تمرکز کانون‌های قرآن و عترت دانشگاهی روی مسائل روز و تولید محتوا + فیلم

به گزارش ایکنا، نشست بررسی فعالیت‌های کانون‌های قرآن و عترت دانشگاه‌ها با حضور تنی چند از دبیران کانون‌های قرآن و عترت از دانشگاه‌های صنعتی شریف، صدا و سیما، علامه طباطبایی، الزهرا(س) و علم و صنعت در سالن شهید تقوی این خبرگزاری برگزار شد که بخش اول آن تقدیم نگاه مخاطبان می‌شود؛

برنامه با قرائت قرآن علی ساعتچی، دبیر کانون قرآن و عترت دانشگاه علامه طباطبایی آغاز شد و در ادامه به بررسی جایگاه فعلی و مطلوب کانون قرآن و عترت با توجه به نوع نگاه در درون و بیرون دانشگاه پرداخته شد، اینکه در حال حاضر کانون قرآن و عترت بین سایر کانون‌ها و تشکل‌ها همانند انجمن اسلامی، نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها و ... چه جایگاهی دارد و چه جایگاهی باید داشته باشد؟

حسین عسگری، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی مکانیک گرایش تبدیل انرژی در دانشگاه علم و صنعت و عضو کانون قرآن و عترت این دانشگاه: تمامی تشکل‌ها قبل از شیوع کرونا روند رو به رشدی داشتند و فعالیت‌هایشان روی روال افتاده بوده ولی در زمان کرونا جذب و یارگیری، پیرو کاهش فعالیت‌های فیزیکی و حضوری کمتر شد و هم‌اینک تمامی تشکل‌ها جایی هستند که می‌بینیم. در دانشگاه علم و صنعت این اتفاق افتاده که برخلاف سال‌های گذشته، دانشجویان کارشناسی ارشد بیشتر وارد کانون قرآن شده‌اند. در گذشته بیشتر دانشجویان کارشناسی وارد فعالیت‌های فرهنگی می‌شدند.

همه فعالیت‌های فرهنگی قطعاً ذیل قرآن و عترت هستند. در مقام تئوری و ایده‌آل کانون قرآن باید در جایگاهی باشد که بتواند این محتوا را به بقیه تشکل‌ها و افراد جامعه منتقل کند. یکسری تشکل کارشان کف میدانی است و کار سیاسی و فرهنگی انجام می‌دهند، منتهی یک سری کانون‌ها داریم که منحصراً روی قرآن و عترت کار می‌کنند و تمرکزشان در این مورد است و این وظیفه را برایشان ایجاد می‌کند که اتفاقات روز را از قرآن و سیره ائمه(ع) استخراج کنند، نمونه‌های مختلفی را در این رابطه داشته‌ایم، مثل آیات 57 و 58 سوره انفال «فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿۵۷﴾ وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَى سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ ﴿۵۸﴾؛ پس اگر در جنگ بر آنان دست‏ يافتى با [عقوبت] آنان كسانى را كه در پى ايشانند تارومار كن باشد كه عبرت گيرند و اگر از گروهى بيم خيانت دارى [پيمانشان را] به سويشان بينداز [تا طرفين] به طور يكسان [بدانند كه پيمان گسسته است] زيرا خدا خائنان را دوست نمى‌دارد» که به برجام معروف هستند. اتفاقاً مقام معظم رهبری نیز در سخنرانی‌شان به آن اشاره کرده‌اند و آیه‌ای است که مخصوص مذاکره با کفار است. در این آیات هم اعلام شده که اگر بیم آن را دارید کفار زیر عهدشان بزنند شما هم زیر عهدتان بزنید. در آن برهه زمانی که برجام برجسته می‌شود باید در این باره محتوا تولید و داخل فضاهای مجازی بارگذاری شود. به دوستان مابقی تشکل‌ها و فعالان فرهنگی هم اطلاع‌رسانی شود تا طبق آن حرکت کنند و بدانند که برای چه در برجام چنین سیاستی باید اتخاذ شود. خیلی خوب است که نمونه قرآنی‌اش را هم داشته باشیم، مثال‌های این‌چنینی زیاد است. مثلاً در سوره منافقون می‌گوید که یک حیله منافقین حربه اقتصادی علیه ولی فقیه و جامعه است و شما می‌بینید که مقام معظم رهبری از سال‌های 88 و 89، تمام سال‌ها را با عنوان‌های اقتصادی نام‌گذاری می‌کنند.

