یک پژوهشگر تشریح کرد
تأثیر فعالیت‌های فرهنگی حضرت سکینه (س) در پاسداشت عاشورا
محترم وکیلی سحر گفت: در زمان حضرت سکینه(س) گفتمان غالب این بود که قصد داشتند قیام امام حسین(ع) را تحریف کنند و امام(ع) را خارجی و یاغی معرفی کنند ولی حضرت سکینه در قالب فعالیت‌های فرهنگی و برپایی محافل شعر و شاعری با این انگاره مبارزه کردند.
به گزارش ایکنا محترم وکیلی سحر، نویسنده و پژوهشگر دینی، شامگاه هفتم تیرماه در نشست علمی «تأثیر فعالیت‌های فرهنگی حضرت سکینه (س) بر ماندگاری واقعه عاشورا» که از سوی خانه قرآن و عترت سیده نفیسه(س) برگزار شد به سن حضرت سکینه(س) اشاره کرد و گفت: برخلاف روایاتی که در منابع آمده است ایشان به هیچ وجه شش _ هفت ساله نبودند؛ مدت عمر ایشان 70 سال بوده است و در سال 117 قمری وفات کردند و در ماجرای کربلا بین 9 تا 13 سال سن داشتند و قبل از واقعه عاشورا هم به عقد پسر عموی خود یعنی عبدالله بن حسن درمی‌آید و در حقیقت نامزد بودند و روز عاشورا همسرشان به شهادت رسیدند. وی با بیان اینکه ایشان قطعا بیش از دو بار ازدواج کرده‌اند، اظهار کرد: منابع چون حتی خواستگاران حضرت را ذکر کرده‌اند بدون اینکه منجر به ازدواج شود لذا گفته‌اند که حضرت سکینه(س) تعداد ازدواج بالایی داشته است ولی خیلی از این خواستگاری‌ها منجر به ازدواج نشد از جمله عبدالملک بن مروان، خلیفه اموی که به او جواب رد داد. همسر دوم ایشان برادر عبدالله بن زبیر بود که ازدواج با وی هم مدت چندانی طول نکشید و حضرت مجددا ازدواج کردند که به نظر بنده در مجموع بیش از سه همسر نیست ولی برخی منابع، بیش از سه مورد را گفته‌اند.
وکیلی سحر تصریح کرد: نکته جالب در ازدواج حضرت سکینه شرایط ضمن عقد بوده است؛ اول اینکه در رفت و آمد خود آزاد باشد و اجازه دخل و تصرف در اموال را هم داشته باشد و اینطور نبود که بخواهد شرایطی بر او تحمیل شود. بنابراین به این نکته توجه داشته باشیم که برخی کما اینکه به امام حسن(ع) تهمت زدند که ازدواج متعدد داشته است به ایشان هم این اتهام را وارد می‌کنند.
وکیلی سحر با اشاره به حضور حضرت سکینه(س) در واقعه کربلا، افزود: نقش حضرت سکینه(س) در واقعه کربلا برعکس آنچه در روضه‌خوانی می‌بینیم پررنگ نیست نه اینکه در آنجا حضور نداشتند؛ طبری گفته است که ایشان 5 یا شش سال سن داشتند ولی ایشان هم شاهد واقعه کربلا و اسارت خاندان امام حسین(ع) بودند و بعدا با استفاده از شعر، واقعه عاشورا را روایت کردند و در کاروان اسرای اهل بیت(ع) هم بودند.
حضور در مصر
این پژوهشگر افزود: روایتی وجود دارد که ایشان همراه حضرت زینب(س) و خواهرشان به مصر حضور داشتند و مورد استقبال فرماندار مصر قرار می‌گیرند و بعد از مدتی برمی‌گردند؛ بنا به گزارش منابع، عبدالله بن جعفر در مصر املاک زیادی داشتند لذا بعد از وقایع شام عازم مصر شدند تا باعث تجدید روحیه حضرت زینب (س) شوند لذا عده‌ای می‌گویند بارگاه حضرت در مصر است.
وکیلی سحر با اشاره به روایتگری حضرت سکینه از واقعه عاشورا، اضافه کرد: ایشان بعد از واقعه کربلا یکی از فعال‌ترین زنان بود که در عرصه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی فعال بودند؛ ایشان بانویی عفیف و هوشمند به مسائل سیاسی و اجتماعی در منابع برشمرده شده‌اند؛ ایشان برای اینکه جایگاه خود و خانواده و تبار خود را نشان دهند روش ویژه‌ای را برای این کار برگزید و انتخاب کرد؛ ایشان یکسری فعالیت فرهنگی را در قالب هنرهای شعر و موسیقی انجام دادند.
