امام حسین(ع) تاب فراق شیعیانشان را ندارند

به گزارش ایکنا، کتاب «آئین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع)» به قلم حسین انصاریان در ۱۰ بخش به ارائه بیش از ۱۲۰ مطلب خواندنی پیرامون شخصیت نورانی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) پرداخته است.

این اثر با موضوع مراسم اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع) برگرفته از متن سخنرانی‌های حجت‌الاسلام شیخ حسین انصاریان در ماه محرم‌الحرام ۱۳۸۸ در مسجد سیدعزیزالله شهر تهران است.

«منزلت امام حسین(ع) و یاران و خاندان گرامی ایشان» و «آیین اشک و عزا» دو بخش اصلی این کتاب هستند که در این بخش‌ها با استناد به آیات، روایات و متن زیارتنامه‌ها جایگاه، زندگی و شخصیت امام حسین(ع) معرفی شده است.

خبرگزاری ایکنا، به مناسبت ایام پرسوز و گذار عزاداری سیدالشهدا(ع)، بخش‌هایی از این کتاب را باز نشر می‌کند؛ امید اینکه این مطالب بتواند روشنگر عزاداران حسینی در شناخت ابعاد بیشتری از منزلت، شخصیت و زندگی امام حسین(ع) باشد.

راه ارزشمند کردن اشک

گریه‌کنندگان بر سیدالشهدا(ع) باید همواره مراقب انجام واجبات و ترک محرمات نیز باشند تا در زمره دعا شوندگانِ فرشتگانِ عرش الهی واقع شوند. زنان شیعه باید به موازات گریه، حجاب، عفت و پاکدامنی را رعایت کنند و مردان نیز باید در پی روزی حلال باشند و از انجام معاملات ربوی و حرام برحذر باشند.

یکی از گناهانی که در عصر کنونی رایج شد بدحجابی و یا بی‌حجابی زنان است. عده‌ای از بانوان با آرایش‌های مختلف و کم کردن حجاب خود سعی دارند توجه نامحرمان را به خود جلب کرده و جوانان را به گناه آلوده کنند. اگر این زنان با وجود این گناهان از عمل خود پشیمان شوند و به پروردگار بگویند: «این حجاب یادگار بانوان نمونه‌ای همچون حضرت مریم، حضرت خدیجه، حضرت زهرا و حضرت زینب کبری(س) بوده و من به آن خیانت کردم و از این عمل خویش پشیمانم و به درگاه تو توبه کرده و اشک می‌ریزم، اشك آنان ارزش فراوانی دارد؛ به گونه‌ای که حضرت امام صادق می‌فرماید: «اگر گنهکاری توبه کرده و دل او بشکند؛ حتی اشک، چشمش را خیس کند و بر گونه او جاری نشود پروردگار به او رحم نموده و گناهانش را می‌بخشد». آب دو آب است؛ یکی آنکه جامه را شوید و دگر آنکه نامه را شوید.

گریه‌کنندگان حقیقی در قصرهای بهشتی

ممکن است کسی بگوید: انسان با انجام واجبات و ترک محرمات به بهشت می‌رود و دیگر نیاز به گریه بر حضرت سیدالشهدا نیست. در پاسخ باید گفت: بهشت دارای هفت طبقه است؛ خداوند متعال بنده‌ای که واجبات را انجام و محرمات را ترک كرده است، به طبقات پایین بهشت رهنمون می‌سازد؛ اما اگر کسی گریه بر حضرت سیدالشهدا(ع) را بر اعمال صالح خود بیفزاید، قصرها و طبقات بالای بهشت نصیب او می‌شود.

قصرها و طبقات بالای بهشت، همان جایگاهی است که انبیا و اولیای الهی در آنجا حضور دارند؛ به عبارت دیگر جایگاه گریه کنندگان، انبیا و اولیای الهی با هم یکسان است؛ زیرا خداوند متعال در سوره نساء می‌فرماید: «وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصَّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً؛ و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند، در زمره کسانی از پیامبران صديقان شهیدان و شایستگان خواهند بود که خدا به آنان نعمت [ایمان اخلاق و عمل صالح] داده و اینان نیکو رفیقانی هستند.

علاوه بر دلیل قرآنی منابع روایی نیز به این حقیقت با ارزش اشاره نموده‌اند. حضرت امام صادق(ع) به ابراهیم مخارفی می‌فرماید: «تَكُونُوا مَعَنَا فِي الرَّفِيقِ الْأَعْلَى». براساس این روایت افرادی که پیرو حضرت سیدالشهدا و دیگر حضرات معصومین بوده و اعمال شایسته‌ای انجام دهند در بهشت با حضرات مصومین خواهند بود؛ زیرا ایشان تحمل فراق شیعیان و ارادتمندان خود را ندارند و خداوند به واسطه شفاعت این حضرات، آنان را وارد بهشت می‌کند.

مشابهت حضرت يحيى(ع) ابا امام حسین(ع)

یکی از آداب دعا آن است که انسان امور با ارزشی را از خدا بخواهد و بـه چیزهای ناچیز و پست دنیوی قانع نشود. یکی از دعاهای عرشی که خداوند آن را اجابت کرد، دعای حضرت زکریا بود. در قرآن کریم به نقل از حضرت زکریا آمده است: «رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّةٌ؛ پروردگارا مرا از سوی خود فرزندی پاک و پاکیزه عطا کن.(سوره آل عمران آیه 38).

حضرت از خداوند فرزندی پاک و طیب را تقاضا می‌کند. امروزه برخی از افرادی که صاحب فرزند نمی‌شوند از خداوند تقاضای فرزند می‌کنند اما هیچگاه از خداوند طلب فرزندی پاک و طیب نمی‌کنند؛ اما انسان‌های وارسته فرزندی را از خداوند می‌خواهند که در آینده اهل نماز و مسائل شرعی باشد؛ فرزندی که در مجالس حسینی حاضر شود و برای ایشان اشک بریزد؛ آنان فرزندی نمی‌خواهند که در آینده به مجالس حسینی بی‌اعتنا باشد و بگوید: «گریه کردن و سیاه پوشیدن در عصر ما کهنه شده و جواب نیازهای ما را نمی‌دهد». این فرزندان همچون شیطانی در لباس آدمیاند که حضرت زکریا و انسان‌های مؤمن از آنها بیزارند و آن را از خداوند طلب نمی‌کنند.

با اینکه حضرت زکریا در سنین کهنسالی بود، خداوند پیامبری به نام یحیی را به او عطا کرد اما دشمنان پروردگار سر مبارک حضرت یحیی(ع) را از تن جدا کردند و در طشت گذاشتند و آن را برای حاکم فلسطین فرستادند و این همان مشابهت میان حضرت سیدالشهدا اعلام و حضرت يحيی(ع) است که در روایات به آن اشاره شده است.