در دانشگاه علم و صنعت سعی‌مان این بوده که در مورد مسائل روز فعالیت کنیم تا از این تجربه‌ها برای فعالیت‌ بهتر در سال‌های بعد بهره ببریم. در حوزه‌های مختلف، نمایشگاه‌هایی نیز برگزار کرده‌ایم. کانون‌های فرهنگی به‌ویژه کانون قرآن و عترت که هم قرآن و سیره ائمه(ع) را دارد، روی مسائل روز تمرکز و محتوا تولید کنند و حداقل افرادی که در کف کار فرهنگی هستند از این نظر تغذیه کنند.

ایکنا ـ میزان توجه به بحث مشاوره از افراد سابق و جامعه قرآنی در کانون‌های قرآن و عترت دانشگاهی به چه صورت است؟

متین کاظمی‌نمین، دانشجوی ورودی 1401 مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی سیستم‌های انرژی دانشگاه صنعتی شریف و ورودی 97 کارشناسی رشته مهندسی انرژی دانشگاه شهید بهشتی، دبیر کانون قرآن و عترت دانشگاه صنعتی شریف: جایگاه فعلی کانون به عنوان کسی که توفیق کار در این زمینه را داشته‌ام با ایده‌آل بنده فعال قرآنی فاصله دارد، اما اگر در راستای تلاشی که بچه‌های قرآنی انجام می‌دهند نگاه کنیم انصافاً دوستان دغدغه‌مند و اکثراً خودشان قاری یا حافظ یا در زمینه‌های معرفتی فعال هستند. دوستان با هر زمینه مذهبی علاقه‌مند به خدمت در حیطه این دو ثقل نورانی قرآن و اهل بیت(ع) هستند.

چیزی که جایگاه کانون قرآن و عترت را بیش از پیش نمایان می‌کند، رسالت اداره این ظرفیت‌هاست. این‌که چطور به عنوان کانون قرآن و عترت بتوانیم ظرفیت‌ها را خوب مدیریت و تقسم کار کنیم. ابتدا در مورد مواردی که روی زمین مانده به فراخور زمان تبیین صورت گیرد. شاید مهم‌ترین رسالت ما در راستای جهاد تبیین که حضرت آقا فرمودند همین نشر مفاهیم قرآنی در راستای مسائل روز باشد که می‌تواند از طریق کانال تلگرامی یا ارتباط فردی بین دانشجویان باشد، بهترین نوع تبلیغ هم تبلیغ از بابِ دوستی است.

کانون قرآن و عترت یک تشکل خیلی خاص از این جهت است که وقتی با این دو ثقل نورانی طرف هستیم، لزومی ندارد که زیاد در یک‌سری چارچوب‌ها قرار گیریم. ما می‌گوییم حرفمان قرآن و عترت است و حق‌ترین حرف را ما داریم، حداقل در دانشکده خودمان و هر جایی که مشغول هستیم، بتوانیم دستاوردی که در حد خودمان از کلام‌الله کسب کرده‌ایم به فعلیت برسانیم. بنابر این کانون قرآن و عترت در این راستا می‌تواند بروز فعالیت‌های قرآنی را مشخص‌تر جلوه دهد.

