از دیدگاه استاد صفایی حائری
استاد علی صفایی حائری درباره فرازی قابل تأمل از خطبه فدکیه می‌گوید: «اَطْلَعَ الشَّیطانُ رَأْسَهُ» شیطان از غرفه خود سرش را بیرون آورد «هاتِفاً بِکُمْ» شما را صدا زد «فَأَلْفاکُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجیبینَ» کسی که پنهان شده و امیدی ندارد، در را باز می‌کند، صدا می‌زند، شما زود به حرف‌های او جواب می‌دهید، بعد سبک سنگینتان می‌کند «فَأَلْفاکُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجیبینَ، وَ لِلْغِرَّةِ فیهِ مُلاحِظینَ» با اینکه می‌دانید فریبتان می‌دهد، مغرور می‌کند، ولی چشم نمی‌پوشید و نگاه می‌کنید با اینکه می‌دانید بساط بازی است به این بساط توجه می‌کنید. گام اول این است که صدا بزند و جواب دهید و توجه‌تان را جلب کند. این مراحلی است که طی کردید «ثُمَّ اسْتَنْهَضَکُمْ» بعد از این مرحله شما را به برخاستن دعوت می‌کند «فَوَجَدَکُمْ خِفافاً» می‌بیند خیلی رام بلند می‌شوید «وَ اَحْمَشَکُمْ» شما را داغ کرد و دعوت کرد «فَاَلْفاکُمْ غِضاباً» بر شما وقتی می‌دمد می‌بیند شما برافروخته می‌شوید و غضب می‌کنید. جهت ندارد خانه فاطمه را آتش بزنند، جهت ندارد با آنها درگیر شوند، چه بغضی باید در ما بیاید. وقتی آدم این صدا را می‌بیند، این بیان این تحلیل راحت و روان را که حضرت قدم به قدم باز می‌کنند. مثل اینکه فاطمه (س) رنجی ندیده، هنوز ضربه‌ای نخورده، بین در و دیوار نمانده، هنوز رسول را از دست نداده است؛ اینقدر راحت و دقیق تمام مراحل را قدم به قدم دارند گفت‌وگو می‌کنند.
کد خبر: ۳۹۴۸۳۵۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۳۰
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره اندازه‌های وجودی انسان‌ها می‌گوید: مشکل اینجاست که تنگ نشده دنیا برای ما، گرایش به غیب در ما نیامده، ما هنوز اندازه‌های وجودی خودمان را نشناختیم، از حدود خود همین را می‌دانیم. مشکل اینجاست که دنیا برای ما تنگ نشده.
کد خبر: ۳۹۴۸۱۲۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۲۷
این روزها، روزهای فاطمه (س) است و این شب‌ها، شب‌های علی (ع) است. با خودم می‌گویم چگونه در عمر‌های کوتاه در بهاره‌های محدود، این همه جوشش و شکوفایی و این همه زایش و باروری! جوششی که از مرز قرن‌ها گذشته و از محدوده جغرافیا و تاریخ پرکشیده و حتی این دل خسته و این کویر تشنه را در خود گرفته است. [استاد علی صفایی حائری ، کتاب روزهای فاطمه (س)، صفحه ۱۳]
کد خبر: ۳۹۴۷۲۰۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۲۵
فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ؛ هر چه از قرآن میسر مىشود بخوانید (آیه ۲۰ سوره مزمل). انس و پیوند با قرآن، برای کسانی که بار رسالت را به دوش گرفتند، اصیل‌ترین مسأله‌ای است که باید به آن روی آورند. کسانی که این پیوند را ندارند، زود افت می‌کنند؛ درست مثل چاهی که آبش مستمر نیست و با دست مقداری آب در آن بریزیم که دوباره خشک می‌شود. این طبیعی است که با چند کتاب و چهار تا مسأله، تلاش و رابطه مستمری که بتواند نسل‌ها را سیراب کند، به دست نخواهد آمد که انس با قرآن را می‌طلبد. [استاد علی صفایی حائری ، کتاب حرکت، صفحه ۲۰۵]
کد خبر: ۳۹۴۷۰۷۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۲۳
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره مقابله با نفس سرکش می‌گوید: آنجایی که شما از نفست شکایت می‌کنی، یعنی با نفست دو تا شدی، جهت‌ها فرق کرده، از آن لحظه که تو شکایتت را آغاز می‌کنی، آماده می‌شوی برای اینکه تازیانه‌ی بلای حق بر این نفس نازل شود. عافیت در برابر بلا برای این وجودی است که حرکتش را خواسته شروع کند؛ دیده دامنش بسته شده به هزار تا زنجیر، ولش می‌کنی، همان تعبیری که امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند شهوات مطایای سرکشی هستند که اگر رهایش کنی هلاکت می‌کند و اگر بکشی دماغش پاره می‌شود به عکسش تقوا که مطایای آرام و رامی هستند که سالکش را به مقصود می‌رسانند.
