دورویی غرب در حمایت از قرآن‌سوزی به بهانه دفاع از آزادی بیان
هتک حرمت قرآن کریم در برخی کشورهای غربی با توجیه آزادی بیان و حق ابراز عقیده در سال‌های اخیر بارها تکرار شده، این در حالی است که انتقاد از جنایات رژیم صهیونیستی یا حمایت از مردم فلسطین با شدیدترین برخوردهای امنیتی این کشورها روبه‌رو می‌شود.
به گزارش ایکنا، استانداردهای دوگانه کشورهای غربی در موضوع حقوق بشر و آزادی بیان همواره سؤال‌برانگیز بوده است. یکی از جلوه‌های بارز این دورویی، آزادی هتک حرمت مقدسات مسلمانان و مبارزه با کوچکترین انتقادات از رژیم صهیونیستی به بهانه ممنوعیت یهودستیزی است.
الجزیره مباشر در مطلبی به قلم نجلاء محفوظ در این باره نوشت: در سال‌های اخیر، هتک حرمت قرآن کریم در میان حمایت، توجیه و تمجید سیاستمداران غربی که همیشه شعار آزادی عقیده سر می‌دهند بارها تکرار شده است. این سیاستمداران همان کسانی هستند که وقتی با پدید‌ه‌ای که آن را یهودی‌ستیزی توصیف می‌کنند روبه‌رو می‌شوند فریادهایشان گوش جهانیان را کر می‌کند.
نکته قابل توجه این است که برخی افراد عمدا مناسبت‌های مذهبی مسلمانان را برای انجام هتک حرمت قرآن انتخاب می‌کنند. مناسبت‌هایی مانند ماه رمضان، اعیاد مسلمانان و حج؛ مانند فردی که در روز عید قربان در سال 2023 قرآن را مقابل مسجدی در سوئد سوزاند. در یک مورد دیگر در سال 2021، خیرت ویلدرز، سیاستمدار راست افراطی هلندی ویدئویی را در ماه رمضان در توییتر منتشر کرد با عنوان: «نه به اسلام، نه به رمضان، نه به آزادی برای دین اسلام.»
سروصدای رسانه‌های غربی پس از هر بار سوزاندن قرآن و اهانت به پیامبر(ص) افزایش می‌یابد. اما آنها به جای محکوم کردن عاملان بی‌حرمتی به مقدسات مسلمانان، مسلمانان خشمگین از هتاکی را مورد حمله قرار می‌دهند و آنان را دشمن آزادی معرفی می‌کنند!
می‌پرسیم: این همه «سرزنش» علیه دین اسلام برای چیست؟ هیچ کس آنها را مجبور نکرده که اسلام بیاورند؛ پیروان اسلام جهان را رهبری نمی‌کنند؛ آنها حقوق کسی را پایمال نکرده‌اند و هیچ کشوری را اشغال نکرده‌اند.
اروپاییان، تافته جدابافته از جهان
جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرد: «اروپا یک باغ است، در حالی که بیشتر نقاط جهان مانند جنگل است». هیچ فرد متمدنی درختی را در باغ نمی‌سوزاند یا به گلبرگ‌های باغ صدمه نمی‌زند. نظر او درباره کسانی که گل‌های دیگران را می‌سوزانند چیست؟ ما اعتراض او را به جرم‌انگاری یهودی‌ستیزی در اروپا و آمریکا نشنیدیم، گویی که آنها تنها افراد آزاد در جنگل خود هستند.
تحقیر عمدی اعتقادات مسلمانان به سوزاندن مکرر کتاب مقدس آنها محدود نمی‌شود. در سال 2012 شاهد ساخت فیلمی در اهانت به پیامبر با عنوان بی‌گناهی مسلمانان (Innocence of Muslims) بودیم. از سوی دیگر مجله فرانسوی شارلی ابدو بارها کاریکاتورهایی در توهین به اسلام و پیامبر(ص) منتشر کرد و اعتراضات گسترده مسلمانان در سرتاسر جهان را نادیده گرفت. همچنین رئیس‌جمهور فرانسه از محکوم کردن این اقدام خودداری و از آنچه آزادی عقیده خواند دفاع کرد؛ از سوی دیگر وی در برابر کاریکاتور یک روزنامه روسی که او را تمسخر کرده بود خشمگین شد و خواستار پاسخگویی آن شد!
غرب و آمریکا با وجود اجماع مسلمانان بر حرمت توهین به قرآن، مانع محکوم کردن این اقدام از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل شدند. این در حالی است که بسیاری از افراد به دلیل اعتراض کلامی به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه در شبکه‌های اجتماعی این کشورها با برخوردهای پلیس روبه‌رو شدند و حاضران در تظاهرات علیه نسل‌کشی غزه مورد آزار و اذیت امنیتی قرار گرفتند.
برخی بر این باورند که تشویق به سوزاندن قرآن هدفی سیاسی دارد و آن این است که مسلمانان را از ادیان دیگر جدا کنند؛ هرگونه حمله به آنها را توجیه کنند و احساسات دو میلیارد مسلمان را به چالش بکشند، غافل از این که هیچ دینی وجود ندارد که توهین به عقاید دیگران را توجیه کند و آنها را به عنوان افرادی شیطان‌صفت که از آموزه‌های غیرانسانی پیروی می‌کنند معرفی کند. کاری که چند ماه قبل فردی که نسخه‌ای از قرآن را مقابل سفارت ترکیه در سوئد به آتش کشید انجام داد؛ وی قرآن را یک کتاب وحشتناک و شیطانی توصیف کرد و گفت که از سوزاندن آن احساس خوشحالی می‌کند!