گسترش مخاطبان به کل فضای دانشگاه

یک مورد کلی دیگر اینکه کانون قرآن و عترت مخاطبان را به دو دسته کلی خاص و عام تقسیم کند، هدفمان ارتقای دوستان قرآنی هم باشد، به این اکتفا نکنیم که حتماً طی چهار سال کارشناسی نیز این دوستان همین طور می‌مانند. گذار بین دوره دبیرستان تا دانشگاه را هم باید از دید کلان در نظر داشت. حال منِ کانون قرآن و عترتی چگونه می‌توانم ورودی جدید را از لحاظ قرآن و عترت تغذیه کنم تا رشد پیدا کنند و از طرفی برای دوستان قدیمی هم برنامه داشته باشم؟ در سوی دیگر مخاطبان عام هستند، یعنی دوستانی که از حسب ظاهر زیاد در این زمینه‌ها فعال نیستند، کانون باید این دوستان را نیز به یک سطح مطلوبی برساند، همچنین بعد از چهار سال و در اثنای دوره کارشناسی یا تحصیلات تکمیلی آن‌ها را با این توجیه که در حیطه قرآن نیستند، بنا بر این هدف ما محسوب نمی‌شوند رها نکنیم. همه عزیزان دانشجو باید هدف قرار گیرند حتی در وهله‌های بالاتر کارکنان و تمامی فضاهای دانشگاه را هدف قرار دهیم.

ابوالفضل کاشی، دانشجوی کارشناسی رشته مهندسی کامپیوتر ورودی 99 دانشگاه صنعتی شریف و عضو کانون قرآن و عترت دانشگاه صنعتی شریف: کانون قرآن و عترت به نهاد برپادارنده قرآن تعریف می‌شود، تفاوتی که مثلاً با کانون مهدویت، انجمن اسلامی، بسیج و ... در دانشگاه ما دارد همین تمرکز روی حوزه قرآن است. این یک نکته‌ مفید ایجاد می‌کند و آن اینکه یکسری افراد علاقه‌مند به حوزه‌های مذهبی که علاقه‌‌ای به حوزه‌های سیاسی ندارند، کانون قرآن در کنار هیئت برایشان جایی است که بدون چنین بحث‌هایی بتواند بیایند و در آن فعالیت کنند. در دانشگاه ما کانون قرآن با هیئت خیلی در هم تنیده هستند و جداکننده خاصی بین آ‌ن‌ها نیست. ولی کانون قرآن منحصراً در مورد قرآن مثل حفظ، قرائت، تدبر و ... فعالیت می‌کند.

فعال نبودن کانون قرآن به اندازه بسیج و نهاد و ...

در مورد جایگاه ایده‌آل آن می‌توان به دو مورد اشاره کرد، یکی آنکه کانون قرآن در حوزه اجتماعی نیز فعالیت داشته باشد که در همه دانشگاه‌ها اینطور هست، ما نیز در برهه‌های مختلف، با نامه و بیانیه و ... فعالیت اجتماعی داشته‌ایم ولی به نظرم کافی نبوده و آنقدری که بسیج و نهاد در دانشگاه فعال هستند، کانون خیلی در حوزه اجتماعی فعال نبوده است.

نکته دوم اینکه هنوز قرآن در جامعه ما کتابی است، که گوشه‌ای می‌گذاریم و فقط ماه رمضان‌ها آن را می‌خوانیم و خیلی با واقعیات و کف صحنه رابطه ندارد. این باعث می‌شود که به‌ویژه در فضای دانشجویی که همه چیز خیلی مادی‌تر است و با مسئله‌های واقعی‌تر جامعه روبه‌رو هستیم، دانشجو احساس نیاز به قرآن نمی‌کند، به همین دلیل به سمتش نمی‌آید. مهم‌ترین کاری که به نظرم کانون قرآن باید انجام دهد و اگر در دانشگاه انجام شود، طبیعتاً در جامعه نیز تأثیرش را دارد این است که بیاییم از قرآن مواردی که به درد مسئله‌های ما می‌خورد، استخراج کنیم. آقای قرائتی می‌گفتند که ما چندین آیه در قرآن درباره عمران داریم و از همان‌ها می‌توان برداشت کرد که در این حوزه چه کاری را باید و چه کاری را نباید انجام داد، در رشته مکانیک و رشته‌های دیگر، نیز همین‌طور است. قطعاً قرآن در همه رشته‌ها حرف دارد. «تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ» (نحل/89) است و «لِكُلِّ شَيْءٍ» یعنی جامع است. این کار چه کسی است که مسائل را استخراج کند؟ این کار می‌تواند بر دوش کانون‌های قرآن و عترت قرار گیرد. عترت نیز تبیین‌کننده قرآن است و می‌تواند به ما کمک کند که بتوانیم مفاهیم قرآن را برای زندگی روزمره‌مان به کار ببریم.

