روایت یک عمر موضعگیری در دفاع از شیعیان مظلوم
به مناسبت اولین سالگرد ارتحال آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی، مرتضی نجفیقدسی در یادداشتی به بازخوانی سلوک علمی، اخلاقی و مجاهدانه این فقیه برجسته پرداخته است؛ عالمی که سکوت در برابر ظلم را برنمیتافت و درد شیعیان جهان را درد خود میدانست.
به گزارش ایکنا، شدت علاقه مرحوم آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی به شیعیان در اقصی نقاط جهان به حدی بود که گویا پارههای تن خودش هستند و لذا وقتی شیخ حسن شحاته، رهبر شیعیان مصر با آن وضع ناجوانمردانه به دست سلفیها در مصر به شهادت رسید و پیکر بی جانش را بر سنگفرش خیابانها کشاندند، علاوه بر بیانیه بسیار مهمی در محکومیت این جنایت، تصویر این شهید را تا پایان عمر بر بالای سر خود قرار داد و بارها اشکش بر این مصیبت جاری شد. به مناسبت فرا رسیدن ۲۹ آذر ماه اولین سالگرد ارتحال عالم ربانی مرحوم آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی، مرتضی نجفی قدسی در یادداشتی به پاسداشت این عالم برجسته پرداخته است.
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِين» (سوره عنکبوت، آیه ۶۹) و کسانی که در راه ما کوشش و مجاهدت کنند، محققاً به راههای خویش راهنماییشان میکنیم و حتماً خدا با نیکوکاران است.
یکی از شخصیتهایی که در حوزه علمیه نجف اشرف و مشهد مقدس به فقیه مجاهد معروف و شناخته شد مرحوم آیتالله العظمی سیدعبدالله شیرازی (قدّس الله نفسه الزکیه) است که قریب ۴۲ سال از ارتحال این عالم ربانی میگذرد. شرح مجاهدتهای این عالم مجاهد با رژیم بعثی و عفلقی عراق و نظام شاهنشاهی و دیکتاتوری در ایران به همراه فعالیتهای علمی و فقاهتی و خدمات اجتماعی و خیریه در عراق و ایران و بلاد اسلامی در چهار جلد قطور به همت مؤسسه امام امیرالمؤمنین (ع) چاپ و منتشر شده است.
۲۹ آذر ماه اولین سالگرد ارتحال خلف صالح این عالم ربانی مرحوم آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی است که به حق راه پدر والامقام خود را به احسنترین وجه ادامه داد و بیت او مأمن شیعیان از ایران، عراق، هند، پاکستان، افغانستان، کویت، بحرین، لبنان، سوریه و همه بلاد اسلامی بود. او در اخلاق و فضیلت زبانزد بود و هر کس مجالستی با او داشت مجذوبش میشد.
مرحوم آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی از هوشمندی سیاسی بالایی برخوردار بود بهطوری که در اکثر رویدادهای جهان اسلام بلافاصله بیانیه میداد و اعلام موضع میکرد، گزیدهای از بیانیههای سیاسی و اجتماعی او اخیراً در یک جلد کتاب تحت عنوان «نظرة سریعه نحو احداث العالم الاسلامی من خلال بیانات سماحة آیة الله السید محمد علی الموسوی الشیرازی» به زبان عربی از سوی مؤسسه بوستان کتاب قم به مناسبت اولین سالگرد ارتحال این عالم مجاهد چاپ و منتشر شد.