دولت سوئد اجازه سوزاندن تورات را نداده اما بارها به بسیاری از افراد اجازه سوزاندن قرآن را داده و از آنها محافظت کرده است. بسیاری از سیاستمداران غربی اعتراضات به آتش زدن قرآن را تقبیح کردند و آن را نقض آزادی عقیده دانستند در حالی که توهین به عقاید مسلمانان را امری پذیرفتنی و عادی می‌دانند.
مارتین شولتر، استاد حقوق مدنی در دانشگاه استکهلم سوئد نوشت که مجرم خواندن مسلمانان جرم است، در حالی که سوزاندن قرآن کریم بر اساس قانون، حمله به مسلمانان نیست، بلکه حمله به دین اسلام است.
قانون قرآن‌سوزی را جرم‌انگاری نکرده زیرا هدف آن حمله علیه گروهی خاص نیست! این برای قوانین سوئد یک مزیت است نه نقص! بر اساس این قانون، اقدام مردی که صفحات قرآن را پاره کرده و سوزاند با گفتن اینکه بیمار روانی به نظر می‌رسد توجیه می‌شود! این بازی با کلمات برای توجیه سوزاندن قرآن و حمایت پلیس استکهلم از آن با ایستادن و تماشای هتک حرمت قرآن است.
سوء استفاده سیاستمداران غربی از توهین به مقدسات اسلامی
استفان گلفر در روزنامه دیلی میل دستگیری کسانی را که قرآن‌سوزی انجام داده‌اند و محاکمه یا زندانی شدن آنها را محکوم کرد و تاج هارگی، مدیر مؤسسه آکسفورد اسلام بریتانیا، به روزنامه دیلی تلگراف گفت: شگفت‌آور است که حزب کارگر آزادی بیان را قربانی می‌کند تا کارگران بنیادگرای اسلامی را راضی کند.
در سال 2010، تری جونز، کشیش انجیلی آمریکایی عهد کرد که قرآن را در بیرون کلیسای خود در فلوریدا بسوزاند و یک سال بعد پیروان او قرآن را سوزاندند.
در سال 2012 در یک پایگاه آمریکایی در افغانستان، برخی از سربازان ناتو، نسخه‌های قرآن کریم را سوزاندند و در ظرف زباله انداختند که این اقدام، اعتراضات خونینی به دنبال داشت.
نیویورک تایمز با پرداختن به قتل سلوان مومیکا، مسیحی عراقی‌‌الاصل که تابعیت سوئدی داشت و در سال 2023 چندین بار دست به قرآن‌سوزی زد نوشت که سوزاندن قرآن نشان‌دهنده احساسات او نسبت به قرآن است. وی بلندگویی در دست داشت و می‌گفت: من به مردم سوئد نسبت به خطر قرآن هشدار می‌دهم. به دنبال این اقدام، صدها نفر به سفارت سوئد در بغداد یورش بردند؛ عراق سفیر سوئد را اخراج و سفیر خود را از استکهلم فراخواند.
از سوی دیگر راسموس پالودان، سیاستمدار افراطی دانمارکی از سال 2017 تاکنون چندین بار دست به قرآن‌سوزی زده است. ناظران بر این باورند که هدف او کسب محبوبیت است که به پیروزی او در انتخابات کمک می‌کند و در عین حال از حق آزادی بیان برای گسترش نفرت در جهت منافع سیاسی سوء استفاده می‌کند. مشکل اصلی راست افراطی نیست که نفرت‌پراکنی می‌کند بلکه مشکل، افزایش شمار افرادی است که در اروپا و آمریکا به این جریان سیاسی رأی می‌دهند.
توهین به عقاید دیگران، دستاورد نیست
اخیراً دی ونس، معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده از سوئد به دلیل محکومیت اخیر سوزاندن قرآن انتقاد کرد. وی نسبت به آنچه که تهدید دموکراسی در اروپا خواند ابراز نگرانی کرد! وی گفت: «تهدیدی که بیش از همه من را نسبت به اروپا نگران می‌کند روسیه، چین یا هیچ قدرت خارجی دیگری نیست. آنچه مرا نگران می‌کند تهدید داخلی است. یعنی عقب‌نشینی از ارزش‌های اساسی که با آمریکا مشترک است.»
سوزاندن کتاب‌های مقدس ادیان، هیچ نوع پیروزی یا دستاوردی به همراه ندارد. آنچه مسلم است این امر نه چیزی از آن کم می‌کند و نه از تعداد پیروانش می‌کاهد، بلکه خشم آنان را شعله‌ور می‌سازد. چه بسا این اقدامات، کنجکاوی دیگران برای دانستن مضمون این کتاب آسمانی تحریک کند و به اصلاح تصویر نادرست آنها از اسلام و مسلمانان منجر شود که در واقع همین اتفاق هم افتاده است.
مسلّم است که هر چه فرد، پیشرفته‌تر، متمدن‌تر و انسان‌تر شود، به عقاید دیگران بیشتر احترام می‌گذارد و به مقدسات و نمادهای آنها تعرض نمی‌کند و به هیچ وجه تلویحاً یا صریحا باورهای دیگران را تحقیر نمی‌کند.
ترجمه از علیرضا بختیاری
انتهای پیاممطالب مرتبط