وقفه‌ای که کرونا ایجاد کرد

به خاطر دوران کرونا، مسئله ارتباط با دوره‌های قبلی، در همه تشکل‌ها نه فقط ما از بین رفت. به هر حال در فضای حضوری و کنار هم بودن تجربیات به صورت اتوماتیک منتقل می‌شود، ولی دوران کرونا باعث شد که هم کارها متوقف شود و هم اینکه ارتباط ما با دوره‌های قبلی که دو سال با ما فاصله دارند و فعالیت‌هایی داشته‌اند، قطع شود که این واقعاً نکته بدی بود. تلاش کردیم قدری این خلأ را جبران کنیم، ولی واقعاً کرونا ضربه‌اش را وارد کرد.

علی ساعتچی، دبیر کانون قرآن و عترت دانشگاه علامه طباطبایی و دانشجوی رشته روابط عمومی دانشکده علوم ارتباطات در مقطع کارشناسی: کانون قرآن و عترت قدیمی‌ترین کانون دانشگاهی است و شروع شکل‌گیری کانون‌ها با کانون قرآن و عترت بوده که ادامه پیدا کرده و کانون‌های مختلف از قبیل شعر و ادب، مهدویت و ... نیز ایجاد شده‌اند. از این لحاظ شاهد بودیم که سابقاً امکانات خوبی از سوی دانشگاه‌های کشور در اختیار کانون‌های قرآن و عترت قرار داده می‌شد.

عدم ثبات در سلیقه مدیران

در کشور ما اینطور است که وقتی مدیریت تغییر می‌کند و خیلی هم زود تعویض مدیریت را انجام می‌دهیم، این عدم ثبات مدیریت، سلیقه مدیران را در نسبت با کانون قرآن و عترت هدف قرار داده است و می‌بینیم که یک مدیری بسیار متخصص و متعهد است و خیلی با کانون راه می‌آید و به هر نحوی حمایت می‌کند، اما متأسفانه در برخی از واحدهای دانشگاهی اینطور نیست.

در دانشگاه علامه طباطبایی در دوره فعلی حضور مدیران بسیار متخصص و متعهدی را شاهدیم و تمام ارکان معاونت‌های فرهنگی و اجتماعی دانشگاه از قبیل مدیر و معاون فرهنگی، کارپرداز و کارشناسان مختلف فرهنگی و حتی کانون‌های فرهنگی و هنری و کانون‌های مذهبی سر جای درست خودشان هستند و با آدم‌هایی سر و کار داریم که اهلش هستند و این برای شروع کار و ادامه همکاری و تداوم روندی که کانون می‌خواهد طی کند خیلی مهم است.

متأسفانه بیماری کرونا خیلی جایگاه کانون قرآن و عترت را پایین آورد، به طور مثال در فضای اینستاگرام شاهدیم که قبل از کرونا دنبال‌کننده‌های زیادی داشتیم حدود دو هزار نفر، که اکثر قریب به اتفاقشان فعال بودند، اما این عدد الان به 200 کاربر فعال از قدیمی‌هایی که صفحه را دنبال می‌کردند یا کسانی که جدید دنبال می‌کنند، با توجه به فضای فیلترینگی که متأسفانه شاهد آن هستیم، رسیده است. البته در این زمینه پا پس نکشیدیم و به خاطر اهمیت موضوع و وظیفه‌مان فعالیت‌ را در جبهه‌های مختلف با وجود محدودیت‌ها ادامه می‌دهیم و ادامه خواهیم داد.

