معرفی نرمش‌‌های ضروری حین بازی‌های دیجیتال + فیلم

جذاب‌ترین نکته درباره بازی‌های رایانه‌ای، آنلاین، موبایلی یا ویدیویی این است که کودک فقط به‌صورت فیزیکی با بازی تعامل ندارد؛ بلکه ارتباط روانی و هیجانی نیز برقرار می‌کند و ممکن است مدت‌ها ذهنش را درگیر کند و همین موضوع باعث ایجاد نگرانی‌هایی در والدین شده است و باعث می‌شود آنها به جای در نظر گرفتن نکات مثبت بازی‌ها، به خطرات بالقوه آنها توجه کنند. حتی همین مسائل باعث می‌شود والدین فراموش کنند که بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی، تبدیل به یکی از بخش‌های اصلی زندگی کودکان و نوجوانان در دنیای مدرن شده و نمی‌توان آنها را از چنین بازی‌هایی منع کرد.

خبرگزاری ایکنا بنابر رسالت آموزشی خود نسبت به ارائه بسته‌های آموزشی برای خانواده‌ها در رابطه با موضوع «سواد بازی‌های دیجیتالی» اقدام کرده است تا والدین را با نسبت بازی‌های رایانه‌ای با تربیت رسانه‌ای فرزندان، اثرات و پیامد‌های آن و نقش والدین و مربیان در تربیت فرزندان در مواجهه با بازی‌های رایانه‌ای آشنا کند. در این درس‌گفتار‌ها محسن رزاقی، پژوهشگر و مدرس سواد رسانه‌ای به بیان نکاتی مهم در موضوع یادشده می‌پردازد.

 

در این قسمت نرمش‌هایی که به ما کمک می‌کند، آسیب‌های جسمی کمتری از بازی ببینیم تا سلامتمان حفظ شود را با همدیگر بررسی می‌کنیم.

 

یکی از اقداماتی که والدین باید انجام دهند، توضیح همین ورزش‌ها برای فرزندان و تذکر‌هایی است که باید در این زمینه بدهند. چون آنها وارد جهان بازی و اصطلاحاً در فضای بازی غوطه‌ور می‌شوند و ارتباطشان کاملاً با این جهان قطع می‌شود. از این رو یکی از تذکراتی که باید به فرزندان داده شود، این است که بین نوبت‌های بازی یکسری نرمش‌ انجام دهند که ساده بوده و مانعی برای بازی کردن آنها نیست. یعنی یک ساعت تا یک و نیم ساعتی که بازی می‌کنند، این نرمش‌ها را بین دست‌های بازی انجام دهند. این نرمش‌ها بسیار کمک می‌کند و آسیب‌هایی که ممکن است بدن آنها حین بازی دچار آن شود را کاهش می‌دهد.

 

اول سراغ چشم برویم. چشم یکی از پر استفاده‌ترین اندام به ویژه در مواجهه با بازی و صفحه نمایشگر است. اول مطمئن شوید، فاصله بازیکن تا صفحه نمایشگر به خوبی رعایت می‌شود. حداقل فاصله‌ای که با صفحه نمایشگر تلویزیون باید داشته باشند، حدود یک و نیم متر است و هر ۵ اینچ، نیم متر اضافه شود. این فاصله را ممکن است بچه‌ها حین بازی متوجه نشوند و به تلویزیون نزدیک شوند. اگر مانیتور است، اگر دست را دراز می‌کنید، کف دست به مانیتور نرسد. اگر گوشی است، حداقل ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر فاصله رعایت شود.

 

بحث بعدی، این است که بچه‌ها مدام پلک بزنند به ویژه وقتی بازی‌های اکشن و پرهیجان بازی می‌کنند، باید توجه کنیم که ممکن است آنها به دلیل شدت روند بازی فرصت پلک زدن هم نداشته باشند؛ از این رو باید یادشان بیندازیم که پلک بزنند و بین دست‌های بازی این پلک زدن را به این شیوه انجام دهند؛ چشم را ببندند و ۵ تا ۱۰ ثانیه به هم فشار دهند و باز کنند و این کار را دو تا سه بار انجام دهند.

