علیزاده ادامه داد: مرحوم مؤذنزاده خیّر و نوعدوست بود و عشق و علاقه وافری به همنوعان داشت؛ به نماز اول وقت بسیار توجه داشت و به نماز صبح تأکید فراوان داشت که مبادا قضا شود. مرحوم مؤذنزاده بیش از نیم قرن برای اهل بیت(ع) خواند و صدای خود را در این راه خرج کرد و نسبت به اهل بیت(ع) عمیقأ متعهد بود.
در ادامه این برنامه محمدرضا موسوی، مهدی تیموری، جعفر ایمان نژاد، مسعود میرزا حیدر و سعید میرزا حسینی به اجرای موسیقی پرداختند.
انتهای پیام