مهجوریت کانون قرآن

کانون قرآن و عترت نسبت به تشکل‌های دیگر مثل تشکل‌های سیاسی یک مقدار مغفول واقع شده است که دو جهت دارد یکی از سمت دانشجویان که جامعه هدف هستند یکی هم مسئولان، یعنی متأسفانه کانون‌ را صرفاً در حد کانون می‌دانند.

‌در ادوار گذشته در دانشگاه علامه طباطبایی، اولاً بودجه‌ای که به فعالیت‌های فرهنگی تخصیص پیدا می‌کرد، مشخص‌تر بود. کانون قرآن و عترت خیلی متفاوت با بقیه کانون‌هاست، همیشه این را می‌گویم که فعالیت‌های مختلف هنری مثل کانون موسیقی، شعر، ادب و ... همه اینها همیشه هست و اهالی آن وجود دارند و آن را دنبال می‌کنند. یکی از انتقادهای جدی من به فضای فعلی جامعه این است که قشر غیر مذهبی در حال ازدیادند و متأسفانه شیعه واقعی و مؤمنین حقیقی در اقلیت قرار گرفته‌اند.

جایگاه کانون قرآن و عترت نسبت به تشکل‌های دیگر مثل بسیج و موارد دیگر، خیلی بیشتر از حالا باید در تمام دانشگاه‌ها جدی گرفته شود. ما تبلیغ نفر به نفر را پیش گرفتیم، علاوه بر اینکه در درگاه‌های بزرگ دانشگاه و کانال‌ها و صفحاتی که در پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی وجود دارد و تمام آن‌هایی که یک پل ارتباطی است، بین روابط عمومی دانشگاه، مسئولان دانشگاه و دانشجویان است تبلیغ کردیم و تعداد اعضای فعال را بالاتر بردیم. دوران پساکرونا و دوران پیش از کرونا کاملاً در این زمینه تأثیر گذاشت و شاهدیم که تشکل‌های سیاسی خیلی کار سیاسی را بزرگ و جدی می‌گیرند. از یک لحاظ می‌بینیم که خوب است، اما خیلی کم مشاهده می‌کنیم که فعالیت‌های قرآنی را پیش بگیرند، در حالی که قرآن باید محور کار باشد، متأسفانه تمام مشکلات فرهنگی کشور امروزه ریشه در دوری از قرآن و عترت و مفاهیم و معارف این دو دارد، یعنی اگر به مفاهیم قرآن و عترت برگردیم و به همین یک آیه عمل کنیم که «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا»، (نساء/58) و کار را به کاردانش بسپریم، تمام مشکلات کشور حل می‌شود.

با توجه به اتفاقات اخیر چند ماه اخیر، بچه‌ها با یکسری از کارهای سیاسی خیلی زاویه پیدا کردند و به خاطر فشارهایی که به دانشجویان وارد می‌شود، متأسفانه خیلی به آن‌ها فشار می‌آید و از کار سیاسی‌زده شده‌اند ما از یک جایی به بعد گفتیم که باید افراد دلسوز و دغدغه‌مند پای کار بمانند. تداوم کار خیلی مهم است.

ایکنا ـ فیلتری برای عضویت دانشجویان در کانون قرآن و عترت دارید؟

فیلتری که قانون و شاخص داشته باشد، نیست. در وهله اول با بچه‌ها صحبت می‌کنیم که فقط دغدغه‌مند باشند، می‌گوییم اگر می‌خواهی واقعاً کار کنی زمینه را آماده کرده‌ایم و بهترین امکانات هم فراهم است، شما بیا و فعالیتت ادامه دار باشد نه اینکه یک مدت بیایی و بعد کمرنگ شود. تلاشمان این است که افراد متخصص را تربیت کنیم، این جزء اهداف بلندمدت کانون است، که کارگروه های تخصصی انجام دهیم همان طور که قبل از کرونا کار انجام شده بود و ارتباط خوبی تا چند ماه پیش با هیئت اصحاب عاشورا(دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه در خیابان بهشتی و نزدیک سینما آزادی) تعامل خوبی داریم و متأسفانه اتفاقی که افتاده این است که هیئت در دانشگاه علامه زیر مجموعه بسیج شده و خیلی سخت به غیر از بسیج و غیر از خودشان میدان می‌دهند.

