دستگاههای فرهنگی گروه مرجعی برای زیبایی در جامعه معرفی نکرده‌اند
گروه اجتماعی: یک جامعه شناس بر ضرورت ایجاد گروه مرجع زیبایی در جامعه تأکید و تصریح کرد: وقتی جامعه به لحاظ فرهنگی الگویی از زیبایی اصیل را ارائه نمی‌دهد به طور مسلم گروه‌های دیگری از سایر فرهنگ‌ها دست به چنین اقدامی می‌زنند که مورد پسند فرهنگ ما نیست.
حسین ابوالحسن تنهایی، جامعه شناس و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به ظاهر شدن برخی افراد با ظاهر نامتعارف در جامعه اشاره کرد و گفت: میل به دیده شدن و مورد توجه قرار گرفتن در ذات انسان‌ها وجود دارد و تعبیر این حس به زیبایی در فرهنگ‌های مختلف، نسبی است.
وی تغییر را قانون جوامع دانست و با بیان اینکه معمولا ارزش‌ها در جوامع مختلف در حال تغییر هستند، اظهار کرد: تغییر سلیقه در زیبایی پسندی نیز در طی دوران‌های مختلف امری عادی است اما از مسیر خارج شدن و شدت گرفتن آن در کشور ما از تحت فشار قرار گرفتن از سوی نسل قبلی نشئت می گیرد.
وی در مسیر صحیح قرار نگرفتن این حس جلوه گری و دیده شدن را به سبب عدم وجود الگوهای مناسب دانست و گفت: وقتی در جامعه الگوی مشخصی از زیبایی وجود نداشته باشد ما نمی‌توانیم از جوانان توقع داشته باشیم زیبایی‌های حقیقی و اصیل را درک و انتخاب کند.
این جامعه شناس بر ضرورت ایجاد گروه مرجع زیبایی در جامعه تأکید و تصریح کرد: وقتی جامعه به لحالظ فرهنگی قادر به ایجاد گروه مرجع برای جوانان نیست و الگویی از زیبایی اصیل در جامعه ارائه نمی‌دهد به طور مسلم گروه‌های دیگری از سایر فرهنگ‌ها دست به چنین اقدامی می‌زنند و برای جوان ما جنبه‌ای از زیبایی را تعریف می‌کنند که مورد پسند فرهنگ ما نیست.
ایجاد گروه مرجع در توان خانواده نیست
وی ایجاد این گروه مرجع را وظیفه دستگاههای فرهنگی کلان کشور دانست و با بیان اینکه این مهم حتی از عهده خانواده نیز خارج است گفت: صدا و سیما وظیفه دارد گروه مرجع منطقی ایجاد کند که با طبیعت انسانی که مخلوق خداوند است سازگاری داشته باشد.
تنهایی به تغییر معیارهای زییایی اشاره و عنوان کرد: مسلما مؤلفه‌های زیبایی به ظواهر خلاصه نمیشود و سجایای اخلاقی نیز از شاخصه‌های زیبایی به شمار می‌آید ولی به عنوان مثال صداقت که مظهری از زیبایی اخلاقی است نیز در قالب یک الگو به افراد معرفی نمیشود.
الگوی صداقت در کشور کجاست؟
این جامعه شناس در پایان سخنان خود یادآور شد: جوان با مشاهده مسئولانی که هر یک سخنان دیگری را تکذیب می‌کنند و آمار عملکرد مسئولان پیش از خود را دروغ می‌داند نمی‌تواند یک الگوی واضح از صداقت داشته باشد.
