حسین‌زاده: تبدیل کهن‌ترین بخش به جوان‌ترین شهر بهترین خاطره‌ام است + فیلم

سال 1401 در حوزه تقنین و قانونگذاری سالی پرفرازونشیب برای مجلس یازدهم بود و مصوبات این دوره خانه ملت گاها نقدهایی به همراه داشت. به مناسبت فرارسیدن سال نو شمسی در سلسه‌گفت‌وگوهایی کوتاه با تعدادی از بهارستان‌نشینان، تلخ و شیرین‌های یکسال گذشته و آرزوهای وکلای ملت برای سال جدید را جویا شده‌ایم.

حسین حسین‌زاده، نماینده مردم لارستان، خنج، گراش، اوز و جویم در گفت‌وگو با ایکنا، درباره تلخ‌ترین و شیرین‌تر اتفاقات دوره فعالیت خود در خانه ملت در سال 1401 اظهار کرد: تبدیل کهن‌ترین بخش ایران به جوان‌ترین شهرستان کشور شیرین‌ترین خاطره من است. یعنی «جویم» توانست مستقل و تبدیل به شهرستان شود و این واقعاً برای من خیلی شیرین بود. جویم به زمرد جنوب فارس شهرت دارد و مردمی با قدمت هزاران سال در آن ساکن هستند و همچنین این شهرستان مردمی نجیب، خون‌گرم و دارای آثار تاریخی فراوان را در خود جای داده و واقعاً حقشان بود بعد از 85 سال تبدیل به شهرستان شوند.

وی افزود: از دولت محترم به خاطر تصمیمی که گرفت نهایت تشکر را دارم و اینکه مصادف با ولادت آقا امام زمان(عج) این اتفاق مبارک افتاد خشنود هستم.

عضو کمیسیون انرژی مجلس با اشاره به خاطره تلخ خود در سال 1401 گفت: لارستان، خنج، گراش، اوز و جویم از ظرفیت‌های بسیاری برخوردارند ولی به دلیل کمبودها و نواقص از این ظرفیت‌ها استفاده نشده و من خیلی دوست داشتم که این نواقص وجود نداشت تا امکان بهره‌برداری از این ظرفیت‌ها می‌بود.

حسین‌زاده تأکید کرد: جنوب کشور از ظرفیت‌های خدادادی بسیاری برخوردار است و به عنوان مثال باید به گنبدهای نمکی در لارستان اشاره کرد که بزرگترین گنبدهای نمکی جهان در این شهرستان واقع شده اما وقتی می‌خواهیم چینی‌ها را وارد سرمایه‌گذاری در این حوزه کنیم در نهایت تأسف با نبود آب و جاده‌ مواجه می‌شویم و با توجه به وضعیتی که دارد موجب قبطه می‌شود، زیرا هم سرمایه و هم طرح فراهم است اما به دلیل نبود جاده و آب نمی‌توان از اینها استفاده کرد.

وی گفت: البته ما تلاش خواهیم کرد و از پیگیری دست برنخواهیم داشت و در حال حاضر پیگیری‌های مربوط به احداث جاده و انتقال آب از خلیج فارس به نوعی کم‌‌سابقه است.

عضو کمیسیون انرژی مجلس آرزوی خود را افزایش اشتغال، امید به زندگی و رشد و تعالی جامعه در سال جدید عنوان کرد و در این رابطه یادآور شد: چون نتوانسته‌ام از ظرفیت‌های موجود استفاده بهینه ببرم و نقشی در تحقق هر یک از این آرزوها داشته باشیم افسوس می‌خورم و ناراحت هستم.

گفت‌وگو از سعید امینی