بحث دیگر، بحث بودجه است که همیشه بودجه فرهنگی را از بودجه‌های دیگر جدا نکرده‌ایم. کاری به این نداریم که بودجه‌ها یک مقدار با تأخیر به دانشگاه‌ها تخصیص پیدا می‌کند، بودجه فرهنگی تفکیک نمی‌شود و نیاز‌سنجی صورت نمی‌‌گیرد، در حالی که اگر ما ادعایی داریم باید برای قرآن کار کنیم و بودجه تخصیص دهیم و این کار باید در رأس همه امور باشد.

در کانون قرآن و عترت دانشگاهمان تلاشمان این بود که مقوله قرآن و عترت را از هم جدا نکنیم، از این رو در فضاهای خودمان چه فضای میدانی و چه فضای مجازی و تبلیغ به هر دو پرداختیم. تبلیغ نفر به نفر را مؤثرترین تبلیغ در دوره حاضر می‌دانیم، این خیلی مؤثر است و باید محور کار قرار گیرد. هر کسی از خودش شروع کند تا به دور و بری‌ها برسد. با انجمن‌ها مثل انجمن علمی قرآن و حدیث دانشکده الهیات، تعامل داریم و به طور کلی همکاری مقوله مهمی برای کانون‌ها به خصوص کانون‌ قرآن محسوب می‌شود و همکاری با هیئت‌ها و انجمن‌های مختلف اولویت کارمان قرار دارد تا مخاطبانمان افزایش پیدا کند. سیاست‌مان این است که هیچ دانشجویی نباید از فعالیت‌های کانون قرآن و عترت بی‌خبر بماند.

در زمینه قرآن، ما بحث قرائت، حفظ و تدبر را پیش گرفتیم و محتواهای مختلفی را در فضای مجازی تولید و منتشر می‌کنیم، در بحث عترت نیز بحث‌های مناسبتی را داریم و در ولادت‌ها و شهادت‌ها، خیلی خوب به آن‌ها می‌پردازیم. ستاد اقامه نماز و مسجد دانشگاه امکانات خوبی را در اختیار قرار می‌دهد و می‌توانیم مناسبت‌های مختلف را برگزار کنیم و معتقدم اگر دانشجویان، کار را کار خودشان بدانند و دلسوزانه در کانون قرآن و عترت کار کنند، جایگاه کانون از این چیزی که هست به مراتب بالاتر خواهد آمد.

سپیده اکبری، کارشناس کانون‌های دانشگاه الزهرا(س): حول و حوش یک ترم است که مسئولیت کانون‌ها برعهده گرفته‌ام، خودم پیش از این دانشجو بودم. حول و حوش دو سال فضای تحصیلی به صورت غیر حضوری و مجازی بود و دانشجویان تازه با بستر حضوری دانشگاه آشنا شده‌اند و خیلی آشنایی با ظرفیت‌های خود دانشگاه نداشتند. از این جهت دیدیم که فعالیت‌های فرهنگی به نوعی در سطح دانشگاه نه فقط کانون‌های مذهبی بلکه سایر کانون‌ها نیز به همین صورت کاهش پیدا کرده بود.