عناوین و موضوعات برخی از این بیانیهها عبارتند از: تشریح اوضاع عراق و کشورهای اسلامی، بیانیه به مناسبت شهادت آیتالله سیدمحمدباقر حکیم در نجف، نامه به حضرت آیتالله العظمی سیستانی به منظور دعوت مردم عراق در انتخابات، بیانیه برای حادثه انفجار حرم عسکریین(ع) در سامراء، بر حذر داشتن مردم عراق از فتنه «محمود الصرخی الحسنی» که ادعای ارتباط با امام زمان(عج) داشت، محکوم کردن انفجارات ارهابیها و وهابیها در نجف اشرف، کاظمین، کربلا، بغداد و بلاد عراق، محکوم کردن جرائم حکومت یمن در حق شیعیان مظلوم صعده، نامه به علامه مجاهد یحیی بدرالدین الحوثی در تشکر از دفاع از شیعیان مظلوم صعده یمن، نامه به عبدالرحمن سدیس امام و خطیب مسجد الحرام و نقد اظهارات او پیرامون شیعیان، بیانیه برای جنایات اسرائیل در غزه، بیانیه برای جرائمی که در حق شیعیان پاکستان توسط دشمنان تشیع در شهرهای پاکستان اجراء می شود، بیانیه برای برخوردهای خشن وهابیون با زائران بقیع در مدینه، بیانیه به مناسبت شهادت جمع کثیری از زوار اهل بیت(ع) در کاظمین و راه بغداد - خانقین، نامه به پادشاه عربستان سعودی برای سخنان گمراهانه امام مسجد الحرام نسبت به شیعیان، بیانیه به مناسبت شهادت جمعی از مردم زاهدان در انفجار مسجد امیرالمؤمنین به دست عناصر وهابی، بیانیه به مناسبت ارتحال مرحوم سیدعبدالعزیز حکیم رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق، بیانیه به مناسبت انفجارهای خونین در ایام اربعین حسینی توسط ارهابیون، بیانیه به مناسبت انتخابات پارلمانی در عراق، نامه به نوری المالکی و سیدعمار حکیم به مناسبت ائتلاف دولت قانون و ائتلاف وطنی در عراق، نامه به رئیس دانشگاه الازهر مصر دکتر احمد الطیب، بیانیه به مناسبت ارتحال آیتالله شیخ محمدعلی العمری در مدینه، اعلامیه به مناسبت حوادث بحرین و تنگ کردن عرصه بر شیعیان، بیانیه برای حادثه انفجار روز عاشورا در افغانستان، بیانیه به مناسبت سالگرد انفجار حرم عسکریین(ع)، بیانیه به مناسبت شهادت جمع کثیری از شیعیان در کویته پاکستان، بیانیه برای محکومیت نبش قبر حجر ابن عدی و سوزاندن مقام جعفر ابن ابیطالب توسط داعشیها، بیانیه برای محکوم کردن حکومت بحرین در مبارزه با شیعیان و حمایت از آیتالله شیخ عیسی قاسم رهبر شیعیان بحرین، بیانیه در محکومیت شهادت شیخ حسن شحاته رهبر شیعیان مصر و جمعی دیگر از مؤمنین به دست سلفیهای خائن، بیانیه به مناسبت انتخابات پارلمانی در عراق، بیانیه پیرامون جنایتهای داعشیها در عراق، دعوت از مردم عراق و حمل سلاح برای مبارزه با ارهابیون و داعش، محکومیت اعدام شیخ نمرالنمر از روحانیون شیعه سعودی، نامه به شیخ علی سلمان رئیس جمعیت وفاق اسلامی در بحرین، بیانیه به مناسبت شهادت جمعی از شیعیان در حادثه انفجار مسجد امام صادق(ع) کویت، بیانیه به مناسبت شیخ جابر الزهیری در سوریه، بیانیه به مناسبت حادثه انفجار در مدینه الصدر بغداد، محکومیت اعدام سه نفر از شیعیان توسط حکومت ظالم بحرین، بیانیه به مناسبت هجوم به دو مسجد در نیوزیلند، بیانیه به مناسبت اعدام جمعی از شیعیان در منطقه شرقیه عربستان، بیانیه به مناسبت شهادت سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در بغداد، بیانیه به مناسبت سالگرد انقلاب ثورة العشرین عراق به زعامت مرحوم آیت الله العظمی شیخ محمد تقی شیرازی، بیانیه به مناسبت اقامه مجالس عزای حسینی در ایام کرونا، نامه به رئيس جمهوری عراق دکتر برهم صالح و تقدیر از اظهاراتش به مناسبت گرامیداشت عاشورای امام حسین(ع) در عراق، نامه تشکرآمیز برای احیاگران عید غدیر در یمن، نامه به محمد شیاع السودانی نخست وزیر عراق به مناسبت تشکیل دولت و انتصاب وزراء، آخرین پیام هم به مناسبت شهادت سیدحسن نصرالله در لبنان به دست اسرائیل جنایتکار است و پس از آن دیگر اوضاع جسمی آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی رو به وخامت رفت و در ۲۹ آذرماه به رحمت ایزدی پیوست.
این گستردگی بیانیهها و پیامها در رابطه با اوضاع کشورهای اسلامی که ذکر شد، بخش اندک و برگزیدهای از مجموعه موضع گیریهای این عالم مجاهد است که به آن اشاره گردید.