 

بحث دیگر این است که اگر حدود یک ساعت در حال بازی است، هر ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت یک بار چشم خود را از نمایشگر جدا کنند و به جای دور(مثلاً گوشه اتاق) نگاه کنند و پلک بزنند؛ این قابلیت سلامت فوکوس چشم را تضمین می‌کند.

 

به چشم خود استراحت دهند. برای این کار دست را گود کنند تا آلودگی به چشم آسیب نزند و آن را روی چشم قرار دهند و لحظاتی چشم را در تاریکی نگه می‌دارند تا چشم استراحت کند. این ورزش‌ها و تکنیک‌ها را برای چشم می‌توان استفاده کرد.

 

گردن اندام بسیار مهمی است؛ به ویژه در رابطه با موبایل این حساسیت بیشتر است، چراکه حین بازی فشار زیادی به گردن وارد می‌شود. وقتی گردن کاملاً خم می‌شود، وزن یک نوزاد را تحمل می‌کند و به همین دلیل نرمش‌های گردن هم مهم است. دو نرمش ساده در این زمینه داریم؛ حدود ۱۰ ثانیه شانه‌ها را بالا بیاورید و چند ثانیه نگه دارید و شانه‌ها را پایین بیاورید. این کار را سه بار تکرار کنید. یا گردن را در جهت‌های مختلف حرکت دهید و در هر جهت ۱۰ ثانیه نگه دارید. گردن را به صورت ۱۸۰ درجه در دو جهت بالا و پایین حرکت دهید تا عضلات گردن خشک نشود و نرمی و سلامت خود را حفظ کند.

 

دست و کمر نیز جزء اندام‌هایی است که در انجام بازی درگیر هستند. برای دست دو نکته ساده وجود دارد؛ اولاً دست آلوده می‌شود و باید آن را شست و اگر در میانه بازی خوراکی می‌خورند، حتماً به واسطه چنگال و ... باشد، در غیر این صورت آلودگی‌های دست به خوراکی منتقل می‌شود. دست را با آب گرم بشویید و یک نرمش و ماساژ ظریفی هم انجام دهید و قدری زیر آب نگه دارید و یا اگر مقدور است در کاسه آب گرم قرار دهید و حرکت دهید تا دست‌ها خشک نشود؛ چراکه یکی از بیماری‌هایی که گیمر‌های حرفه‌ای دچار می‌شوند، آسیب‌های تاندون‌ها و استخوا‌های دست است.

 

اگر از رایانه شخصی استفاده می‌کنید، حتماً موس پد طبی باشد و کیبورد محل استراحت مچ داشته باشد تا فشار از روی مچ برداشته شود. بین نوبت‌ها دست‌ها را شل کنید و دست‌ها را تکان دهید و حدود ۱۰ ثانیه این کار را انجام دهید تا دست‌ها از حالت خشکی خارج شود. وقتی با موبایل بازی می‌کنید، چون طراحی تلفن همراه برای بازی کردن چندان ارگونومیک نیست، بازیکن‌ها انگشت‌هایشان تحت فشار است. برای آرنج هم حتماً جای دست قرار دهید و یا بالشتی زیر آرنج قرار دهید و یا صندلی باشد که جای دست دارد.  

 

بحث دیگر کمر است. صندلی که استفاده می‌کنید پشتی آن باید به شکلی باشد که گودی کمر حفظ شود و فشار به اندام‌ها نیاید. گاهی بچه‌ها خوب شروع می‌کنند، اما یک ربع بعد متوجه می‌شوند که بچه‌ها در هم گره خورده‌‌اند، چون اصلاً متوجه اتفاقی که برای بدن آنها می‌افتد، نیستند، چون تمام توجه مغز به فضایی است که در آن قرار گرفته است و از بدن خود غافل هستند.

 

در قسمت‌های بعدی درباره نقش‌هایی که والدین برای ارتباط بیشتر با فرزندان بازیکن خود دارند، صحبت می‌کنیم.