دیدیم اساتید مشاوری نیستند تا در حوزه فعالیت کانون‌ها کنار دانشجویان باشند و این خودش یک ضعف است. تدبیری اندیشیدیم و مجامع قاریان و حافظان را در سطح دانشگاه برگزار کردیم که متشکل از نیروی انسانی دانشجویی است که قبلاً در این حوزه فعالیتی داشته، قاری و حافظ بوده‌اند و می‌توانستند با خود دانشجو ارتباط‌گیری داشته باشند. زمینه‌ای برای ما فراهم شد تا از ظرفیت‌های آن‌ها استفاده کنیم و یک آموزشی نیز به سایر دانشجویان ارائه دهند. حول و حوش یک ترم است که این طرح را شروع کردیم و خیلی هم از آن از سوی دانشجو استقبال شد از این جهت که هم یک فضای کاری برای آن‌ها بود و فرصت تدریس و کسب درآمد در کلاس‌های ما را دارند، از سوی دیگر می‌توانستند ارتباطگیری کنند و دانش و علمشان را در اختیار سایر دانشجویان نیز قرار دهند که هم برای خودشان و هم برای سایر دانشجویان بهتر بود. چون از یک قشر هم هستند راحت‌تر ارتباط برقرار شد.

سی و هفتمین جشنواره قرآنی به ما اعلام شد و به واسطه همین تشکیل مجامع قاریان هم از جهت تبلیغی و هم از جهت اینکه در حوزه حفظ و تثبیت به دانشجویان کمک می‌کنند و راهنمایی، پشتیبانی و پیگیری کارها را انجام می‌دهند باری از روی دوش ما به عنوان کارشناس کانون‌ها از این جهت برداشته باشد.

دانشجویانی که در کانون‌های قرآن و عترت فعالیت دارند نیاز به دسترسی به مراکز قرآنی و جاهایی که کار معرفتی قوی انجام می‌دهند مثل مدرسه قرآن دانشگاه تهران دارند. برای برگزاری کلاس حفظ، تفسیر، مهدویت، نهج‌البلاغه و ... نزد من می‌آمدند. به طور مثال اگر استاد بنامی را دعوت کنیم دانشجویان از آن استقبال می‌کنند، اما ضعف ارتباط‌گیری با ایشان وجود داشت و هماهنگی حضورشان با توجه به مشغله ایشان سخت بود، با توجه به اینکه بهترین فضایی که در آن دانشجو تربیت می‌شود، همین دانشگاه است و نیاز است که توجه ویژه‌ای به آن صورت گیرد. تلاش کردیم تا با مدرسه قرآن دانشگاه تهران ارتباط بگیریم و جلسات ماهانه داشته باشیم. کانون‌های مذهبی ما مثل مهدویت، قرآن و عترت، نهج‌البلاغه، غدیرشناسی بیاییم باید ارتباطی با این مراکز داشته باشند تا از تجربیاتشان استفاده کنند، توانستیم زمینه رشدی را در سطح دانشگاه در زمینه قرآن و عترت برقرار کنیم.

از جهت ارتباط‌گیری به این نتیجه رسیدیم که با مشترک برگزار کردن اردوها یعنی کانون‌های معرفتی همراه با کانون‌هایی که تولید محتوای خوب و اثرگذاری دارند مثل گردشگری و ایران‌شناسی، ارتباط و تلفیقی انجام شود و به برگزاری اردوی تفریحی خالی اکتفا نکنیم، در این اردو هم بحث تربیتی برای دانشجویان وجود دارد هم موارد دیگر.

