حجتالاسلام علیرضا قبادی، جامعهشناس و کارشناس دین، به مناسبت ماه رمضان سلسله یادداشتهایی را با محور «دینداری در قرآن» نوشته که هر روز از رسانه ایکنا منتشر میشود. مشروح بیست و ششم یادداشت را در ادامه میخوانید.
سالهاست که بسیاری از مردم در آخرین جمعه ماه رمضان به نحوی از مردم فلسطین حمایت میکنند؛ اما تحولات ۶ ماهه اخیر در فلسطین و واقعیتهای میدانی از جمله عملیات متهورانه فرزندان محصور فلسطینی علیه رژیم تا بن دندان مسلح صهیونسیتی، بروز شقاوت، ددمنشی و وحشیگری بیسابقه آنان در کشتن حدود ۳۳ هزار فلسطینی و زخمی و آوارگی بیش از ۷۰ هزار هزار نفر از فلسطینیان، حمایت نظامی و تسلیحاتی برخی دولتها از جمله آمریکا و انگلیس از این رژیم، پشتیبانی نظامی برخی گروهای مسلمان از مردم فلسطین، تظاهرات و اجتماع مختلف مردم جهان در دفاع از مردم مظلوم غزه و فلسطین و انفعال برخی دولتهای مسلمان و ... همه و همه وضعیت جدیدی از فلسطین را پیش چشم ما قرار داده و موضوع فلسطین را با گذشته متفاوت ساخته است! به راستی در این عرصه بیداد و ظلم بیحد و حصر صهیونیستها از یک سو و بیپناهی، داغدیدگی، گرسنگی و ... مردم ستمدیده فلسطین از سوی دیگر چه رسالتی پیش رو ماست؟
از خداوند قادر متعال عاجزانه درخواست میکنیم که در ماه برکت و رحمت رمضان، پیروزی و نصرت خویش را بر این ملت مظلوم و بی پناه ارزانی فرماید و به دردهای عمیق آنان التیام بخشد.
چنانچه وعده کرده بودیم در این گفتار درباره تجربه پیشین نکات و آموزههایی را تقدیم میداریم.
اشاره شد، که سوره یاسین در پی انذار و پندپذیری مردم است. برای همراه کردن مردم، برای پذیرش انذار و تحصیل سعادت جاودانه آنان، مثلها، حکایتها، تجربههای معنوی و استشهادهای طبیعی فراوانی را بیان کرده است. یکی از آنها تجربه مردی است که جان خویش را برای باورپذیر کردن چنین سعادتی فدا کرد. مرد عاقبتاندیش به یاری رسولان شتافت و با میانجیگری و موعظه، از یک سوی مانع تعرض مردم به رسولان شد و از سوی دیگر با تقریر خدا باوری خود در تحصیل سعادتمندی و انذار پذیری مردم سهیم شد.
به عبارت دیگر وی با شیوه «موعظه حسنه» هم مدافع رسولان و هم مشوق و منذر مردم شد. در دفاع از رسالت رسولان چنین گفت: چرا با کسانی که بدون اجرت، قصد رساندن پیام خداوند را دارند مخالفت و مقابله میکنید. مرد عاقبتاندیش در اثبات خداپرستی و توحید خود، به زبان و بیان فطری چنین گفت: چرا خدایی را عبادت نکنم که مرا خلق کرده و بازگشتم به سوی اوست، چرا باید خدایانی را خدای خویش قرار دهم که در برابر اراده خالق هستی، هیچ نقش و تاثیری ندارند.
از آنجا که میان گفتهها و عملش فاصلهای نبود، آمرزش الهی روزیش شد و در زمره گرامی شدگان قرار گرفت.
دریغ و هشدار پایانی آیه ۳۰ سوره یاسین بسیار تأمل برانگیز است. دریغا؛ رسولی به سوی مردم نیامد، جز آنکه به او بی توجهی کردند.
انتهای پیام