او در عین حال که در مشهد اقامت داشت اما حواسش به همه جهان اسلام بود و به محض مشاهده ظلم و جنایتی در حق مسلمانان و شیعیان اعلام موضع داشت و به ظالمان و ستمگران نهیب میزد. اظهار همدردی و همراهی با شیعیان مظلوم در اقصی نقاط عالم اسلامی وجهه همت او بود؛ لذا در بین همه شیعیان جهان محبوب بود.
غالب شیعیانی که گذرشان به مشهدالرضا(ع) میافتاد به دیدار او هم نائل میشدند و او حلقه ارتباط مجموعه شیعیان محسوب میشد و بنده هرگاه به دیدار ایشان میرفتم، جمعی از افراد از کشورهای مختلف و زبانهای گوناگون را مشاهده میکردم.
اخیراً در مراسم سالگرد ایشان در نجف اشرف که یکشنبه گذشته ۲۳ آذرماه بر سر مزارش در مدرسه مرحوم آیتالله العظمی سیدعبدالله شیرازی برگزار شد طیف وسیعی از شیعیان عراق، سعودی، بحرین، کویت، ایران، پاکستان، افغانستان، هند و دیگر بلاد را مشاهده میکردید.
آیتالله سیدمحمد علی شیرازی به واسطه حدیث «إِذَا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فِي أُمَّتِي، فَلْيُظْهِرِ الْعَالِمُ عِلْمَهُ، فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ، فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّه» یعنی هنگامی که انحراف و بدعتی در دین رخ میدهد بر عالم وظیفه است که علمش را نمایان کند و مردم را آگاه کند و اگر این کار را نکند لعنت خدا بر اوست، در مقابله با انحرافات بسیار جدی بود، لذا هنگامی که شخصی به نام «محمود الصرخی الحسنی» در شهر دیوانیه عراق ادعای ارتباط با امام زمان (عج) و مباشرت آن حضرت را کرد و جمعی از مردم روستاها که ضعیف العقیده بودند را هم دور خود جمع کرد ایشان با بیانیه بسیار روشنگرانهای ابتدا به تلاشهای استعمارگران مخصوصاً آمریکا، انگلیس و اسرائیل جنایتکار در حق شیعیان عراق پرداخت و سپس به فرقه انحرافی «الصرخی» پرداخت و گفت: وی عنصری مجهول الهویه و هیچ سابقه علمی در حوزهها و یا مجاهده با دشمنان دین را ندارد و تمام ادعاهایش مبنی بر مباشرت امام عصر(عج) دروغ و باطل است و بر طبق روایات اهل بیت(ع) هر کس ادعای ارتباط با امام مهدی(عج) و یا مباشرت ایشان را داشته باشد، فرمودهاند او را تکذیب کنید و ائمه اطهار از این گونه افراد اعلام تبری نمودهاند.
او اهالی دیوانیه را از نزدیک شدن و جمع شدن پیرامون «الصرخی» بر حذر داشت و گفت پرچم او پرچم شیطان است و اینها بدعت و گمراهی و ضلالت است، که الحمدلله سفره او در عراق جمع شد.
یک روحانی و عالم شیعه باید اینچنین باشد، مرزبان حریم ولایت و امامت باشند و هدف از تأسیس حوزههای علمیه از ابتدا همین بوده است که عدهای در امر دین عالم و کارشناس شوند تا بتوانند مردم را با مبانی دینی آگاه و هوشیار کنند و در مقابل انحرافات و ضلالتها بایستند و نگذارند افرادی شیاد و دشمن اهل بیت (ع) حتی با سوء استفاده از لباس روحانیت به معتقدات شیعه ضربه بزنند و این موضوع هوشیاری میطلبد و نباید در مقابل این حوادث سکوت کنند و اگر به وظیفه خود عمل نکنند لعنت خدا بر آنان شامل میشود.
اخیراً شخصی در لباس روحانیت با شبکهای وهابی هفت جلسه گفتگو کرد و تمام معتقدات شیعه را زیر سؤال برد و جریان شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) را منکر شد و به اهل بیت(ع) اسائه ادب کرد و عصمت آنان را عملاً زیر سؤال برد و حرفهای سخیفانهای زد که بحمدالله جمعی از روحانیون و علماء به نقد اظهارات او پرداختند و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز بیانیه مهمی در اینباره صادر کرد.