کد خبر: ۳۹۴۶۴۹۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۲۱
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره طمأنینه و بازگشت به حق می‌گوید: آنچه که به رضا منتهی می‌شود، تسبیح و ذکر است و تا آن نیاید، طمأنینه نمی‌آید و تا طمأنینه نیاید ما به حق بازگشت نداریم. در دوره‌های تحیرمان، ما از حق پراکنده می‌شویم از حق چشم می‌پوشانیم. طبق آیات «یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ...» خطاب رجعت به سمت حق و بازگشت به سمت حق به کسی تعلق می‌گیرد که در‌های دیگر را زده و بن‌بست‌ها را تجربه کرده و از بت‌ها و معبود‌های دیگر بریده و به حق روی آورده.
کد خبر: ۳۹۴۲۸۶۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۰۵
جانِ کلام/
تسبیح؛ یعنی در تو بینش و آگاهی و حالتی به وجود آید که وقتی «درد و رنج» را در انسان، «ظلم و ستم» را در جامعه، «تفاوت و تبعیض» را در هستی و آفرینش و رابطه این همه را با «الله» دیدی، با این همه او را پاک و منزه ببینی. [استاد علی صفایی حائری ، کتاب حرکت، صفحه 186]
کد خبر: ۳۹۴۲۸۴۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۰۳
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره تلقی ما از خدا و دین می‌گوید: ما در رابطه با حق؛ از اقتدار حق می‌گوییم، آنقدر این اقتدار را بزرگ می‌کنیم که خوف در دل می‌آید نه حب. آنقدر از جهنم می‌گوییم که خیال می‌کنیم خدا یک خدایی است که تا کسی کمترین حرفش را نشنید، گوشش را می‌گیرد، پوستش را می‌کند. در مذهب هم تلقی ما از دین این است که به هر چه می‌خواهی دست بزنی می‌گوید نکن بکن. چه بسا این خستگی بیاورد، رضا را می‌گیرد. ما در رابطه با خدا رابطه قدرت را بیشتر تامل کردیم نه رحمت و محبت را. کسی که آن عنایت مستمر را یک لحظه بچشد تا آخر حشر مست است. به خدا قسم آتش عشق این خدای مهربان همه‌ی مجموعه‌های دل ما را می‌گیرد به سمت خودش می‌برد.
کد خبر: ۳۹۴۲۴۱۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۰۱
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره پیوند بین عبد و رب می‌گوید: وقتی به موسی می‌گویند «اقم الصلاة الذکری»، صلاة موسی، صلاة ذکر است. به رسول هم می‌گویند «صل لربک» صلاة رسول، صلاة لله است. صلاة ما هم که گمشده‌هایمان را پیدا می‌کنیم. صلاة پیوند و اتصال است. نزدیکترین لحظه‌ی قرب بین عبد و رب است. صلاة ذکر تمام جریان فکری ما است. یک عمر تفکر کردیم که کی و کجا هستیم جهت‌هایمان چیست بعد برای این جهت قائم شویم، راکع باشیم و متقرب به او باشیم. قربش هم در سجود فی الدنیا و الاخره است. متشهد و تسلیم بشویم این حقیقت درک ما بوده است. همه‌ی این حقیقت باید مدام به انسان تذکر داده شود. صلاة، پیوند و اتصالی که باید تو داشته باشی و نداشتی؛ این است که سلوکت سقر است.
