پاکیزگی جسم و رعایت چند نکته مستحبی در تلاوت قرآن + فیلم

دومین ادبی که حول تلاوت قرآن از آن صحبت می‌کنیم و باید به آن پایبند باشیم، پاکیزگی است و اینکه با بوی خوش و ظاهری آراسته برای تلاوت آماده شویم؛ موضوعی که رعایت آن برای نماز هم زیاد توصیه شده است. این مسئله آنقدر مهم است که اگر کسی به سر شانه بزند و بعد نماز بخواند، هفتاد برابر برای او ثواب نوشته می‌شود. همین مورد برای قرآن نیز خوب است و بهتر است با ظاهری آراسته برای تلاوت قرآن حاضر شویم، ولی آن چیزی که در روایات به آن توصیه شده، دو مطلب است که یکی از آنها داشتن وضو است و بسیار توصیه شده که قرآن با وضو خوانده شود. حضرت علی (ع) در حدیثی در  این مورد فرموده است: بدون وضو اقدام به قرائت قرآن نکنید.

 

دومین مطلب هم براساس آنچه در روایات بیان شده، پاکیزگی است. البته رعایت این موارد واجب نیست؛ بعضاً افراد این تصور را دارند که چون وضو ندارند، نمی‌توانند قرآن بخوانند در صورتی که اینگونه نیست، چرا که ممکن است، گوشه خیابان منتظر باشیم یا در اتومبیل و در راه باشیم و الزاماً وضو نداریم، اما دلمان می‌خواهد در آن اوقات قرآن بخوانیم؛ در این شرایط می‌توان قرآن خواند و هیچ اشکالی هم ندارد، اما بهتر است که وضو داشته باشیم.

 

در مقوله پاکیزگی موضوع مهم مسواک زدن تالی قرآن است، چرا که دهان باید پاکیزه باشد. بسیار خوب است که پیش از قرائت قرآن دهان شسته شود تا بوی خوشی داشته باشد و مسواک بزند. امام صادق (ع) از قول پیامبر(ص) نقل می‌کند که ایشان فرمود: راه قرآن را پاک کنید! پرسیده می‌شود، منظور از راه قرآن چیست؟ آیا مسیری است که باید آن را تمیز کنیم که ایشان جواب دادند: خیر، منظور همین دهان شماست، چرا که وقتی قرآن می‌خوانید، واژگان قرآن از راه دهان شما خارج می‌شود. روایت داریم که فرشتگان خوشحال خواهند شد، وقتی دهان قاری قرآن پاکیزه باشد و بوی خوش از آن خارج شود و در غیر این صورت ناراحت می‌شوند.

 

باز هم تأکید می‌کنم که رعایت این موارد واجب نیست، چرا که قرائت قرآن امری مستحبی است و نباید چون شرایط برای مسواک زدن نداریم، دست از قرآن خواندن بکشیم. در روایت داریم که قرآن را باید در هر وضعیتی خواند، همچنانکه پیامبر (ص) از هر فرصتی برای خواندن قرآن استفاده می‌کردند و تنها چیزی که مانع از خواندن آن می‌شود، دچار شدن به عذر شرعی و واجب بودن غسل واجب است، حتی در این صورت هم خواندن قرآن نهی نشده و آن را حرام برنشمردند و تنها گفته شده در آن شرایط آیات سجده‌دار خوانده نشده و قرآن حمل نشود که البته درباره جزئیات و کم و کیف آن باید هر کسی به رساله مرجع تقلید خودش مراجعه کند و احکام را آنجا خوانده و عمل کنند، اما به هر حال خواندن قرآن در همه حال خوب است.»