اما جای تعجب است افرادی مانند دکتر سروش که سابقهای علمی دارند بجای آنکه به نقد علمی اظهارات این شخص منحرف بپردازند و از حریم عصمت اهل بیت(ع) دفاع کنند، اینگونه فتنه انگیزیها و ضلالتها را آزادی بیان اندیشه میشمارند و به جامعه مدرسین اشکال میکنند که چرا بیانیه بر علیه او صادر کردید و باید توهینکنندگان به این روحانی منحرف را محکوم میکردید!
واعجبا! شما اهانت به حضرت زهرا(س) و امام جواد(ع) را تحمل میکنید و اهانت به یک شیخ روحانی گمراه را بر نمیتابید!
ما قائل اهانت به هیچکس نیستیم اما جامعه مذهبی ایران هر بلایی سرش بیاید از حریم اهل بیت(ع) دفاع میکند و نمیگذارند افرادی بسا مزدور دشمن در قالب نواندیش و آزاداندیش در صدد تضعیف ایمان مردم و معتقدات تشیع برآیند.
جای مرحوم آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی در این مقطع بسیار خالی بود و اگر بود به شدت با این انحرافات مقابله میکرد، او مرد بسیار روشن ضمیری بود که انحرافات را بلافاصله تشخیص میداد و به مقابله با آنها می پرداخت.
شدت علاقه او به شیعیان در اقصی نقاط جهان به حدی بود که گویا پارههای تن خودش هستند، مثلاً وقتی شیخ حسن شحاته روحانی شیعه مظلوم با آن وضع ناجوانمردانه بدست سلفیها در مصر به شهادت رسید و پیکر بیجانش را بر سنگفرش خیابانها کشاندند، آنقدر از این حادثه متأثر شد که تا آخر عمر تصویر شهید شیخ حسن شحاته را بر بالای سر خود قرار داد همانگونه که تصویر پدرش مرحوم آیتالله العظمی سیدعبدالله شیرازی را همیشه در بالای سرش قرار میداد به معنای اینکه ای پدر! من راه تو را تا عمر دارم ادامه میدهم.
خوشبختانه از مرحوم آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی فرزندی روحانی به نام حجتالاسلام والمسلمین سیدعبدالله شیرازی باقی است و ایشان نیز تمام سعی و همت خود را در راه احیاء مکتب اهل بیت(ع) و اداره دفتر و مؤسسات و بیت آن مرحوم گذاشته و بحمدالله مدرسه علمیه بسیار مهمی که آن مرحوم در نجف در مساحت ۶۰۰ متر مربع در ۵ طبقه با زیرزمین و زیر ساخت حدود ۳۴۰۰ متر مربع از نو ساختند و تجدید بنا کردند و هم اکنون حدود ۲۰۰ نفر از طلاب و اساتید در آنجا مشغول به تحصیل هستند، را هم به نحو احسن اداره میکنند و مؤسسه فرهنگی و مهم امام امیرالمؤمنین (ع) و مجموعههای خیریه آن مرحوم در مشهد را هم نظارت دارند و چراغ بیت آیتالله شیرازی بحمدالله پرفروغ و روشن است.
نکته آخر اینکه یک روحانی نباید به حوادث جهان اسلام بیتفاوت باشد و باید به اعتبار «أَفْضَلَ الْجِهَادِ كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمَامٍ جَائِر» و فرمایش پیامبر اکرم(ص) که فرمودند «مَنْ سَمِعَ رَجُلًا يُنَادِي يَا لَلْمُسْلِمِينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِم» یعنی هر کس صدای کمک مسلمانی را بشنود و دعوت او را اجابت نکند و او را یاری ندهد او دیگر مسلمان نیست، باید در ابراز همدردی و یاری به مسلمانان در هر نقطه ای که هستند ذره ای تردید نکند.
سخن به درازا کشید اما حق مرحوم آیتالله سیدمحمدعلی شیرازی با این بضاعت کم ادا نمیشود و امیدوارم روح بلند او با اجداد طاهرینش محشور باشد و دعای خیر او هم در حق ما و رفع مشکلات از کافه شیعیان و مسلمانان جهان مستجاب گردد. والسلام علی عبادالله الصالحین
مرتضی نجفی قدسی
۲۹/۹/۱۴۰۴
