شهادت نوزاد دو ماهه تصویر قساوت و فریاد رسوایی رژیم صهیونی است

به گزارش ایکنا؛ نشست ادبی «رایان؛ جگرگوشه ایران» در محکومیت جنایت هولناک کودک‌کُشی رژیم صهیونی در طول جنگ ۱۲ روزه، شامگاه سه‌شنبه، ۲۴ تیر؛ با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و ادب کشورهای ایران، افغانستان، پاکستان و هند، با اجرا و دبیری سیدمسعود علوی‌تبار به میزبانی گروه بین‌المللی هندیران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم اصغر مسعودی، رئیس خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور با اشاره به آنکه جهان امروز شاهد یکی از بی‌سابقه‌ترین و بی‌شرمانه‌ترین جنایات قرن است؛ جنایتی که نه در سایه جنگ‌های رسمی، بلکه در قلب ملتی مستقل و به‌وسیله رژیمی نامشروع و تروریستی رقم خورد افزود: امروزه، رژیم غاصب صهیونی با بمباران خانه‌ها و قتل دسته‌جمعی کودکان در فلسطین، غزه، لبنان، سوریه و حالا در ایران، به تحقیق همان‌گونه عمل می‌کند که در دوران جاهلیت، دختران بی گناه را در گور پنهان می‌کردند.

وی با اشاره به آنکه رژیم کودک‌کُش صهیونی، با حمایت شیطانی آمریکا و سکوت مرگبار مدعیان حقوق بشر، این بار نه در غزه و قدس، که در قلب ایران، دستان خون‌آلود خود را به خون کودکان ایرانی آغشته کرد اظهار کرد: کشتار بی‌دلیل، حملات بزدلانه، هدف‌گیری مردم بی‌دفاع؛ همه اینها سند ننگی‌ است برای کسانی که ادعای تمدن و آزادی دارند. حمله نظامی مستقیم رژیم صهیونیستی به خاک ایران و هدف‌گیری غیرنظامیان، به‌ویژه کودکان، سند جنایت و رسوایی اسرائیل است.

«رایان قاسمیان» دو ماهه؛ کوچکترین شهیدِ ایرانِ قهرمان

مسعودی با تأکید بر آنکه در حملات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی کوچکترین شهید ایرانِ قهرمان؛ «رایان قاسمیان» بود، تصریح کرد: شهادت این طفل دو ماهه، انتهای قساوت اسرائیل را بیان و  فریاد رسوایی غرب را به تصویر می‌کشد. طبق قوانین بین‌المللی، هدف قرار دادن مناطق مسکونی و قربانی کردن کودکان، مصداق کامل جنایت علیه بشریت است.

رئیس خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور با طرح پرسش‌هایی چون چرا در برابر چنین قساوت‌ها و جنایت‌هایی شورای امنیت سازمان ملل سکوت کرده؟ چرا رسانه‌های غربی صدایشان درنمی‌آید؟ یادآور شد: کشتن کودکان، اعلام جنگ آشکار علیه انسانیت، علیه قوانین بین‌الملل و علیه حقوق اولیه بشر است. سکوت جامعه جهانی، نه تنها نشانه بی‌کفایتی، بلکه تأییدی غیرمستقیم بر جنایت است.

وی با بیان آنکه کشتن کودکان؛ نه تنها مصداق ظلم، شرک، جاهلیت و نقض حقوق بشر الهی بلکه نشانه سقوط اخلاقی یک حکومت و دولت است تصریح کرد: وقتی صدای انفجار، خانه‌ای را لرزاند و گهواره‌ای زیر آوار، خاکستر شد؛ صدای یاری رایان به گوش رسید، تاریخ متوقف شد، تا نامی کوچک اما آسمانی در آن ثبت شود. رایان قاسمیان، نوزادی که هنوز زبان نگشوده بود، به یاری کشورش ایران شتافت و با شهادتش، رسواترین فریاد را بر سر مدعیان حقوق بشر فریاد زد.

پَرپَر شدن 40 کودک در جنگ تحمیلی 12 روزه ایران

سیدحکیم بینش، شاعر و پژوهشگر ادبی از افغانستان از دیگر مهمانان مدعو این محفل ادبی در ابتدای سخنان خود گفت: کودک‌کُشی رژیم صهیونی در جنگ 12 روزه تحمیلی علیه ایران، کارنامه جنایات او را سیاه‌تر کرده است. دیدیم که نزدیک به 40 کودک در ایران پَرپَر شدند. کودکانی که آرزوهای بزرگ و زیبا برای جهانشان داشتند. کودکانی که در دل‌نوشته‌ها و نقاشی‌های‌ خود فردای زیبای ایران و جهان را نقاشی کرده بودند.

وی ادامه داد: «رایان قاسمی» یکی از آن کودکان است. «رایان» کوچکترین شهید این جنگ 12 روزه است. پسر دوماهه‌ای که به همراه پدر و مادرش شربت شهادت نوشید. البته گوارایش این شهادت ولی او می‌توانست سال‌ها زندگی کند و روزی‌اش از این دنیا را ببرد و افتخار بیافریند.