وی افزود: بسیاری از افراد گفته‌اند فعالیت‌های حضرت سکینه دروغ است و صحت ندارد ولی وقتی ما وارد فعالیت‌های ایشان می‌شویم می‌بینیم از لحاظ علمی و هنری، زنی فرهیخته و فعال بوده است و باید این فعالیت‌ها بازنمایی شود. فعالیت فرهنگی از منزل ایشان شروع می‌شود؛ حضرت سکینه یکی از زنان شاعر و ادیب بوده است و در ادبیات عرب تأثیرگذاری داشته است.
وکیلی سحر تصریح کرد: با توجه به اینکه مادر ایشان رباب، ادیب و شاعر بوده است نشان می‌دهد حضرت سکینه(س) در محیطی ادبی پرورش یافته است و در سن پایین شعر می‌گفته است و در مورد واقعه عاشورا هم در سن نوجوانی، شعر گفته است؛ اشعار وی پختگی خاصی هم دارد و در عزاداری امام حسین(ع) شعر گفته‌اند و حتی نقل است که بعد از وفات شوهرش مصعب بن زبیر، باز شعری را گفته است که البته برخی منابع این شعر را منسوب به آن حضرت می‌دانند ولی به هر حال از شعاری به نام عرب بودند و نقش بسزایی در رشد و ترقی شعر داشتند.
تاسیس کانون فرهنگی هنری
این پژوهشگر با بیان اینکه ایشان ابتدائا یک کانون فرهنگی در منزل خودشان تشکیل دادند و آن را به محلی برای فعالیت‌های مختلف فرهنگی و هنری تبدیل کردند، اضافه کرد: منزل ایشان در آن زمان محل رفت و آمد شعرای به‌نام عرب بوده است؛ البته ما از کم و کیف این منزل خبر نداریم و فقط از کنارهم گذاردن گزاره‌های مختلف متوجه می‌شویم که محل تجمع شعرا و آوازه‌خوانان بوده است؛ البته در مورد آوازه‌خوانی نباید جنبه منفی را در نظر بگیریم بلکه آوازه‌خوانی مثبت بوده است.
وکیلی سحر با بیان اینکه این کانون فرهنگی چند ویژگی داشت، اظهار کرد: در این کانون به سرودن شعر و تربیت شاعر می‌پرداختند و ایشان ابتدا به برگزاری جلسات نقد شعر پرداختند که به صورت گروهی و فردی بوده است و البته اکثر شاعران مرد بوده‌اند لذا دو گزارش در مورد برخورد حضرت با این افراد وجود دارد؛ یکی اینکه ایشان پرده‌ای در منزل خود زده بود و ایشان در جایگاه بالاتر از شاعران قرار داشت و ایشان شاعران را می‌دید ولی آن‌ها او را نمی‌دید و البته دستیار و دستیارانی داشت که با شعر آشنا بودند.
وی افزود: گزارش دیگر این است که شعرا منتظر می‌ماندند تا حضرت سکینه(س) اشعار شعرا را ببینند و آن را نقد کنند و برخی اوقات شعر را رد می‌کردند و حتی برخی اوقات، شاعر را به خاطر اشعار نامناسب، توبیخ و سرزنش می‌کردند. ایشان علاوه بر نقد ساختاری شعر، نقد محتوایی اشعار را هم انجام می‌دادند. در این دیدارهای گروهی و فردی، حضرت سکینه به محتوای اشعار توجه ویژه داشتند و در یکی از گزارشات داریم که حتی وقتی فرزدق شعر می‌خواند او را نقد می‌کردند و البته به شاعران، صله هم می‌دادند.
پاسداشت عاشورا
این پژوهشگر بیان کرد: نقل شده است که حضرت به یکی از شعرا صله‌ای بسیار بیشتر از دیگران داد و این برای شاعران محل بحث شد لذا پیغام فرستادند تا دلیل آن را بدانند و حضرت سکینه(س) فرمود که چون جمیل (یکی از شعرا) پدرم و سایر کشته‌شدگان کربلا را شهید قلمداد کرده و در اشعارش بیشتر به ایشان پرداخته است صله بیشتری به او دادم. این نشان می‌دهد در آن زمان گفتمان غالب این بود که قصد داشتند قیام امام حسین(ع) را تحریف کنند و امام(ع) را خارجی و یاغی معرفی کنند ولی این شاعر ایشان را شهید قلمداد کرد.
وکیلی سحر اظهار کرد: الان هم یزیدان زمان، آمریکای جنایتکار و نتانیاهوی خود را در پشت این روایت پنهان می‌کنند که ایران قصد ساخت بمب اتم داشته و دارد و ما آن را بمباران کردیم در حالی که خودشان صدها بمب اتم دارند؛ آن زمان هم اینگونه حقایق را تحریف می‌کردند.
انتهای پیام مطالب مرتبط