محبوبه برزگر، دبیر کانون قرآن و عترت دانشگاه صدا و سیما و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته رادیو: در دانشگاه ما، این کانون بین کانون‌های دیگر فعال‌تر است، با اینکه تعداد دانشجویان دانشگاه ما کم است، با این حال تعداد اعضای کانون خیلی خوب و زیاد است و فعال هم هستند و فکر می‌کنم دلیلش نیز فعال بودن دبیر و شورای مرکزی پیشین است و ما هنوز هم با این دوستان در ارتباط هستیم و از تجربیاتشان استفاده می‌کنیم. کانون‌ ما کارگروه‌های مختلفی از جمله کارگروه احکام، شبهات، داستان‌های قرآنی، قرائت روزانه، کلاس‌های حفظ و تجوید برای بانوان و آقایان، نهج‌البلاغه، تاریخ شیعه، حدیث روزانه، انگیزشی، پادکست یا همان رادیو و ... داریم. نماز جماعت دانشگاه نیز با کانون هست، در هر کدام از این کارگروه‌ها تعداد زیادی از دانشجویان فعال هستند، هر کارگروه یک مسئولی دارد و ذیل آن تعداد زیادی از افراد فعالیت می‌کنند و به هر کدام مسئولیت خاصی سپرده شده است. تمرکزمان برای جذب هم بیشتر روی جشن ورودی‌های جدید هر سال است، در پیام‌رسان‌ها چون بعد از اتفاق‌های اخیر، دانشجویان در پیام‌رسان بله متمرکز شدند اطلاع‌رسانی فعالیت‌های ما نیز راحت‌تر شد و آنجا اطلاع‌رسانی و فعالیت افراد بیشتر دیده شد.

ارتباط قرآن، اهل بیت و رسانه

آن چیزی که در حال حاضر کانون قرآن و عترت برای بهتر دیده شدن و جذب بیشتر دانشجویان نیاز دارد فعالیت خود اعضای کانون است، یعنی هر چقدر که ما بتوانیم فعالیت‌هایمان را به‌روزتر کنیم و نشان دهیم که ما فعالیت می‌کنیم و با اتفاق‌های روز جامعه و مناسبت‌ها فعال بودنمان را نشان دهیم، بیشتر مورد اعتماد و محل رجوع می‌شویم. دانشگاه صدا و سیما تمایزی که با دانشگاه‌‌های دیگر در بحث کانون قرآن و عترت دارد، ارتباط بین قرآن، اهل بیت(ع) و رسانه است، یعنی اینکه کارهای تولیدی تصویری و صوتی داشته باشیم و این خیلی خوب بوده است. در کارگروه پادکست، پادکست‌های مناسبتی در مناسبت‌های مختلف شهادت‌ها، اعیاد و ولادت‌ها داشتیم که خیلی در جذب افراد مؤثر بوده، با انتشار این کارها دانشجویان بسیاری به ما مراجعه کردند که عضو کانون شوند. وقتی فعالیت‌ها را می‌بینند علاقه‌مند می‌شوند که آن‌ها نیز بیایند و چنین فعالیت‌هایی را داشته باشند. مهم‌ترین نکته شروع از خودمان است. اگر دانشجویان فعال و به‌روز بودن را ببینند، خودش بهترین تبلیغ است و باعث می‌شود که بیش از پیش جذب شوند.

در کارگروه‌ها اعضای پیشین هنوز حضور دارند، حتی برخی فارغ‌التحصیل شده‌اند اما هنوز در کانون فعالیت می‌کنند و پای کار ایستاده‌اند و ورودی‌های جدید را راهنمایی می‌کنند و به آن‌ها مشاوره می‌دهند و از تجربه‌هایشان می‌گویند، کارهایی که قبلاً انجام داده‌اند و اینکه مؤثر بوده یا نبوده و چه اصلاحی انجام دهیم. این ارتباط هست و اعضای شورای قبلی هنوز در کانون هستند و از وجود آن‌ها استفاده می‌کنیم.

برنامه فعلی برای جلوگیری از تکرار مکررات، تولیدی کردن کارهای قرآن و عترت و مشارکتی کردن کارهاست به این معنی که دانشجویان را به نحوی در فعالیت‌های کانون قرآن و عترت مشارکت دهیم، به نظرم این کار خیلی می‌تواند دانشجویان را جذب کند. مخصوصاً بعد از دوران کرونا، حضوری شدن برنامه‌ها خیلی می‌تواند روی کانون قرآن و عترت تأثیرگذار باشد و باعث پیشرفت آن شود.  

ادامه دارد ...