غرور ملی کشور را به پیشرفت می‌رساند

به گزارش خبرنگار ایکنا، در ادامه چهاردهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در نوبت صبح، حجت‌الاسلام مسعود آذربایجانی با اشاره به سند پیشرفت کشور و نقش و جایگاه معنویت در آن، گفت: چالشی وجود دارد مبنی بر اینکه چگونه همزمان با اینکه به گسترش معنویت کمک می‌کنیم از آسیب‌های نهادینه سازی در امور اجتماعی مصون باشیم.

در ادامه بهزاد حمیدیه، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با موضوع «معنویت و غرور ملی: ایجاد اجماعی نخبگانی پیرامون سند الگو» پرداخت و گفت: ما به مفهوم غرور ملی کمتر توجه کرده‌ایم و راه‌کارهای توسعه و گسترش آن را مورد توجه قرار نداده‌ایم. در غرور ملی چند احساس برجسته است: افتخار، تمجید، بزرگداشت، تعلق و وابستگی، عشق و محبت پرشور، مسئولیت، تعهد و وفاداری، آمادگی برای هزینه دادن، دفاع و پاسداشت ملیت وموفقیت‌های ملی، حس امید و مثبت اندیشی در مورد آینده و ... . وقتی همه این موارد متوجه یک مرز و بوم، تاریخ، فرهنگ، ارزش‌ها، قهرمانان و دست آوردهای جمعی می‌شود به آن غرور ملی می‌گوییم.

وی ادامه داد: البته غرور ملی اگر با افراط همراه شود به ملی‌گرایی‌های خطرناک در تاریخ منجر می‌شود ولی اصل غرور ملی بسیار مهم است و اگر نباشد یا مقدار آن کم باشد کشور و ملت به هیچ درجه‌ای از پیشرفت دست پیدا نمی‌کنند. وقتی غرور ملی در جامعه‌ای کم باشد مردم با دیده‌ای نامنصفانه به وزن‌کشی مزایا و معایب ملت خودشان می‌پردازند.

حمیدیه به ضرب المثل‌هایی که گاهی در بین مردم در ایران رواج پیدا می‌کند اشاره کرد و گفت: ضرب‌المثل‌هایی که گاهی در جامعه مشاهده می‌کنیم آیینه شفافی است که نشان می‌دهد مردم چگونه به هویت ملیشان نگاه می‌کنند. ضرب‌المثل‌ها، تکیه کلام‌ها و ... اگر به گونه‌ای باشد که مردم به خودشان اهانت کنند، مثلاً به ایرانیت اهانت کنند و توانمندی‌های خودشان را دست کم بگیرند و در مقابل بیگانگان و سبک زندگی و داشته‌های بیگانگان مورد رشک و حسرت واقع ‌شود اینها منهدم کننده غرور ملی است و تمام نیروهای ملت را نابود کرده و نیروهای شگرفی که در هویت ملی است را هرز می‌برد.

برای پیشرفت باید کشورمان را دوست داشته باشیم

این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: انسان به طور طبیعی وطن خود را دوست دارد. این مسئله در بسیاری از اساطیر باستانی نیز آمده است که هر ملتی وطن خود را مرکز عالم یا مقدس‌ترین سرزمین عالم می‌بیند. در متون اسلامی هم به این موضوع اشاره شده است. پس برای پیشرفت باید سرزمین، نمادهای ملی و کشور خودمان را دوست داشته باشیم. 
وی با مطرح کردن این سؤال که غرور ملی که آمیزه‌ای از احساسات مربوط به عظمت، وابستگی، عشق، مثبت نگری و ... است از چه چیزهایی حاصل می‌شود و به دست می‌آید؟ ادامه داد: در یک تقسیم‌بندی کلی مطرح شده است که افتخار نسبت به گذشتگان، اجداد و قومیت، افتخار به ابعاد فرهنگی، افتخار به عناصر اقتصادی و مادی به معنای عام آن و ابعاد سیاسی تشکیل دهنده غرور ملی است و البته اینها می‌توانند با هم ادغام و ترکیب شوند ولی در بین آنها ابعاد فرهنگی از بقیه زیربنایی‌تر است و زمینه دیگر انواع غرور ملی را ایجاد می‌کند.

رابطه مستقیم معنویت و غرور ملی

این استاد دانشگاه ادامه داد: معنویت به عنوان یک عنصر مهم و زیربنایی‌ترین عنصر از عناصر فرهنگی رابطه بسیار مهمی با غرور ملی پیدا می کند و معنویت و افزایش و بسط آن می‌تواند باعث افزایش غرور ملی شود. اتفاقات پنج دهه اخیر در کشور از مبارزات مربوط به انقلاب گرفته تا هشت سال دفاع مقدس نشان می‌دهد چیزی که ایران را مستحکم نگه داشته و غرور ملی را در ایرانی‌ها برخلاف همه نکات منفی و مبارزه‌هایی که دشمنان کرده‌اند، زنده نگه داشته همین معنویت است. معنویت در زمانی که ما به لحاظ اقتصادی ضیف بودیم به کمک ما آمده است.

حمیدیه اضافه کرد: مفاهیم  نمادهای معنوی شورانگیز هستند و صرفاً با عقل انسان‌ها ارتباط ندارند و همین باعث می‌شود در محدوده نخبگان باقی نمانند و در میان عموم مردم مطرح باشند. از سوی دیگر معنویت، ملیت و قومیت را از امر زمینی و جغرافیایی تعالی می‌بخشد بنابراین انسان‌های معنوی غرور ملی را به عنوان یک امر معنوی و ملیت را به عنوان یک امری که آنها را به لحاظ معنوی رشد می‌دهد می‌بینند. همچنین معنویت به خودی خود سخت کوشی و تاب‌آوری، رضا، تسلیم، قناعت و خوشبینی به بار می‌آورد و سطحی‌نگری را کم کرده دم غنیمت شماری را از بین می‌برد. کینه، حسادت، خودبرتر بینی، خشونت، سخت‌گیری و ... نیز رضائل روحی هستند که با معنویت برطرف می‌شوند و همه در راستای تقویت غرور ملی ضروری هستند.

در ادامه این کنفرانس نیز سید محمد موحد ابطحی با موضوع «معنویت در چشم انداز تراانسان‌گرایی» به سخنرانی پرداخت.