مهدی نادری، فیلمساز دفاع مقدس، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان مطلب فوق اظهار کرد: درباره سینمای دفاع مقدس تا به امروز زیاد سخن گفته شده است، بنابراین فکر میکنم اگر درباره مشکلاتی که پیش روی این گونه سینمایی است، سخن رانده شود، بحث شکل کاربردیتر به خود میگیرد، چرا که مخاطب امروز سینما که عمدتا جوانان هستند خواستار شنیدن حرفها و نگاههای جدید در این حوزه هستند؛ به ویژه اینکه سینمای جنگ را باید مهمترین ژانر سینمای جهان توصیف کرد که به واسطه تولیدات عظیم خارجی، مخاطبان جوان ما را مجذوب خود کرده است.
وی درباره جذابیتهای سینمایی ژانر دفاع مقدس بیان کرد: سینمای جنگ همیشه جزء گونههای پرمخاطب بوده است، پس اگر میبینیم که این ژانر در سینمای ما نتوانسته مخاطبان لازم را جذب خود کند، دلیلش ضعف این ژانر نیست، بلکه باید ارزیابی کنیم که آثار عرضهشده چه کیفیتی داشتهاند که این گونه، به وضعیت موجود گرفتار آمده است؟ از نگاه من یکی از دلایل افول سینمای دفاع مقدس این است که به این ژانر نگاه هنری نمیشود، چرا که نگاه هنرمندانه به ما میگوید هیچگاه نباید حافظه عمومی را از خطر جنگ دور کرد.
این فیلمساز به مطلب فوق اضافه کرد: منظورم این است که در فیلمهای دفاع مقدسی ما، معمولا به اتفاقاتی که در داخل جنگ است، پرداخته میشود، البته این سبک از فیلمسازی در زمانی کشور که در حال جنگ است، ضروریست، چون در مردم ایجاد روحیه میکند، اما پس از دو دهه اگر هنوز بخواهیم همان راه را ادامه دهیم، مسلم است به نتیجه لازم دست پیدا نمیکنیم. گواه این مدعا این است که هر وقت ما از قالبهای کلیشهای رها شدهایم توانستیم کارهای فاخری تولید کنیم که محبوب همه اقشار باشد. «آژانس شیشهای» مثالی بسیار روشن در این حوزه است.
ادعای پوچ منادی حفظ حقوق بشر
نادری با بیان اینکه در جنگ هشت ساله، کشورمان تنها با عراق نجنگید، گفت: معمولا ما در آثار سینمایی نشان میدهیم که دشمن عراق است، اما همه میدانند که از یک دورهای، کشورهای بزرگ پشت عراق قرار گرفتند و با کمکهای خود به نوعی صدام را یاری رساندند. ما در فیلمهای سینمایی باید به این مسائل هم توجه کنیم و نشان دهیم که کشورهای قدرتمند که امروز ادعای حقوق بشر دارند، با فروش سلاحهای شیمیایی به صدام در کشتارهایش یاری رساندند.
این فیلمساز در پاسخ به این سؤال که آیا تمام امکانات سینمای جنگ را باید دولت فراهم کند و آیا بخش خصوصی در این زمینه نقشی ندارد، تصریح کرد: سینمای ما یک سینمای دولتی است که همه چیزش را دولت فراهم میکند؛ برای همین از کس دیگری نمیتوانیم توقع کمک داشته باشیم. در این زمینه بخش خصوصی به هیچ وجه قادر نیست فعالیت کند، چون توانش را ندارد. برای همین هم بیشتر خود را مشغول کارهای آپارتمانی میکند تا به نوعی بتواند خرج خود را تأمین کند.
وی درباره فعالیتهای اخیر خود در حوزه سینمای جنگ خاطرنشان کرد: من نزدیک به 4 سال است که مشغول کار کردن درباره موضوع خرمشهر هستم. در تحقیقاتم به صورت کاملا میدانی و کتابخانهای درباره مقاومت مردم این شهر کار کردهام. در این تحقیقات به موضوعاتی چون گروه مقاومت «لیخون» نیز توجه میشود، حتی در این تحقیقات مقایسههایی با مقاومت خرمشهر با جنگهای بزرگ دنیا نیز داشتیم، یعنی شکل مقاومت در خرمشهر را با مقاومت ورشو در جنگ جهانی دوم، مقابل نازیها مقایسه کردهایم.
وی در پایان تأکید کرد: با تحقیقات انجام شده ما نیازمند امکاناتی هستیم تا بتوانیم آنچه را که در این تحقیقات به دست آمده را تصویر کنیم. اتفاقی که اگر روی دهد مسلما به دریچههای جدیدی از سینمای دفاع مقدس دست خواهیم یافت.