علیرضا سبط احمدی، تهیهکننده سینما، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره سینمای دفاع مقدس و اهمیت آن اظهار کرد: دفاع مقدس یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر ما است، زیرا اگر نگاهی به تاریخ 200 سال گذشته بیندازیم، متوجه میشویم که هر گاه جنگی بین ایران و کشورهای خارجی روی داده، معمولاً بخشی از خاک وطن را از دست دادیم، اما در طی هشت سال دفاع مقدس ما هم ذرهای خاک کشورمان را از دست ندادهایم هم اینکه توانستهایم ارزشهای بسیاری را احیا کنیم.
وی افزود: مطلب دیگر درباره هشت سال جنگ ما این است که معمولاً در جنگهای گذشته این گونه بوده که ارتش کشورمان در مقابل دشمنان خارجی ایستادگی و مقابله کرده است، اما در دوران دفاع مقدس این مردم بودند که به طور مستقیم از آب و خاک کشورشان دفاع کردند، البته ارتش نیز حضور داشت، اما حضور مردم شاخصترین بخش از رشادتها و جانفشانیهای هشت سال دفاع مقدس بود.
این تهیهکننده در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: با تمام رشادتها و جانفشانیهایی که در هشت سال دفاع مقدس روی داده، باز هم میبینیم که سینمای کشورمان در این حوزه کمکار بوده است. کمبودی که تنها به سینما خلاصه نمیشود، بلکه بخشهایی چون تئاتر، تلویزیون و... را نیز دچار آن هستند؛ البته در این میان تلویزیون انصافاً در این حوزه فعال بوده و با کارهای مختلفی که در عرصه فیلم کوتاه، بلند و داستانی انجام داده، قدمهای خوبی در این عرصه برداشته است.
تهیه کننده فیلم «نغمه» با طرح سؤالی از فعالان سینما گفت: این پرسش همیشه در ذهن من بدون جواب باقی مانده که چه شده که ما به چنین وضعیتی گرفتار آمدهایم؟ آیا اگر سینمای ما در اختیار فیلمهای سطحی و تجاری گرفتار آمده ما به عنوان سینماگر مقصر هستیم یا این که مسئولان و مخاطبان در این زمینه کمکاری کردهاند؟ برای این سؤالها میشود جوابهای مختلفی را بیان کرد، اما متأسفانه کسی به دنبال پاسخگویی نیست.
وی در ادامه بحث درباره امکانات نامناسب شهرک دفاع مقدس گفت: سالها پیش سپاه پاسدارن شهرکی را ساخت به نام دفاع مقدس که در آن فیلمهای با موضوع جنگ ساخته میشد. در این شهرک به تمام فیلمهایی که در آن موضوع جنگ محور بود، امکانات و تجهیزات قرار داده میشد، اما در سالهای اخیر دیگر آن امکانات در اختیار سینماگران قرار نمیگیرد و آن چیزی که هم موجود است، به شدت فرسوده است؛ با این وضعیت چگونه فیلمسازان تمایلی برای ورود به این حوزه داشته باشند. برای مثال من هرگاه میخواهم در این حوزه کاری تولید کنم، معمولا به اندازه چند فیلم انرژی صرف آن میکنم.
این تهیهکننده اظهار کرد: من از مسئولان حوزه هنری و فارابی به عنوان مراکزی که بودجه دولتی دارند و دستشان برای تولید باز است، سؤال میکنم چه کاری در این حوزه تولید کردهاند. البته منظور این نیست که در این حوزه یک یا چند فیلم سینمایی ساخته شود، بلکه منظورم جریانی است که آنها به واسطه حمایت از تولیدات ارزشی در سینما راه انداختهاند تا به واسطه آن کلیت سینمای ما به سمت تولیدات دفاع مقدسی سوق پیدا کند یا کشوری که هشت سال جنگ تحمیلی را پشت سر گذاشته و این همه شهید، جانباز و آزاده داده باید تعداد تولیداتش در این حوزه تا به این اندازه اندک باشد؟!
سبط احمدی اعلام کرد: افسوس من وقتی بیشتر میشود که فیلمهای جنگی غرب را درباره جنگ جهانی دوم میبینیم که با تحریف چگونه در پی قهرمانسازی هستند، اما ما فکر میکنیم که با گذشت تنها دو دهه همه چیز را باید به فراموشی سپرد! نکته دیگر اینکه برخیها به اسم مبارزه با جنگطلبی میخواهند سینمای دفاع مقدس را مختومه کنند. افرادی که از آنها باید به عنوان خائن نام برد، چون اگر رزمندگان هشت سال دفاع مقدس نبودند آنها هم اکنون مشغول واکس زدن کفش بعثیها بودند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هیچ انسانی از جنگ و کشتار خوشش نمیآید، اما آیا دفاع در مقابل دشمنی که تا بن دندان مسلح است و همه کشورهای قدرتمند پشت آن هستند، جنگافروزی است؟ پس اگر جواب این سؤال خیر است نشان دادن همین آرمانها را نباید به معنای جنگخواهی قلمداد کرد، بلکه این ارزشها و افتخاراتی هستند که باید از آنها به نیکویی نام برد.