علاقه شهید بهرام مساوات به تلاوت قرآن از کودکی / افتخار می‌کنم مادر شهیدم
گروه جهاد و حماسه: مادر شهید بهرام مساوات با بیان اینکه افتخار می‌کنم مادر شهیدم، تصریح کرد: بهرام از اوان کودکی به تلاوت قرآن علاقه شدیدی داشت و با اینکه به کلاس نرفته بود، اما قرآن را شیوا تلاوت می‌کرد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، محبوبه مساوات، مادر شهید بهرام مساوات، از شهدای قرآنی کشورمان در دیدار با هیئتی از سازمان دارالقرآن که صبح امروز 14 دی برگزار شد، به توصیف آن شهید پرداخت و گفت: بهرام در تاریخ 17 آذر ماه سال 39 در تبریز به دنیا آمد، اما شناسنامه آن شهید دو سال بعد یعنی در سال 41 گرفته شد و به همان تاریخ ثبت شد.
از اوان کودکی به تلاوت قرآن علاقه شدیدی داشت
وی ادامه داد: بهرام از اوان کودکی به تلاوت قرآن علاقه شدیدی داشت و با اینکه به کلاس نرفته بود، اما قرآن را شیوا تلاوت می‌کرد. با آغاز جنگ تاب نیاورد و شناسنامه خود را دستکاری کرد تا بتواند به جبهه برود. پس راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و با تمامی توان خود از کیان ایران اسلامی دفاع کرد.
مادر شهید مساوات به خاطره‌ای از آن شهید بزرگوار اشاره کرد و گفت: حسن ابتدا به جبهه جنوب رفت. بعد از آغاز عملیات بیت‌المقدس که منجر به آزادسازی خرمشهر شد، اعضای خانواده دل‌نگران بهرام بودند تا اینکه پس از پایان عملیات، بهرام با لباس‌های خونی به خانه بازگشت و گفت که مجروحان را به تهران انتقال داده‌اند و به همین خاطر تمامی لباس‌ها و اعضای بدنش خونی است.
بسیار مودب بود
وی افزود: بهرام بسیار مودب بود. به هیچ وجه اهل ریا نبود همیشه از دوربین‌ها فراری بود. در یکی از مجالس خطاب به حاظران گفت: «به تعداد این شیرینی‌هائی که شما می‌خورید، ما در خرمشهر شهید دادیم تا توانستیم پیروز شویم». بعد از آزادی خرمشهر، ادامه تحصیل داد و دیپلم گرفت اما بازهم تاب نیاورد و به جبهه بازگشت.
محبوبه مساوات با تأکید بر اینکه شهید مساوات شیفته تلاوت قرآن بود، اظهار کرد: بهرام خانواده دوست بود. احترام ویژه‌ای برای پدر قائل بود. همیشه کفش‌های پدر را واکس می‌کرد. رابطه صمیمی با هم‌سن و سال‌های خود داشت. بنابر درخواست پدر، از عضویت داوطلبانه برای حضور در جبهه استعفا داد و به خدمت سربازی رفت. اهل اعتراض نبود و همیشه خدا را شکر می‌کرد.
وی یادآور شد: چند ماه قبل از پایان خدمت سربازی، تدارک لازم برای اعزام به جبهه کردستان را دیده بود و بلافاصله بعد از بازگشت از مشهد، راهی کردستان شد. او وابستگی شدیدی به خواهرش داشت و زمانی که راهی کردستان شد گفت: «تنها وابستگی در این دنیا خواهرم است که امیدوارم بعد از من زینب‌وار ایستادگی کند». یک ماه در کردستان جنگید.
کسی باور نمی‌کرد که بهرام شهید شده است
مادر شهید مساوات به تشریح چگونگی شهادت آن شهید بزرگوار پرداخت و گفت: شب قبل از شهادتش تماس گرفت و بسیار خوشحال بود. گوئی بر او الهام شده بود که به دیدار حق خواهد شتافت. فردایش تماس گرفتند و گفتند که بهرام شهید شده است. کسی باور نمی‌کرد، اما دیگر بهرام در بین ما نبود. بهرام عاشقانه پرکشید و نه در طول حیاتش و نه با شهادت کسی را عذاب نداد.
وی ادامه داد: پدر شهید بسیار آرام بود. خدا را به خاطر شهادت بهرام همیشه شکر می‌گفت و معتقد بود که شهادت بهرام، افتخاری است که نصیب خانواده شده است. می‌گفت خدا ما را دوست دارد که بهرام را قربت خود قبول کرده است. از بچگی همیشه یاحسین(ع) می‌گفت و در راه حسین(ع) نیز تنها پسرش را تقدیم کرد.
محبوبه مساوات با تأکید بر اینکه فرزند خود را قربانی در راه خدا می‌داند، تصریح کرد: افتخارم است که مادر شهیدم. اگر مادر شهید نبودم، حتما دق می‌کردم. من فرزندم را تقدیم خدا کردم و امیدوارم که خدا قربانی خانواده مساوات را قبول کند.
