نقش والدین در زندگی ایمانی یا کفرآمیز فرزند

به گزارش خبرنگار ایکنا، دیدار نوروزی جامعه قرآنی عصر روز گذشته 15 فروردین‌ماه با حضور جمعی از پیشکسوتان، خادمان، اساتید، قاریان و حافظان قرآن کریم در ایکنا برگزار شد.

وی در ابتدای صحبت‌های خود به آیه 100 سوره مبارکه یوسف اشاره کرد و گفت: در دوران کرونا یک حوزه مجازی راه‌اندازی کرده‌ایم و هر روز یک درس را در این کانال مجازی ارسال می‌کنم. در ماه مبارک رمضان روزی 30 دقیقه به این موضوعات قرآنی می‌پردازیم. مطلب امروز مربوط به آیه 100 سوره مبارکه یوسف بود.

این حافظ کل قرآن کریم افزود: این آیه به حدی نکته در خود دارد که نمی‌دانستم چگونه این همه نکته را در 30 دقیقه بگویم. الان هم در این جمع با توجه به زمان، یک یا دو نکته را می‌گویم که خیلی جالب است.

این مدرس دانشگاه اظهار کرد: در آیه 100 سوره مبارکه یوسف، از زبان آن حضرت جمله‌ای گفته می‌شود تحت عنوان «مِنْ بَعْدِ أَنْ نَزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي» (بعد از اینکه شیطان بین من و برادرانم جدایی افکند.) این جمله با آیات ابتدایی سوره که وقتی حضرت یوسف(ع) خواب خود را تعریف می‌کند، ربط دارد.

حاجی‌عبدالباقی بیان کرد: در آنجا حضرت یعقوب(ع) می‌فرماید: «لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ» یعنی به او می‌گوید: برادران علیه تو کید خواهند کرد، اما باید مراقب بود تا خواب خود را تعریف نکنی، اما سر نخ دشمنی را به دست شیطان می‌دهد.

وی تصریح کرد: در ادامه حضرت یوسف(ع) که کودکی بیش نبوده است، متوجه این نگاه پدر که آموزش اخلاقی در آن نهفته است، می‌شود. یعنی در تربیت، پدر و مادر اینقدر موثر هستند که آن جمله‌ای که پدر در کودکی به پسر القاء کرد و گفت شیطان با تو دشمنی می‌کند و نه برادران تو، بعداً حضرت یوسف(ع) از آن استفاده کرد. آن حضرت بعداً که این همه از برادران آسیب دید ولی وقتی خواست دشمنی را اسم ببرد گفت شیطان بین من و برادرانم جدایی و دشمنی افکند.

این بانوی فعال قرآنی اظهار کرد: این نشان می‌دهد که جهان‌بینی ما به عنوان پدر و مادر می‌تواند شرک را به بچه‌ها القاء کند، به جای اینکه بگوییم این کار را نکن چون خدا دوست ندارد، می‌گوییم این کار را نکن چون آبروی ما می‌رود یا چون معلوم نیست، مردم پشت سر ما چه بگویند.

حاجی‌عبدالباقی بیان کرد: همین القاء است که بیست سال بعد آن بچه همین مسئله را بروز می‌دهد. درست است که سن بالایی دارد و فکر و تحلیل دارد اما این القائات پدر و مادر می‌تواند نقش مثبت یا منفی خیلی تعیین‌کننده‌ داشته باشد.

وی تصریح کرد: مسئله دیگر بحث تهمت به حضرت یوسف(ع) است که در اسرائیلیات به آن حضرت وارد شده است، یکی از این تهمت‌ها اینجا جواب داده می‌شود. در اسرائیلیات گفته شد که چون حضرت یوسف(ع) با دیدن پدرش، دیر از اسب پیاده و اینگونه به پدر بی‌ادبی شد، به همین خاطر پیامبری از نسل او خارج شد، در حالی که قرآن در آیه 99 و 100 سوره مبارکه یوسف(ع) دو بار احترام یوسف به پدر و مادر را مورد اشاره قرار می‌دهد.

وی بیان کرد: یک بار در آیه 99 می‌گوید «آوَى إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ» و یک بار هم در آیه 100 می‌فرماید «وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ»؛‌ ضمن اینکه می‌دانیم خداوند تعارف ندارد به عنوان مثال یک بار حضرت موسی(ع) در کوه طور فرار می‌کند، قرآن به آن اشاره کرده و همه ما می‌دانیم، یعنی جنبه تنبیهی بر جنبه‌های دیگر غلبه داشته و لذا این را گفته است. پس در اینجا اگر حضرت یوسف (ع) نیز دیر از اسب پیاده شده بود قرآن یک اشاره‌ای می‌کرد، برعکس قرآن دو بار به این نکته اشاره می‌کند. پس چون به ما سفارش شده است که اگر روایتی را شنیدی و با قرآن مطابقت نداشت آن را رد کن و به گوینده برگردانید.

این فعال قرآنی کشور همچنین بیان کرد: نکته دیگر مسئله تأویل است، بعد از انقلاب اهمیت خواب را پایین آوردند و گفته شد خواب حجت نیست، این موضوع درست است، اما خواب خیلی مهم است و پیامبر(ص) فرموده خواب‌های صادقه یک هفتادم وحی است و برخی از انبیاء از طریق خواب متوجه دستورات می‌شدند.

حاجی‌عبدالباقی در پایان تصریح کرد: اینجا وقتی حضرت یوسف(ع) خواب می‌بیند یک بار پدر برای او خواب را تعبیر می‌کند و یک بار می‌گوید این تعبیر شد. این دو مرحله است، مرحله تعبیر کردن و تعبیر شدن، هر دو هم برقرار است.