ورود زائران حج به صحرای عرفات

به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، حجاج بیت الله الحرام پس از گذراندن شب در مشعر منا در روز ترویه، که آغاز مناسک حج ۱۴۴۶ است، امروز پنجشنبه (۱۵ خرداد) برای ادای رکن اعظم حج رهسپار عرفات شدند.

مهمانان خدا از ظهر تا غروب آفتاب در عرفات می‌مانند و سپس به مزدلفه می‌روند. حجاج پس از گوش دادن به خطبه روز عرفه، مطابق با سنت پیامبر (ص)، نماز ظهر و عصر را به جا می‌آورند.

عرفات در نزدیکی ۱۵ کیلومتری شرق منا قرار دارد. حجاج تا غروب آفتاب در آنجا می‌مانند و سپس به مزدلفه که حدود ۹ کیلومتر دورتر است، می‌روند.

عرفات در جاده بین شهرهای مکه مکرمه و الطائف در ۱۰ کیلومتری مشعر مناست که حجاج روز ترویه را روز گذشته در آنجا گذراندند.

قرار است حجاج نماز ظهر و عصر را در عرفات باهم بخوانند و خطبه عرفات را از مسجد نمره بشنوند و دعا و تضرع را قبل از روی آوردن به مزدلفه با غروب خورشید امروز ادامه می دهند و  شب را در آنجا بیتوته می کنند و سنگ ریزه برای جمرات جمع می کنند.

در صبح روز دهم ذی الحجه، حجاج برای رمی جمره به منا بازمی گردند، سپس سرخود را می تراشند یا موهای خود را کوتاه می کنند و قربانی ذبح می کنند و برای ادای طواف افاضه به کعبه می روند.

سپس حجاج برای گذراندن ایام تشریق به منا می روند و پس از پایان آن، برای طواف وداع به مکه می روند و مناسک حج پایان می پذیرد.

به گفته مقامات عربستان، تعداد کل حجاج که از خارج از کشور وارد شده‌اند، تاکنون نزدیک به ۱.۵ میلیون نفر رسیده است.

صحرای عرفات کجاست؟

صحرای عرفات نام منطقه وسیعی در شرق مکه است که هر ساله در نهم ذی‌الحجه میزبان مسلمانان بسیاری از سراسر جهان است.
عرفات نام منطقه گسترده ی به وسعت 18 کیلومتر مربع است که حجاج پس از محرم شدن در مکه به سمت این منطقه حرکت می کنند. صحرای عرفات در مسیر طائف تا مکه قرار دارد که به واسطه کوهی به شکل نیم دایره در اطرافش قرار گرفته است. زائران حرم الهی پس از حرکت به سوی عرفات در شب عرفه در این مکان بیتوته می کنند و به دعا و نیاز می پردازند تا فردا ظهر روز نهم ذی‌الحجه تا غروب شرعی در این منطقه حضور خواهند داشت که به اصطلاح به آن «موقوف» می گویند.

در سرزمین عرفات، منطقه‌اى به نام «نَمِره» است که با علامت‌هایى مشخص شده است. فرزند رسول خدا (ص) بر تخته سنگى از این کوه ایستاده و خطبه معروف عرفات را خواندند. در این کوه قبّه‌اى بنام قبه حضرت آدم (ع) قرار دارد که اقامه نماز در آنجا مکروه است و امام حسین (ع) در دامنه این کوه دعاى عالیه معروف به دعای عرفه را با چشمى اشکبار خواند.

در مباحث تاریخی آمده است که همه منطقه صحرای عرفات از آن قوم قریش بود. اما امروز درون موقف کوهی قرار دارد که حجاج از آن بالا می‌روند و دعا می‌خوانند. این کوه در کتاب‌های تاریخی به نام‌های «جبل الرحمه»، «قُرَین»، «الال» و «نابت» نامگذاری شده‌است و در میان اماکن متبرکه، فقط صحرای عرفات بیرون حرم واقع شده‌است.

دلیل نامگذاری منطقه عرفات

براساس منابع تاریخی نامگذاری صحرای عرفات دلایل بسیاری دارد، اما همانگونه که از معنی لغوی آن مشخص است «عرفه» به معنی شناخت و از «عَرَفَ» می آید. به همین منظور وقتی جبرئیل امین مراسم حج را به آدم (ع) یا به ابراهیم خلیل (ع) آموخت، در پایان به او گفت: عَرَفْت؟ آیا‌شناختی؟، یا در جایی دیگر بیان شده است که آدم و حوّا،  پس از سیصد سال در این منطقه یکدیگر دوباره همدیگر پیدا کردند.

همچنین بنا به روایت امام صادق (ع) عرفات از این روی شناخته می شود که مردم در این منطقه به گناهان خود اعتراف می کنند. ایشان می فرمایند: «جبرئیل در ظهر عرفه از ابراهیم (ع) پرسید:‌ای ابراهیم! به گناهان خود اعتراف کن و مناسک را بشناس. عرفات را به خاطر این سخن جبرئیل که گفت: «اعْترف»؛ عرفات نامیدند.» البته برخی از مورخان و بزرگان نیز عرفه را بنا به کوه هایی که وجود دارد به «کوه» تعبیر کرده اند، چراکه عرفات در شمال شرقی عرفات، «جبل‌الرحمه» قرار دارد.

این کوه مستقل از کوه‌هایی است که منطقه را در حصار خود گرفته‌اند. در قرن ششم هجری، جمال الدین اصفهانی وزیر موصل و شام، از پایین تا بالای کوه را پله ساخت تا صعود به آن آسان شود. گفتنی است در فقه شیعه، در زمان وقوف- در روز نهم ذی‌حجه از ظهر شرعی تا مغرب شرعی است- صعود به کوه عرفه کراهت دارد.

البته روایت شده است که رسول خدا (ص) خطبه حجّة الوداع را بر فراز این کوه قرائت کرد. پیش از این مسجد کوچکی با نام «مسجد الصَّخَرات» در پایین کوه بود که گفته‌اند آنجا محل سخنرانی رسول‌ خدا (ص) بوده است.