یافته‌های علمی در مورد نقش لُبّ پیشانی مغز در کنترل احساسات؛ بیانگر اعجاز علمی قرآن
گروه اندیشه: یک پژوهشگر قرآنی با اشاره به، به کار رفتن صفت دروغگویی برای پیشانی در آیات سوره علق، ضمن استناد به تحقیقات و پژوهش‌های علمی صورت گرفته در مورد نقش لُبّ پیشانی مغز در کنترل احساسات فرد و همچنین در دروغگویی، این یافته‌ها را به عنوان شاهد و گواهی بر اعجاز علمی قرآن مطرح کرد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، نشست «پیشانی؛ مرکز کنترل دروغگویی» به عنوان دومین نشست از سلسله نشست‌های شگفتی‌های علمی قرآن عصر امروز شنبه هفتم تیرماه با سخنرانی زهره سدیدی، کارشناس و پژوهشگر قرآنی، در چارچوب بیست و دومین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در سالن هویزه باغ موزه دفاع مقدس برگزار شد.
سدیدی با اشاره به این مطلب که یکی از جنبه‌هایی که همیشه در قرآن مورد تحقیق قرار گرفته است، اعجاز علمی قرآن بوده است، عنوان کرد: بحثی که ما امروز داریم در قالب همین اعجازعلمی قرآن مطرح می‌شود و آیاتی که در این رابطه مطرح است آیات 15 و 16 سوره علق است که خداوند متعال در این آیات می‌فرمایند «کَلَّا لَئِن لَّمْ یَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ، نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ؛ زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى [او] را سخت بگیریم، همان] موى پیشانى دروغ زن گناه پیشه را»(علق/ 16 و 15) وی با بیان این که در آیه دوم به خصوص، صفت دروغگویی مستقیماً به پیشانی نسبت داده شده است.
وی در ادامه اظهار کرد: اکثر مفسران تا دهه‌های اخیر اعتقاد داشتند که این آیه یک معنای مجازی دارد و خدا در صدد استناد دروغگویی به شخص خاص انسان است و در این بیان کلمه «انسان» هم در تقدیر قرار می‌گیرد و معنای آیه را به گونه‌ای ترجمه می‌‌‌‌کردند که می‌شود «پیشانی انسان دروغگو و خطاکار» و از آن معنایی مجازی برداشت می‌شود.
سدیدی افزود: این در حالی است که ما می‌بینیم که الفاظ «کاذبه» و «خاطئه» الفاظی هستند که با توجه به این که صفت قرار گرفته‌اند، مستقیماً به پیشانی نسبت داده شده‌اند. در این صورت معنای تعبیر مورد نظر می‌شود «پیشانی دروغگو و خطاکار» و نه «پیشانی انسان دروغگو و خطاکار». بنابراین از نظر شواهد و قرائن قرآنی ثابت می‌شود که خداوند در این آیات قصد دارد که دروغگویی را به پیشانی نسبت بدهد.
این پژوهشگر قرآنی در ادامه به جنبه علمی بحث خود پرداخت و گفت: بعد از گذشت 13 قرن از عصر نزول قرآن، حدود 100 سال قبل، محققی به نام ایگناس مونیز در بررسی‌های خود می‌بیند که بخش پیشانی مغز نقش مهمی در کنترل احساسات و افکار و تولید ایدئولوژی و اعمال انسان دارد. او با آزمایش‌هایی که انجام می‌دهد، در دوره اول با تزریق الکل و در دوره‌های بعدی با برداشتن یک لایه نازک از مغز، متوجه می‌شود که با برداشتن این لایه، انسان خیلی از اعمال ارادی خود را از دست می‌دهد.
وی ادامه داد: طی این آزمایش‌ها مشخص می‌شود که انسان در نتیجه برداشتن این لایه از مغز، قدرت خود را بر خیلی از اعمال ارادی، از جمله بر قدرت تصمیم‌گیری برای کارهای جدید و کنترل احساساتش از دست می‌هد و به خاطر همین کشف است که به مونیز در سال 1933 جایزه نوبل داده می‌شود.
سدیدی همچنین با اشاره به مورد استقبال قرار گرفتن این کشف، گفت: استقبال مردم از این عمل جراحی به قدری بود که در یک بازه زمانی 10 ساله حدود 100 هزار نفر مورد این عمل جراحی قرار می‌گیرند و نقش لب پیشانی مغز کاملاً اثبات می‌شود.
وی با اشاره به پی گرفته شدن آزمایشات در مورد نقش لب پیشانی مغز توسط محققان دیگر و مخصوصاً پژوهشگران آمریکایی، عنوان کرد: با آزمایش‌های گوناگون دیگری که به روش‌های مختلف مانند روش پت یا روش fmri و روش‌های دیگر انجام می‌گیرد، مشخص می‌شود که در حین دروغگویی لب پیشانی مغز فعال می‌شود و فعالیت این بخش از مغز نقش مستقیمی بر دروغگویی دارد.
این محقق و پژوهشگر قرآنی با اشاره به گواهی نتایج این تحقیقات و این یافته‌های علمی بر معنای آیات مورد اشاره در سوره علق، بیان کرد: این مطالبی که امروزه علم از آن‌ها پرده برداشته است نشان‌دهنده اعجاز علمی قرآن است. در واقع قرآن قرن‌ها قبل از این که انسان‌ها تصوری در مورد این مسائل داشته باشند و حتی به فکر آن‌ها برسد که این بخش از مغز می‌تواند تأثیرگذاری بر رفتار آدمی داشته باشد، به این پدیده اشاره کرده و آن را به بیان آورده است که این بیانگر یک جنبه از اعجاز علمی قرآن است.
