افطاری همگانی در خارج از منزل؛ ویژگی بارز جامعه سودان در ماه رمضان
گروه بین‌الملل: افطاری همگانی در خارج از منازل و پهن‌کردن سفره افطار در مساجد، فضای خالی محله‌ها و خیابان‌ها و اطعام عابران، فقرا و نیازمندان از ویژگی‌های بارز جامعه سودان در این ماه است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی «اسلام وب»، رمضان در سودان همچون سایر کشورهای عربی و اسلامی عطر و بوی خاصی دارد. مردم سودان قبل از ماه پربرکت رمضان به عطرافشانی خانه‌ها می‌پردازند. هنگام ثبوت رؤیت هلال گروهی متشکل از نیروهای پلیس و یک گروه موسیقی نظامی و پشت سر آن‌ها شماری از علمای دینی اهل تصوف، مردان و جوانان سودانی در خیابان‌های شهرهای بزرگ به صورت دسته‌جمعی حرکت می‌کنند و این‌گونه حلول ماه رمضان را جشن می‌گیرند.
مردم سودان حلول ماه مبارک رمضان را از رسانه‌های رسمی این کشور که اعلام می‌شود، جشن می‌گیرند؛ اما تعداد اندکی هستند که قائل به رؤیت هلال ماه به طریق شرعی هستند، ولی باز نکته مهم این است که همه مردم مناطق مختلف سودان با یکدیگر ماه رمضان را آغاز می‌کنند.
ماه رمضان همچنان سنت‌های خود را در سودان حفظ کرده است که از جمله این سنت‌ها، افطارهمگانی است که در آن اقشار مختلف مردم سفره افطار را به صورت همگانی در فضای آزاد و خالی محله‌ها، خیابان‌ها، مساجد و محله‌ها پهن می‌کنند و عابران، فقیران و نیازمندان دعوت را به افطار می‌کنند.
«افطار همگانی»، سنت اجتماعی اصیلی است که در آن ارزش‌های همکاری و همبستگی اجتماعی به چشم می‌خورد. هر شخص غذایش را از خانه می‌آورد و این‌گونه همه غذاها را در کنار یکدیگر می‌گذارند، به طوری که فقیر و غنی از غذاهای همدیگر می‌خورند.
این سفره‌های رمضانی همگانی، شیوه‌‌ای برای آگاهی همسایه‌ها از احوالات یکدیگر است، به طوری که در زبان محلی جلسات گفت‌وگوی بعد از خوردن افطار را «ونسه» می‌نامند و این جلسات در برخی مواقع تا اذان عشا ادامه می‌یابد و گاهی به خاطر دوری مساجد از خانه‌هایشان نماز را همان جا به جماعت می‌خوانند.
ماه رمضان در سودان با روح همکاری و افزایش روابط اجتماعی بین افراد و تقویت پیوندهای برادری و همبستگی و ارتباطات از دیگر کشورها متمایز است.
مردم سودان به شیوه شایسته و تحسین‌برانگیزی در ماه مبارک رمضان به سوی قرآن می‌روند و به تلاوت این کتاب الهی می‌پردازند؛ به طوری‌که در مساجد بعد از نماز مغرب حلقه‌های تلاوت قرآن و جلسات دینی برپا می‌شود و مسائل دینی آموزش داده می‌شود و امامان و واعظان سودانی به برپایی این درس‌ها و حلقه‌ها می‌پردازند، تا این ماه به‌طور کل یک ماه دینی و قرآنی باشد.
نورالهدی احمد، از فعالان اجتماعی جامعه سودان درباره این سنت در ماه مبارک رمضان در سودان می‌گوید: سنت افطار دسته‌جمعی در خیابان به‌ویژه در جوامع شهری در حال کم‌رنگ شدن است، اما این سنت همچنان در مناطق روستایی و مناطق حاشیه پایتخت سودان یعنی خرطوم وجود دارد.
وی افزود: «متأسفانه امروز در جوامع شهری برخی روزه‌داران ترجیح می‌دهند که افطار را در خانه میل کنند، این چیزی است که برای جامعه سودان امری ناشناخته و ناپسند است.
محمد حاج الزین، شهروند سودانی نیز در این باره می‌گوید: افطاری همگانی از سنت‌های ارزشمند در ماه مبارک رمضان در تمام نقاط سودان است که مردم سعی دارند افطارشان را خارج از منزل بخورند، این سنت اجتماعی را از پدران و اجدادمان به ارث برده‌ایم، که نشان‌دهنده همبستگی، انسجام و سخاوت جامعه است».
این شهروند افزود: در مناطق حاشیه پایتخت، مردم علاقه‌مند به خوردن افطار در خارج از خانه و خیابان‌های عمومی از فقرا و نیازمندان و عابرین برای خوردن افطار دعوت می‌کنند، این جا کسی وجود ندارد که افطار را در خانه بخورد و اگر این کار را کرد از جامعه‌ایی که نخوردن افطار در خیابان را عار و ناپسند می‌داند، طرد خواهد شد.
سفره رمضانی سودانی‌ها، سفره‌ایی مربعی شکل از حصیر است و غذاهای محلی رمضانی آن‌ها «ویکه»، «ملاح روب»، «قراصه» و«عصیده» و نوشیدنی «آبریه» است.
یکی دیگر از سنت‌های شهروندان سودانی در ماه رمضان هدیه‌دادن در این ماه مبارک است.
همچنین، در پنج‌شنبه آخر ماه رمضان نیز غذای خاصی به نام «الرحمات» در سودان طبخ می‌شود که میان فقرا و نیازمندان توزیع می‌شود و مردم سودان معتقدند در این روز ارواح مردگانشان به زمین می‌آیند تا بر خانواده‌ایشان سلام دهند.
سنت شب زنده‌داری همچون کشورهای دیگر و راز و نیاز در این ماه مبارک نیز از دیگر سنت‌های حسنه در سودان محسوب می‌شود؛ در روزهای پایانی ماه رمضان، زنان سودانی با هم جمع می‌شوند و به پخت شیرینی و بیسکویت‌های خاص سودانی می‌پردازند.