کد خبر: ۳۹۴۱۸۶۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۲۹
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره پناه بردن به حق می‌گوید: پناهندگی به حق و فرار از غیر به سمت حق، لحظه‌ای است که ما ببینیم آنچه که آنها در ما عذاب ایجاد کردند و آتشی که در دل ما روشن کردند؛ آنجاست که «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ» کسانی که دنبال این مفر هستند و طالب پناهگاهی هستند، پناه حق را طالب می‌شوند و به او روی می‌آورند و رضا به بلا شکل می‌گیرد. قضا و قدر حق، رضای به هر کدام از این مراحل غایتی هستند که با مرکب بلا می‌شود به آن دست یافت. ما به حدی که بلا را می‌فهمیم به همان اندازه هدف سلوکمان را فهمیده‌ایم.
کد خبر: ۳۹۴۰۵۵۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۲۳
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره خاصیت بلا می‌گوید: بلا آمده تا آنچه نیست برای من هست کند. کبرِ شیطان مانع می‌شود که سجده کند. حرص‌ها مانع است که انسان دست بردارد. بخل‌ها مانع از این است که انسان ببخشد، ضعف‌ها مانع است که انسان پرواز کند! کی می‌خواهیم آدم شویم! خب چرا معطلی! کی می‌خوای بروی؟ مگر چقدر وقت داریم؟ بلا خاصیتش این است که آن نداری‌های آدم را به او نشان می‌دهد. آنی که ما را می‌رساند انکسار و فقرمان است همین است که خودمان را وسط بگذاریم. در این کشتی اعمال شکسته ما که نمی‌شود نشست؛ نمی‌شود از دریای عذاب رد شد.
کد خبر: ۳۹۳۹۹۵۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۲۰
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره آنچه خداوند برای بنده‌اش جبران می‌کند، می‌گوید: آنچه که عافیت قبل‌البلا را می‌دهد این است که بفهمی در حضور حق جبران است. در حضور حق عنایتی است که می‌تواند جایگزین آن بشود. آنچه که رضای به بلا و عافیت در بلا را می‌آورد این معناست که در آنچه که فوت کرده جایگزین هست. بحث احتساب اینجا مطرح می‌شود تو دیگر می‌توانی رنج‌ها و بلاهایت را در حساب خدا بخوابانی. احتساب برای کسی است که به این معنا رسیده باشد که «عِندَک مِمَّا فَات خَلَف» آن موقع می‌تواند رنجش را پای حساب خدا بخواباند، می‌تواند محتسب باشد.
کد خبر: ۳۹۳۹۰۱۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۱۵
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره آثار یقین در انسان می‌گوید: رضا، ثمره یقین است و یقین هم دو اثر دارد؛ یکی ساده شدن بلا‌ها و رنج هاست و دیگری کنار رفتن پرده هاست. در یک مرحله از یقین مصیبت‌ها ساده و سبک می‌شود و دل توسعه‌ای پیدا می‌کند که دیگر رنج‌ها دل را نمی‌شکند؛ در مرحله دوم بصیرت و دید او، پرده‌هایش دریده می‌شود. این پرده‌های کوری را از جلوی چشم من تو بردار، این شهود است، این درک است، این دستیابی به فیض بلافاصله و واسطه است که از یقین به دست می‌آید. وقتی یقین آخرین درجاتش به رضا متصل می‌شود.
کد خبر: ۳۹۳۸۶۷۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۱۴
استاد علی صفایی حائری درباره ماهیت مسئولیت می‌گوید: مادامی که شما، فراری و رویگردان از مسئولیت‌ها نباشید هیچ مذمتی بر شما نیست. به اندازه توانت تکلیف داری، مادامی که فرار از تکلیف نکردی باکی نیست. خدا تحمیل کرده، مسئولیت گذاشته او هر کسی را اندازه توانش مسئول کرده و آنی که جاهل است و آگاه نیست تخفیف داده، نمی‌گوید بی‌مسئولیت است. مسئولیت بر اساس آگاهی نیست، براساس توانایی است. کسی که می‌توانسته است آگاه شود و نشده مسئول است. خیلی تفاوت مبنایی است نسبت به جاهل تخفیف دادند، ولی تکلیف تمام این نیست.
