به گزارش ایکنا، آیتالله سیدمحمد غروی، استاد درس خارج حوزه علمیه در سخنانی به مناسبت عید قربان که از سوی مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه منتشر شده است، گفت: قربانی یک وقت برای بت و برای انسانها است یعنی هدف، غیر خداست و این حرام و ضایعکردن نعمت است ولی گاهی کسی این کار را برای رضای خداوند و در راه تحقق دستور الهی انجام میدهد که در این صورت شکر نعمت و مایه تقرب الهی است.
وی افزود: لاشه گوسفند که در مسیر تقرب الهی ذبح شده است غذای مؤمن میشود و فقرا و مساکین از گوشت آن بهره میبرند و استفاده میکنند و بین این دو وضع تفاوت بسیار زیادی وجود دارد. در مسیر دوم رضایت خدا وجود دارد و نفع آن برای مستمندان است.
آیتالله غروی با اشاره به برخی حکمتهای قربانی، بیان کرد: از جمله این حکمتها تقرب و تقوای الهی است و خداوند اطعام طعام به دیگران و یاری کردن مستمندان و فقرا را دوست دارد؛ بنابراین ریختن خون برای خدا کار خوبی است؛ در آیه شریفه دارد: لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَى مِنْكُمْ كَذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ ﴿ حج۳۷﴾، یعنی تقواست که به خدا میرسد و گرنه خدا نیازی به خون و گوشت گوسفند و قربانی ما ندارد ولی با این توصیهها و تاکیدات خواسته است تا جامعه دچار دوقطبی و بیعدالتی نشود که عدهای آنقدر بخورند و داشته باشند که ندانند با آن چه کنند و برخی هم گرفتار گرسنگی و جوع باشند.
استاد درس خارج حوزه علمیه تصریح کرد: از دیگر حکمتها و اسرار قربانی، تجلی ایثار و تسلیم در برابر ذات الهی است؛ در آیه شریفه فرموده است: قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ؛ بگو در حقيقت نماز من و [ساير] عبادات من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار جهانيان است ( انعام۱۶۲)
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه اظهار کرد: از برخی روایات استفاده میشود که وقتی شما خواستد حیوان را ذبح و قربانی کنید حنجره هوا و طوع را ذبح کنید یعنی قربانی یک گوسفند توجهدادن به این است که انسان باید خودش و نفسش را مجال برآوردن امیال و وساوس شیطانی قرار ندهد و طمع و حرص و صفات رذیله را در وجودش قربانی کند؛ در حقیقت گذشتن از مال مقدمه برای گذشتن از امثال نفسانی ناپاک است.
استاد درس خارج حوزه علمیه اضافه کرد: خداوند انسان را موفق کرده است تا در زمره حاجیان قرار بگیرد و به کعبه مشرف شود و مواقف حج را درک کند و قربانی، قدردانی و شکرگزاری از این نعمت بزرگ است چنانچه قرآن فرموده است: لعلکم تشکرون. همچنین یادکرد ماجرای حضرت ابراهیم(ع) و ذبیحالله یعنی حضرت اسماعیل(ع) است که پدر براساس یک رؤیای صادقه او را به بیابان برد تا از گردن ذبح کند ولی کارد نبرید تا اینکه خداوند گوسفندی را فرستاد و قربانی کردند.
آیتالله غروی تصریح کرد: قربانیکردن همچنین جزء شعائر الهی است که قرآن فرموده است: و من یعظم شعائرالله فانها من تقوی القلوب. تک تک مناسک حج از احرام و مشعر و منا و طواف و سعی صفا و مروه و ... همه جزء شعائر الهی است؛ امام علی(ع) فرمودند: حج را حفظ کنید زیرا با از دست دادن حج هویت اسلامی شما از بین خواهد رفت.
استاد درس خارج حوزه علیمه گفت: قربانیکردن عامل جلب و جذب آمرزش و رحمت الهی است همچنین از جمله اهداف و فلسفههای قربانی ذکر و یاد الهی است و اینکه کارها باید برای رضایت خداوند باشد و از والاترین اهداف هم این است که دستور قربانی در روز عید قربان، رسیدگی به مساکین و فقرا با اطعام طعام و اعطای گوشت به آنها است.
انتهای پیام