سیدحکیم بینش، تصریح کرد: قصه رایان قاسمیان و کودکانی که در ایران و غزه به شهادت رسیدند ادامه تصویر قصه کودکان شهید افغانستان است. در افغانستان کودکان و نوجوانان زیادی بر اثر درنده‌خویی استکبار جهانی پَرپَر شدند. روزی نبود که آمریکا دست به جنایتی نزند. تاریخ به خوبی به یاد می‌آورد که آمریکا سنگین‌ترین بمب‌ها را بر مردم بی‌دفاع و مظلوم افغانستان ریخت، عروسی‌ها و تجمع‌ها را بمباران؛ کودکان، زنان و مردم بی‌گناه را به خاک و خون کشید. تاریخ هرگز جنایات آمریکا و همپیمانان خون‌آشام او را از یاد نمی‌برد.

ای جگر گوشه صد پاره ایران رایان

در این نشست شاعرانی چون علیرضا قزوه، ایرج قنبری، سیدمهدی بنی‌هاشمی، رسول شریفی، سیدمسعود علوی‌تبار، علی مزمل لاهوری، مهدی باقرخان، نغمه مستشارنظامی، نگین نقیبی، عظمی زرین‌نازیه، زهرا پرویزی، نجمه بنائیان بروجنی، شهلا کلبعلی، فاطمه شکل‌آبادی، مینا و ملیکا سلطانی‌پور و صبا فیروزی حضور داشتند.

در ادامه برخی از اشعاری که در محفل ارائه و قرائت شد را مرور می‌کنیم.

تو ای رایان، شهید کشور ما

خیالت مونده در چشم تَر ما

همین دیروز، اینجا کربلا شد

تو هم بودی، علی‌اصغر ما

سروده: علیرضا قزوه

لالا لا؛ لا؛ لالا رایان نازم

شهید کوچکم بی تو چه سازم

برای آنکه کودک‌کُش نخنده

غمم رو می‌برم رو جانمازم

سروده: پروانه نجاتی

دردی ولی درمان تو را بیچاره خواهد کرد

هذیان نگو؛ هذیان تو را بیچاره خواهد کرد

آغاز کن با اسم رمز «ملتی چون شیر!»

اما بدان؛ پایان تو را بیچاره خواهد کرد

افسانه نیل و فرات، افسانه‌ای جعلی است

بیچاره! این جریان تو را بیچاره خواهد کرد

شورای حکّام از همین حالا پریشانند

شب‌های بمباران؛ تو را بیچاره خواهد کرد

اسباب‌بازی‌های یک دختر شده خاکی

ای بی خرد! ایران تو را بیچاره خواهد کرد!

زورت به نوزاد دوماهه می‌رسد اما

خون همین «رایان» تو را بیچاره خواهد کرد

«آئینه وقتی بشکند تکثیر خواهد شد»

تکثیر سرداران تو را بیچاره خواهد کرد

خون سلامی‌ها و حاجی‌زاده‌ها یک روز

انصار و اعوان تو را بیچاره خواهد کرد

ایران پُر از عباسی و فقهی و طهرانچی‌ست

نسل همین مردان تو را بیچاره خواهد کرد

رمز علی بن ابیطالب(ع) که می‌آید

از قله ایمان؛ تو را بیچاره خواهد کرد

این مارش پیروزی میان مسجدالاقصی

وقت سحرگاهان تو را بیچاره خواهد کرد

از راه باب‌المندب و از تنگه هرمز

دریایی از طوفان تو را بیچاره خواهد کرد

فتاح و خرمشهر و خیبر، نام‌هایی که

هر لحظه در میدان تو را بیچاره خواهد کرد

در انتظار جمعه نصری دگر هستیم

این وعده قرآن تو را بیچاره خواهد کرد

جشن غدیر ما؛ عزا هرگز نخواهد شد

چون حیدر دوران؛ تو را بیچاره خواهد کرد

سروده: نجمه پورملکی

در آغوش خدا پرواز کردی

شکوه وصل را آغاز کردی

لالایی خواند در گوشت شهادت

چقدر آرام، خوابِ ناز کردی

سروده: کمیل کاشانی

ماه بودند و ماه کشته شدند

همه در زادگاه کشته شدند

ماه مهیا، «سهیل» و «رایان»اند

کودکانی که آه! کشته شدند

عده‌ای در میان گهواره

عده‌ای بین راه کشته شدند

به شهادت قسم شهید شدند

گر چه گفتیم گاه کشته شدند

سازمان‌های لال! می‌بینید؟!

غنچه‌های پگاه کشته شدند

سخت کودک‌کُش است اسرائیل

پس مگو اشتباه کشته شدند

کودکان غیور ایرانم

به کدامین گناه کشته شدند؟

سروده: قاسم بای

آلاله من! چه روسپیدت کرده؟

پَرپَرشده‌ام! که ناامیدت کرده؟

از شانه بریده باد دستانی که

در سن دو ماهگی شهیدت کرده

سروده: سیده کبری حسینی بلخی (افغانستان)

الهی گُر بگیرد قلب دشمن

نهاده آتشی در باغ و خرمن

به جای جامه رنگین و گلدار

 کفن پوشیده بر تن، کودک من

سروده: فاطمه ناظری

ازین ظلم و ستم فریاد فریاد

از آهم کاخ ظالم واژگون باد

تو را می‌دید هر کس کودک من

به یاد غربت اصغر می‌افتاد

سروده: عمادالدین ربانی

ای غمت تلخی گهواره و میدان رایان!

غنچه سوخته پَرپَر گلدان رایان !

تو سبک بال ز قنداقه پریدی، رفتی 

ای جگر گوشه صد پاره ایران رایان !

سروده: نجمه بنائیان بروجنی