مانع‎تراشی لابی صهیونیستی؛ تهدیدکننده توافق ژنو

بی‌گمان از همان صبح روز یکشنبه سوم آذرماه و پس از اعلام توافق جمهوری اسلامی ایران و 1+5 در دور سوم مذاکرات ژنو بر سر مذاکرات هسته‌ای، دستور کاری جدید در سیاست خارجی رژیم صهیونیستی قرار گرفت که بخشی از دیپلماسی گسترده صهیونیستی در جهت منزوی کردن ایران اسلامی و اخلال در هرگونه کاهش تنش‌ میان تهران و غرب است.

تحرک اخیر در دیپلماسیِ تنها رژیم نامشروع جهان از آنجا آغاز شد که کوشش‌های او ـ که تا آخرین لحظه نیز ادامه داشت ـ نتوانست از توافقی که پس از 10 سال، پرونده هسته‌ای ایران را به‌طور نسبی از بن‌بست خارج می‌کند، ممانعت کند، کوششی که سال‌ها بر تهدید نشان دادن ایران هسته‌ای استوار بود، در حالی که واضح بود، تل‌آویو در حقیقت، به‌دنبال جلوگیری از قدرتمندتر شدن سد ایران انقلابی در برابر توسعه‌طلبی‌های این رژیم است.

تحلیل‌گران، انتقادات تند سران و رسانه های اسرائیل از 1+5 بابت توافق با ایران را نشانه‌ای از عزم جدی صهیونیست‌ها برای مانع‌تراشی در روند اجرای توافقنامه می‌دانند تا با این ادعا که «تفاهم ژنو، مسیر دستیابی ایران را به بمب هسته‌ای مسدود نمی‌کند» و «ایران تنها شش ماه یا شش هفته با تولید بمب اتمی فاصله دارد» در حد توان خود، از بازگشت پرونده هسته‌ای کشورمان به شورای حکام جلوگیری کنند.

در این بین، بنیامین نتانیاهو که در اسرائیل به قدرت تعامل و اقناع بالا در حوزه دیپلماسی شهره می باشد و به قدرت رسیدن مجدد خود را مرهون همین خصیصه می داند، به قدری از فراهم آمدن زمینه ای برای کاهش سوء تفاهم ها نسبت به برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران آشفته است که حتی در مراسم عید سنتی یهودیان نیز نمی تواند این نگرانی را بر زبان خود، جاری نکند و با این عبارت که امروز، «بزرگترین تاریکی که جهان را تهدید می کند، برنامه هسته ای ایران است» ذائقه شرکت کنندگان در جشن موسوم به «روشنایی» را تلخ می نماید.

تندی و گزندگی لحن سخنان نتانیاهو در واکنش به توافق ژنو در موضع گیری های او به حدی بوده است که ابتدا ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه انگلیس نسبت به هرگونه کارشکنی تل آویو در برابر اجرای این توافقنامه هشدار داد و سپس باراک اوباما رئیس جمهور امریکا از نخست وزیر عصبانی رژیم صهیونیستی خواست انتقادات پر سر و صدا نسبت به توافق را متوقف کرده و با درخواست از او جهت اعزام هیئتی به واشنگتن برای مشورت در خصوص اتخاذ یک راهبرد نهایی، خیال او را از بابت اتفاق نظر اسرائیل و ایالات متحده در مورد آنچه که ضرورت بازداشتن ایران از دستیابی به سلاح هسته ای می نامند، راحت کند؛ البته این وعده از سوی اوباما به هیچ وجه نمی تواند، شکاف عمده میان واشنگتن و تل آویو بر سر چگونگی مواجهه با استفاده ایران از انرژی صلح آمیز هسته ای را بپوشاند.

انتقادات بی محابای نتانیاهو از توافق ژنو میان جمهوری اسلامی ایران و 1+5 حتی، با مخالفت هایی از داخل خود اسرائیل نیز روبرو شده است؛ منتقدان می گویند خروج نخست وزیر رژیم صهیونیستی از دایره اعتدال و چارچوب های پذیرفته شده در عرف بین المللی به تقویت موضع ایران در قبال موضوع هسته ای خود، انجامیده است.

با همه این ها لابی صهیونیستی که بازیگری پشت پرده و به مراتب بزرگتر از رژیم اشغالگر قدس است و دست کم در حد هر یک از اعضای 1+5 در روند پرونده هسته ای ایران تأثیرگذار است، توافق ژنو را حتی به رغم دستاوردهای محدودش برای دو طرف، برنتافته و با کمک وفاداران خود به ویژه راست گرایان رادیکال و جنگ طلب در سنا و مجلس نمایندگان امریکا که به حمایت این لابی برای انتخاب مجدد خود نیاز دارند، از هیچ تلاشی برای ناکام گذاشتن توافق مزبور فروگذار نخواهد کرد، زیرا در صورت رفع سوءظن های ـ البته نابجا و بی مورد ـ کنونی نسبت به برنامه هسته ای صلح آمیز کشورمان، ابزاری قوی از دست اسرائیل و متحدان منطقه ای و فرا منطقه ای اش در پروژه ایران هراسی گرفته خواهد شد.