طلاق عاطفی از منظر اسلام/ 6
يك جامعه‌شناس: باورهای مشترك دينی مانع از طلاق عاطفی است
گروه اجتماعی: باورها و اعتقادات مشترك دينی زوجين، محبتی ايجاد می‌كند كه اين اعتقادات پيوندهای مشترك را حفظ و وفاداری را به‌وجود می‌آورد.
دكتر «حسن هاشميان» استاد و عضو هيأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) ضمن بيان اين مطلب گفت: خانواده، كانون محبت است و محبت ـ در سطح مطلوب خود ـ در آنجا ابراز می‌شود و اگر اين محبت در خانواده دريافت نشود، امكان دريافت آن در هيچ مكان و جای ديگری نيست.
وی افزود: در طلاق عاطفی زوجين همديگر را دوست ندارند ولی به اجبار در كنار يكديگر زندگی می‌كنند؛ آن‌ها از نظر قانون و اجتماع زن و شوهر هستند اما در ميان آن‌ها محبت و علاقه‌ای وجود ندارد؛ همين فقدان علاقه طلاق عاطفی را ايجاد می‌كند.
اين استاد دانشگاه منشأ اين نوع طلاق را فردی و اجتماعی دانست و اظهار كرد: زمانی كه زوجين بنا به دلايل فردی، انتظارات خود را از طرف مقابل دريافت نمی‌كنند يا با توجه به نقش خود در روابط اجتماعی ـ كه حائز اهميت است ـ نقش مطلوبی را ارايه نمی‌دهند، به طلاق عاطفی دامن می‌زنند.
اين جامعه‌شناس اظهار كرد: اسلام دين كاملی است و برای جلوگيری از پيش آمدن اين اتفاق ميان زوجين، احترام گذاشتن و ميانه‌روی در ارتباط با يكديگر را در آموزه‌هايش بيان كرده‌است و ما بايد آن‌ها را رعايت و اجرا كنيم.
وی يكی از عوامل پيدايش طلاق عاطفی در عصر حاضر را تنوع‌طلبی دانست و گفت: در جامعه شهری امروز كه از پيچيدگی‌‌های خاصی برخوردار است و انسان‌ها بيشتر تمايل به گسترش روابط خود دارند، اگر در اين ارتباطات اعتقادات وجود نداشته باشد به طور حتم مسايل و مشكلاتی برای زوجين به وجود می‌آيد.
وی تصريح كرد: انسان‌های معتقد از خيانت دوری می‌كنند؛ زيرا با آگاهی خود می‌دانند كه آثار مخرب خيانت فراتر از آن چيزی است كه به‌دست می‌آورند و به اين ترتيب سعی در حفظ سلامت روانی و اجتماعی خود دارند.
هاشيميان افزود: جامعه اكنون ما در ارگان‌های اجتماعی و اقتصادی، برهان‌زده است و معيار، ارزش و قواعد مشترك خود را از دست داده است و انسان‌ها در اين شرايط و فضای نامناسب بيشتر سودمندگرا هستند و اين خود بزرگ‌ترين خطر محسوب می‌شود.
وی اظهار كرد: طلاق در مذاهب و اديان مختلف وجود ندارد و در بعضی مذاهب هم طلاق به راحتی انجام می‌گيرد؛ بنابراين با توجه به فرهنگ‌ها طلاق عاطفی نيز تشديد و كمرنگ می‌شود.
هاشميان در پايان گفت: يكی از دلايل به وجود آمدن طلاق عاطفی تكرار رفتارها است كه موجب خستگی زوجين می‌شود؛ بنابراين بايد با ارايه يك زندگی پويا و متنوع از اين وضعيت نابهنجار اجتماعی رهايی يابيم.
وی افزود: در طلاق عاطفی زوجين همديگر را دوست ندارند ولی به اجبار در كنار يكديگر زندگی می‌كنند؛ آن‌ها از نظر قانون و اجتماع زن و شوهر هستند اما در ميان آن‌ها محبت و علاقه‌ای وجود ندارد؛ همين فقدان علاقه طلاق عاطفی را ايجاد می‌كند.
اين استاد دانشگاه منشأ اين نوع طلاق را فردی و اجتماعی دانست و اظهار كرد: زمانی كه زوجين بنا به دلايل فردی، انتظارات خود را از طرف مقابل دريافت نمی‌كنند يا با توجه به نقش خود در روابط اجتماعی ـ كه حائز اهميت است ـ نقش مطلوبی را ارايه نمی‌دهند، به طلاق عاطفی دامن می‌زنند.
اين جامعه‌شناس اظهار كرد: اسلام دين كاملی است و برای جلوگيری از پيش آمدن اين اتفاق ميان زوجين، احترام گذاشتن و ميانه‌روی در ارتباط با يكديگر را در آموزه‌هايش بيان كرده‌است و ما بايد آن‌ها را رعايت و اجرا كنيم.
وی يكی از عوامل پيدايش طلاق عاطفی در عصر حاضر را تنوع‌طلبی دانست و گفت: در جامعه شهری امروز كه از پيچيدگی‌‌های خاصی برخوردار است و انسان‌ها بيشتر تمايل به گسترش روابط خود دارند، اگر در اين ارتباطات اعتقادات وجود نداشته باشد به طور حتم مسايل و مشكلاتی برای زوجين به وجود می‌آيد.
وی تصريح كرد: انسان‌های معتقد از خيانت دوری می‌كنند؛ زيرا با آگاهی خود می‌دانند كه آثار مخرب خيانت فراتر از آن چيزی است كه به‌دست می‌آورند و به اين ترتيب سعی در حفظ سلامت روانی و اجتماعی خود دارند.
هاشيميان افزود: جامعه اكنون ما در ارگان‌های اجتماعی و اقتصادی، برهان‌زده است و معيار، ارزش و قواعد مشترك خود را از دست داده است و انسان‌ها در اين شرايط و فضای نامناسب بيشتر سودمندگرا هستند و اين خود بزرگ‌ترين خطر محسوب می‌شود.
وی اظهار كرد: طلاق در مذاهب و اديان مختلف وجود ندارد و در بعضی مذاهب هم طلاق به راحتی انجام می‌گيرد؛ بنابراين با توجه به فرهنگ‌ها طلاق عاطفی نيز تشديد و كمرنگ می‌شود.
هاشميان در پايان گفت: يكی از دلايل به وجود آمدن طلاق عاطفی تكرار رفتارها است كه موجب خستگی زوجين می‌شود؛ بنابراين بايد با ارايه يك زندگی پويا و متنوع از اين وضعيت نابهنجار اجتماعی رهايی يابيم.
