به گزارش ایکنا به نقل از پایگاه جامعه و فرهنگ ملل، در این مطالعه تلاش میشود تأثیر آموزش مذهبی در دستیابی به توسعه پایدار در نیجریه مورد بررسی قرار گیرد. آموزش وسیلهای است که از طریق آن فرد به آموزشهای کیفی و بازآموزی سرمایههای انسانی که عوامل توسعه هستند، دست مییابد.
دین، مانند بسیاری از مفاهیم، تعاریف متنوعی دارد اما دین در اینجا به عنوان سیستمی که به موجب آن به رسمیت شناختن وجود یک کنترل کننده ماوراء الطبیعه در جهان تحت عنوان خدا که هدف آن پرستش، اطاعت و عشق به او است، در نظر گرفته شده است و در نهایت به تقوای عملی و اخلاق خوب در جامعه منجر میشود.
آموزش مذهبی یعنی آموزش آموزههای یک دین خاص که از آموزش اخلاقی فراتر است و آموزههای خاص یک دین را مد نظر قرار میدهد.
در این نوشته به موضوع تأثیر آموزههای ادیان مختلف بر توسعه جامعه نیجریه پرداخته خواهد شد.
بر اساس نظریه Agunwa (2017)، از طریق دین ما میتوانیم در فضیلتهای معنوی فردی مانند اطاعت، تواضع، فروتنی، عشق به همسایه خود و بخشش، بر آسیبهای توسعه اجتماعی پیروز شویم و یا براساس نظریه اوناه (2017)، انسان از طریق دین خود یاد میگیرد که برخی اعمال، خوب یا بد هستند و این امر، او را به سمت زندگی با فضیلت هدایت میکند.
گسترش دین مسیحییت در نیجریه در قرن نوزدهم و پس از مأموریتهای کاتولیک رومی پرتغالی اتفاق افتاد و به نوعی نفوذ این دین در قرنهای 14 و 15 در نیجریه با شکست روبرو شده بود. در طول گسترش مسیحیت در نیجریه در قرن نوزدهم، تلاش دولت استعماری بریتانیا این بود که نشان دهد تنها راه بازسازی آفریقاییها دریافت آموزش و آموزههای مسیحیت است که به نوعی توسعه صنعت را نیز برای آنها به همراه دارد.
این درحالی است که گفته می شود دین اسلام و آموزش اسلامی در اوایل قرن هشتم به شمال نیجریه رسیده است و همچنین مدتها قبل از جهاد اسلامی عثمان دن فودیو در سال 1804 به جنوب نیجریه، به ویژه سرزمین یوروبا رسیده است و امروز بیش از 50 درصد از جمعیت نیجریه را مسلمانان تشکیل میدهند .
دین سنتی آفریقایی «ATR» دین اصلی مردم آفریقا در دورهای بود که آفریقاییها هنوز با جهان غرب و شرق تماس برقرار نکرده بودند. لازم است که به این دین هم توجه کرد. به نظر میرسد امروزه بسیاری از نیجریهایها و به ویژه جوانان بیش از پیش نسبت به ادیان از خود توجه و اهتمام نشان میدهند.
انتهای پیام