کد خبر: ۳۹۳۷۳۸۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۰۶
در زیبایی تنها هماهنگیِ اجزای یک چیز با مجموعه‌اش مطرح نیست. زیبایی، هماهنگی اجزاء با مجموعه و هماهنگی این مجموعه با هدف غایت آن است. کسانی که این غایت را شناخته‌اند، آن چیز را زیبا می‌بینند. کرم کدو زیباست، چون در رابطه با هدف و غایت خود هماهنگ است. کسی که این هدف را بفهمد، زیبایی را می‌فهمد و کسی هم که نفهمد، برایش مضحک است و خنده‌دار. [ استاد علی صفایی حائری ، کتاب حرکت، صفحه 115]
کد خبر: ۳۹۳۶۸۲۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۰۳
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره اهمیت برنامه‌ریزی برای آخرت می‌گوید: مسئله این است که امکان ما برای هفت روز و هشت روز نیست. ما نمی‌توانیم خودمان را برای هفتاد سال برنامه‌ریزی کنیم. اساس تفاوت برنامه‌ریزی انبیاء با برنامه‌ریزی سنتی، مدرن، قدیمی، جدید در همین نکته است که آنها برای چند وقتی می‌خواهند از امکانات استفاده و برنامه‌ریزی کنند. آنها آمدند تا بگویند تو استمرار و ادامه داری. بیش از شهادت عوالمی است، بیش از دنیای تو آخرتی است. برای این مجموعه تو باید برنامه‌ریزی کنی. جوری نشود که سهمت از دنیا را فراموش کنی خیال نکنی تو آمدی این دنیا مصرف شوی؛ دنیا نصیب توست.
کد خبر: ۳۹۳۳۵۷۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۸/۱۷
استاد علی صفایی حائری ضمن روایتی درباره محبت حضرت رسول اکرم که شامل همه بندگان در زمین می‌شد، می‌گوید: طبق آیه 128 سوره مبارکه توبه، پیامبر (ص) نسبت به مؤمنان دلسوز و مهربان است، این محبت ولی و رسول است در حالی که ما محتاج او هستیم، ما مضطر به آنها هستیم. ما در هر گامی که می‌خواهیم برداریم، در تمامی حرکت‌هایمان محتاج هدایت، بینه و عنابت او هستیم.
کد خبر: ۳۹۳۳۰۵۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۸/۱۳
استاد علی صفایی حائری ضمن بیان حدیثی درباره به یقین رسیدن، می‌گوید: باور کن وقتی تو از دنیا بزرگ‌تر شدی، دنیا برای تو تنگ شد، دیگه شور رفتن داری. بحث این نیست که شهادت را به‌خاطر مشکلات بخواهی، این نیست. در اوج بهشت هم که باشی تو از دنیا اگر بزرگ‌تر شدی، شور رفتن را خواهی داشت. شهید به کسی می‌گویند که این حضور را پیدا کرده از دنیا بزرگ‌تر شده است و در دنیا نمی‌گنجد.
کد خبر: ۳۹۳۰۵۰۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۸/۰۲
استاد علی صفایی حائری با استناد به آیات ابتدایی سوره مبارکه تین می‌گوید: همه در هم آمیخته‌ایم و این شاید خاصیت طبیعی یک حرکت آزاد باشد که همه از یک حد مساوی آغاز کنند. امکانات حالا یا متفاوت یا مساوی فرقی نمی‌کند، چون نسبت‌ها ملحوظند به من چقدر دادند و یا چقدر ندادند مهم نیست، چون عمل یا سرمایه را به حساب نمی‌آورند، سعی را محاسبه می‌کنند.
کد خبر: ۳۹۲۸۹۷۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۷/۲۲
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره سهم و ظرفیت آدم‌ها در مواجه با حوادث می‌گوید: موعظه، ترکیبی از احساس با شناخت و برای للمتقین است برای کسی که به یک حدی از حرکت رسیده است. برای برخی حوادث در چشم و گوش او حتی نمی‌نشیند تا چه برسد در ذهن او تا چه برسد به دل او. سهم آدم‌ها متفاوت است اینطوری نیست که از یک حادثه و واقعه همه سهم یکسان ببرند. سهم افراد از حوادث از آیات حق و نشانه‌های او که تمامی عوالم آیه و نشان او هستند متفاوت است. یکی سهمش هدایت است، یکی راه را نشانش می‌دهند بعضی سهمشان فهمیدن است و یکی اتمام حجت است.
کد خبر: ۳۹۲۵۸۶۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۷/۰۹
