سنگ زنی

عزای حسین(ع) عزای همه گیر است، عزایی که همه ساله در سراسر ایران رختمان را چون دلمان سیاه‌پوش می‌کند. امروز و همزمان با عاشورای حسینی همراه با عزاداران سیدالشهدا در محله کن بر ماتم آل الله اشک ریختیم.

یک پژوهشگر آیینی و فرهنگ عامه گفت: سنگ‌زنی یادآور جنگ، جهاد، حماسه و هیجای عاشوراست و تعبیر صدای چکاچک شمشیر و نیزه، سم اسب، سنگسار بدن مطهر امام، سنگ زدن قبیله بنی‌اسد به سر در سوگ امام، هیاهو و شادی اشقیا یا شیون و ناله همه عالم در فراق امام است.

همزمان با فرارسیدن ایام شهادت امام حسین (ع) مراسم سنتی سنج زنی شهر آران هرساله شب قبل از تاسوعا برگزار می‌گردد. آیین سنج زنی یا نمایش سنگ زدن گروهی درمخالفت با تازاندن اسبان سپاه ملعون شمر بر پیکر بی ‌جان یاران امام حسین(ع) است. در این آیین عزاداران به طور نمادین چوب‌هایی که به آنها سنگ یا سنج گفته می‌شود به هم می‌کوبند و با قرائت اشعار خاصی با گویش محلی از محله «وشاد» شهر آران پیاده شروع به حرکت می‌کنند. این آیین سنتی به ثبت ملی میراث ناملموس هم رسیده است.

همزمان با فرا رسیدن ایام شهادت امام حسین(ع) مراسم سنتی سنج زنی شهر آران شب گذشته برگزار شد.

همه ساله با فرا رسیدن ایام محرم، آیین کهن و سنتی عزاداری سنگ زنی در روستای علاء در جنوب شهر سمنان برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان در این مراسم با تعزیه خوانی، نخل گردانی و علم گردانی و تجمع در میدان اصلی این روستا ، دو قطعه چوب را که نماد سنگ است به هم می‌کوبند و با نوای «حیدر علی» در سوگ شهادت سرو و سالار شهیدان و یارانش اشک می ریزند. آیین سنگ زنی ، حکایت سوگواری و عزاداری قوم بنی اسد است که پس از واقعه روز عاشورا به کربلا می‌رسند و وقتی با پیکرهای امام حسین(ع) و یارانشان مواجه می‌شوند به نشانه عزاداری با سنگ‌ها بر سر و صورت خود می‌زنند. آیین سنگ زنی ریشه ای ۱۰۰ ساله دارد و به عزاداری روستای علای سمنان حال و هوایی ویژه داده است، آیین سنگ زنی روستای علای سمنان در سال ۱۳۸۸ با شماره ۸۳ در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسیده است.

گروه چندرسانه‌ای ــ عزاداری سنتی مردم شاهدیه و آیین سنگ‌زنی در حاشیه نشست آموزشی هفدهمین اجلاس بین‌المللی تجلیل از پیرغلامان و خادمان حسینی در حسینیه کلک شاهدیه یزد تقدیم مخاطبان می‌شود.

گروه چندرسانه‌ای ــ آیین «سنگ‌زنی» در شب‌های محرم در برخی از نقاط استان یزد اجرا می‌شود که در این آیین اشعاری با مضامین حماسه کربلا خوانده می‌شود و افراد با شیوه‌ای خاص دو چوب صاف و صیقل را برهم می‌زنند.